I Rantzau, opera
Pietro Mascagni
Guido Conti (Auteur), Manon Smits (Vertaler)
1 exemplaar
Beschikbaarheid | Uitgave | Plaats in de bib |
---|---|---|
Magazijn |
Cargo, 2011 |
MAGAZIJN : FICTIE : ENKEL NA MAGAZIJNRESERVATIE : MAG F 1751 |
15/02/2012
De roman vertelt de love story tussen Marzia en Emma. Als de twee elkaar meisjes elkaar in 1947 voor de eerste keer ontmoeten, op het feest voor de achttiende verjaardag van Emma, is het liefde op eerste zicht. Toch zijn de meisjes heel verschillend. Emma is open, bruusk, kan heel agressief zijn. Marzia is tijdens de Tweede Wereldoorlog opgevoed in een Zwitserse kostschool, ze is een jaar jonger dan Emma, ze is gereserveerd en geeft zich niet gemakkelijk bloot. Een lesbische relatie was in 1947 uiteraard taboe. Toch is het Marzia’s vader die zijn dochter in de handen van Emma drijft: hij hoopt dat Barra, de vader van Emma, zijn noodlijdende bedrijf te hulp zal komen met vers kapitaal, wat overigens niet gebeurt. De vader van Marzia heeft met de fascisten samengewerkt en dat komt hem na de oorlog duur te staan. De vader van Emma is weduwnaar, hij drinkt en heeft een oogje op de mooie Marzia, terwijl zijn huishoudster precies op hem verliefd is. Hij zorgt ervoor dat de relatie tussen de meisjes wordt ontdekt. Om Marzia te straffen en tegelijkertijd vers kapitaal binnen te halen voor zijn bedrijf, huwelijkt haar vader haar uit, “verkoopt” haar aan de steenrijke Pierre. Die neemt haar mee naar Argentinië, waar hij een succesvolle politieke en zakencarrière opbouwt. Maar de twee vrouwen zijn elkaar niet vergeten en zullen in 1968 opnieuw in contact komen met elkaar!
Een turbulente liefdesgeschiedenis die zich afspeelt tussen Tellaro, Rome en Buenos Aires, een liefdesgeschiedenis met meer verdriet dan vreugde. Want de tijd die de meisjes samen doorbrengen is beperkt. Hun familie en de hypocriete maatschappij roepen hen tot de orde. Voor hun gevoelens is geen plaats in deze wereld. Afscheid nemen van de zomer betekent afscheid nemen van elkaar.
De titel van het werk verwijst naar een gedicht van d’Annunzio (“A mezzodì”, in het boek vertaald als “Rond noentijd” ). Het boek steekt vol literaire verwijzingen (Baudelaire, Palazzeschi, Montale). Er is natuurlijk ook “Madame Bovary” van Flaubert. Het hoofpersonage heet daar ook Emma. Ook Flauberts Emma tracht met haar geliefde weg te vluchten uit de maatschappij, wat niet lukt.
Het werk is nergens vulgair. Het biedt een mooie psychologische inkijk in de karakters van de meisjes, maar is tegelijkertijd te melodramatisch en heeft te veel clichés om als echt over te komen. [Bernard Huyvaert]
Pim de Glas
Zomer 1946. Twee beeldschone jonge Italiaanse meisjes, Marzia en Emma, komen elkaar tegen en worden op slag verliefd. Ze zijn in vrijwel alles elkaars tegenpolen, Emma is verwend, hartstochtelijk, maar onberekenbaar. Marzia is onervaren, schuchter en onzeker, maar ze voelen zich desondanks sterk tot elkaar aangetrokken en beleven hun liefde intens. Helaas accepteert hun omgeving hun relatie niet, Marzia wordt uitgehuwelijkt en vertrekt naar Argentinië, Emma vlucht in een carrière als kunstcritica. Pas na twintig jaar zien ze elkaar weer en lijkt het erop dat ze samen verder kunnen. De Italiaanse schrijver (1985) heeft een vlotte pen en er zit vaart in het verhaal, maar helaas schiet zijn beeldend vermogend toch tekort. Zowel de psychologie van zijn personages alsook de historische achtergrond van de jaren na de oorlog komen niet of nauwelijks uit de verf. Normale druk.
Laat hieronder weten op welk e-mailadres je een bericht wil krijgen als dit item beschikbaar is. Dit is geen reservering. Je krijgt geen voorrang om dit item te lenen.
Je gaat akkoord dat we je een mail sturen om je aanvraag te bevestigen en je te verwittigen wanneer jouw artikel binnen is. Deze mails zijn eenmalig. Je kan je toestemming op elk moment intrekken via de link in de bevestigingsmail.