Het superkinddrankje
Marc de Bel
1 exemplaar
Beschikbaarheid | Uitgave | Plaats in de bib |
---|---|---|
Magazijn |
Nieuw Amsterdam, cop. 2011 |
MAGAZIJN : FICTIE : ENKEL NA MAGAZIJNRESERVATIE : MAG F 7394 |
15/04/2012
Met deze mammoetroman legt Jan Van Loy de lat hoog. Meer dan zeshonderd bladzijden telt het massieve verhaal over de Vlaamse migrant, Louie Peters, die zich onder de Californische zon ontpopt tot een mogol van Hollywoods gloriejaren. Toch laat de roman de lezer ambivalent achter. Van Loy heeft een verhaal verzonnen dat zeer doorwrocht, maar al bij al weinig geloofwaardig is. Geregeld overvalt je de vraag naar het waarom. Ondanks de literaire ambities doet dit boek niet wat we van een kunstwerk verlangen: ons iets over onze tijd of over de menselijke conditie vertellen. Het boek is zowel inhoudelijk als stilistisch entertainment. Daar is niets mis mee, maar het is wel nodig dat het boek in zijn juiste context wordt geplaatst. Vooral omdat het diverterende karakter ook vertaald wordt in de stijl, die heel nadrukkelijk steunt op dialoog, met personages waar Van Loy maar moeilijk diepgang in krijgt. Dat wordt vooral duidelijk in het tweede deel, waar een wat aan de zelfkant verzeilde journalist de taak krijgt Peters’ biografie te schrijven. De karakterschets wordt daar wel zeer dun en gebeurt soms via dialogen gemodelleerd naar de hard-boiled taal van de film noir, iets wat werkt op het scherm, maar veel minder op het blad. Het boek lijdt dan ook aan een stilistisch tekort en een onvermogen om zichzelf noodzakelijk te maken. Op geen enkel moment wordt duidelijk waarom het in godsnaam nodig was om anno 2011 een klepper te schrijven waarin de geschiedenis van Hollywood wordt gefictionaliseerd, met allerhande knipogen naar de echte filmgeschiedenis, en dan ook nog eens in de Nederlandse letteren (dit boek leest vaak als het soort roman dat Gore Vidal misschien wel had kunnen verzinnen, en veel beter had kunnen schrijven). Hierdoor mist Ik, Hollywood spankracht en diepgang. Het leest als iets dat voor het grote scherm werd gedroomd, maar uiteindelijk gewoon in alledaags Nederlands werd uitgeschreven. Dat is jammer, want Van Loy heeft talent. Vooral in de eerste hoofdstukken creëert de auteur heel vaak een levendigheid die de lezer meetrekt. Maar het is allemaal een beetje veel, soms wat pretentieus, en vooral teleurstellend omdat het boek zijn pretenties niet kan waarmaken. Van Loy heeft zich aan een epos vertild, terwijl hij er veel beter aan had gedaan op kleinere schaal zijn talent voor levendige dialoog te ontwikkelen. Ook een aantal clichématige opvattingen laat hij beter achterwege. Uiteindelijk blijf je achter met een gevoel van doelloosheid: zoveel energie, zoveel inventiviteit, en zeker geen gebrek aan talent, maar nergens de gedrevenheid die ons vertelt waarom dit verhaal nu precies moest worden verteld. Ik, Hollywood is niet de grote roman van Van Loy, maar een onnodige omweg van zijn talent. Het probleem met dit boek laat zich misschien nog het best als volgt samenvatten: men sympathiseert met de auteur omdat hij het heeft geschreven, maar men voelt geen bewondering voor zijn creatie.
[Christophe Van Eecke]
J. Hodenius
De Vlaamse auteur van goed ontvangen boeken als 'De heining' presenteert in zijn vierde, vuistdikke roman een panorama van de twintigste eeuwse filmgeschiedenis via de belevenissen van de qua lengte dwergachtige filmtycoon Louie Peters. Aan de hand van zijn leven, dat is gebaseerd op dat van Marcus Loew, een van de oprichters van MGM, krijgen we een inkijk in een belangrijke periode van deze bekende Hollywoodstudio, vanaf de pionierstijd tot en met een enkele onafhankelijk productie van de New Hollywood stroming eind jaren zestig. Centraal staat de haat-liefde verhouding met zijn oudere rokkenjagende broer Charlie en de vele soapachtige gebeurtenissen in de filmstad, waarbij Louie maar geen echte liefde kan vinden. Het laatste deel, waarin een aan lager wal geraakte journalist het verzoek krijgt als ghostwriter het levensverhaal van de dan 108-jarige Louie te schrijven, doet nogal gekunsteld en overbodig aan. De auteur vertelt het verhaal nogal rechtlijning, onderkoeld en vlot, maar door zijn nauwelijks verhulde (soms verdichte) verwijzingen naar bekende filmsterren en films is het een feest van herkenning voor iedere filmliefhebber. Kleine druk.
Laat hieronder weten op welk e-mailadres je een bericht wil krijgen als dit item beschikbaar is. Dit is geen reservering. Je krijgt geen voorrang om dit item te lenen.
Je gaat akkoord dat we je een mail sturen om je aanvraag te bevestigen en je te verwittigen wanneer jouw artikel binnen is. Deze mails zijn eenmalig. Je kan je toestemming op elk moment intrekken via de link in de bevestigingsmail.