Een geschiedenis van de Europese muziek tot 1900
Francis Maes
Francis Maes (Auteur), Piet De Volder (Auteur)
1 exemplaar
Beschikbaarheid | Uitgave | Plaats in de bib |
---|---|---|
Magazijn |
LannooCampus, 2011 |
MAGAZIJN : NON-FICTIE : ENKEL NA MAGAZIJNRESERVATIE : 785.41 MAES |
15/04/2012
Dit boek is niet de zoveelste geschiedenis van de opera, maar wel een verzameling boeiende essays over de hedendaagse operapraktijk. En dan wel voornamelijk in de Lage Landen, met de naar internationale normen ‘kleine’ operahuizen zoals de Munt, de Vlaamse opera, en de Nederlandse Opera, die door internationale kenners bij de meest interessante van Europa worden gerekend.
De samenstellers van deze publicatie zijn beroepsmatig betrokken bij de opera: Piet De Volder is musicoloog en dramaturg bij de Vlaamse opera, terwijl Francis Maes professor musicologie is bij de vakgroep kunst-, muziek- en theaterwetenschappen aan de Universiteit Gent. Zij nemen het leeuwenaandeel van de essays voor hun rekening. Ook de andere medewerkende auteurs zijn werkzaam op het domein van de musicologie of van de operapraktijk. Aan de hand van vier thema’s, met name dramaturgie, operakritiek, operapraktijk in de geschiedenis, en visie en beleid, gunnen zij de lezer een blik achter de schermen van de opera.
Lange tijd werd het al bij al beperkte klassieke operarepertoire steeds maar herhaald en gereproduceerd volgens de overgeleverde traditionele vormgeving en interpretatie. Wat bijna tot de ondergang van het genre leidde. In de tweede helft van de twintigste eeuw werd geleidelijk aan een visuele actualisering ingevoerd, tot men besefte dat dit niet voldoende was. Zo toont Piet de Volder in zijn essay 'De witte raaf van de muziekdramaturgie: Der Ring des Nibelungen' als case aan dat een nauwkeurige en ook kritische studie van zowel tekst als partituur noodzakelijk is om tot een nieuwe vorm van levend en confronterend theater te komen. Waarmee hij een muziektheater bedoelt dat aanzet tot reflexie over de hedendaagse samenleving en realiteit, zoals bijvoorbeeld regisseur Ivo van Hove dit deed met zijn overigens spraakmakende en grensverleggende regie van Wagners ‘Ring’ (2006-08) bij de Vlaamse Opera.
In het luik ‘operakritiek’ worden recente memorabele operaproducties uit Brussel, Antwerpen/Gent, Amsterdam en ook van elders, uitvoerig belicht en volgens de nieuwste inzichten becommentarieerd. Zeker in het verhelderende essay van Francis Maes 'Verdi als politiek theater: Peter Konwitschny regisseert Aida en Don Carlo' wordt die ‘aanzet tot reflexie’ verduidelijkt. In deze ensceneringen werd het door Bertolt Brecht beschreven en gepromote Verfremdungseffekt’inderdaad op een aangepaste manier aangewend. Niet door de scènes waarin het politieke aspect van Verdi’s opera’s duidelijk naar voren komt nog eens extra in een historische verf te zetten, maar door ze in een onverwachte hedendaagse context te plaatsen. Of door in andere scènes waarin karakters emotioneel een confrontatie aangaan, het persoonlijke drama en het politieke conflict elkaar te laten raken.
De twee volgende luiken, over respectievelijk ‘Operapraktijk in de geschiedenis’ en ‘Visie en beleid’, vallen behoorlijk wat korter uit. Het essay van Bruno Forment over de operadecors van Albert Dubosq, die tijdens de belle époque onder meer actief was in de Munt te Brussel en die ook een imposant eigen decoratelier leidde te Molenbeek, is wel bijzonder interessant, maar toch zou deze publicatie nog sterker geweest zijn wanneer ze zich had beperkt tot de goed gestoffeerde luiken ‘dramaturgie’ en ‘operakritiek’.
De meeste essays zijn degelijk geannoteerd. Ze vergen wel een zekere vertrouwdheid met zowel de geschiedenis als met de hedendaagse realisatie van de opera, maar ze zijn echt niet highbrow. Ze zijn dus boeiende lectuur voor zowel de gespecialiseerde lezer als voor de gewone operaliefhebber die wat meer diepgang wil dan bij de (overigens ook interessante) programmaboekjes van de vermelde operahuizen. Bovendien is Opera: achter de schermen van de emotie een opvallend mooie en verzorgde uitgave, met vele schitterende kleurenfoto’s. [Toon Brouwers]
Redactie Vlabin-VBC
Dit boek is niet de zoveelste geschiedenis van de opera, maar wel een verzameling boeiende essays over de hedendaagse operapraktijk. En dan wel voornamelijk in de Lage Landen, waar de naar internationale normen ‘kleine’ operahuizen zoals de Munt, de Vlaamse opera, en de Nederlandse Opera door internationale kenners bij de meest interessante van Europa worden gerekend. De samenstellers van deze publicatie zijn beroepsmatig betrokken bij de opera: De Volder is musicoloog en dramaturg bij de Vlaamse opera, terwijl Maes professor musicologie is bij de vakgroep kunst-, muziek- en theaterwetenschappen aan de Universiteit Gent. Zij nemen het leeuwenaandeel van de essays voor hun rekening. Ook de andere medewerkende auteurs zijn werkzaam op het domein van de musicologie of van de operapraktijk. Aan de hand van vier thema’s, met name dramaturgie, operakritiek, operapraktijk in de geschiedenis, en visie en beleid, gunnen zij de lezer een blik achter de schermen van de opera. Verzorgde uitgave met vele schitterende kleurenfoto’s. Kleine letter. Bibliografie en noten achteraan.
Laat hieronder weten op welk e-mailadres je een bericht wil krijgen als dit item beschikbaar is. Dit is geen reservering. Je krijgt geen voorrang om dit item te lenen.
Je gaat akkoord dat we je een mail sturen om je aanvraag te bevestigen en je te verwittigen wanneer jouw artikel binnen is. Deze mails zijn eenmalig. Je kan je toestemming op elk moment intrekken via de link in de bevestigingsmail.