De gespierde mens : een veelzijdig verhaal over (bijna) alles wat ons beweegt
Steven Van de Vijver
Steven Van De Vijver (Auteur)
1 exemplaar
Beschikbaarheid | Uitgave | Plaats in de bib |
---|---|---|
Aanwezig |
Nijgh en Van Ditmar, 2011 |
VERDIEPING 2 : BATAVIA : WAARGEBEURD : VAND |
1 exemplaar
Beschikbaarheid | Uitgave | Plaats in de bib |
---|---|---|
Magazijn |
Nijgh en Van Ditmar, 2011 |
Continenten: Afrika CAFR.CON |
31/12/2008
Negen maanden lang was de auteur als jonge tropenarts, in dienst van Artsen zonder Grenzen, werkzaam in een streekziekenhuis ergens in het oostelijk deel van Congo, aan de oevers van het Tanganyikameer. Negen maanden, niet langer. Het was zijn eerste missie, maar toch krijg je de indruk dat hier iemand aan het woord is met een meer dan behoorlijke dosis aan levensinzicht. Van de Vijver vertelt eigenlijk niet méér dan hoe deze negen maanden verlopen zijn, hoe hij zijn job invulde, en wat dit bij hem teweegbracht. Spontaan denk je dan aan een aantal moeilijke bevallingen, malaria en een handvol beenbreuken, maar in de huidige Congolese context komt er bij gezondheidszorg heel wat meer kijken dan louter verpleging. Tien jaar na de burgeroorlog, die duizenden doden maakte en het land volkomen destabiliseerde, is er nog steeds latent gevaar voor ongecontroleerde uitbarstingen, zodat voorzichtigheid geboden blijft. Er is de moeilijk uit te roeien corruptie, maar bovenal is er het schrijnend gebrek aan middelen en apparatuur. Aan de andere kant zijn er ook bemoedigende zaken, zoals de onstuitbare levensdrift van de Congolezen en de verfrissende levensfilosofie waarmee de bevolking de onkans te lijf gaat. Met een grote zin voor realiteit en vooral een respectvol vermogen tot inleving poogt Steven de onvermijdelijke cultuurverschillen tussen hem en zijn lokale medewerkers te overbruggen of althans inzichtelijk te maken. Hij is als westerling niet te beroerd om aan zelfkritiek te doen, en starre denkpatronen van lokaal allooi doen hem nergens een belerende toon aanslaan, maar worden gebed in pittige sublimaties, die ons alleszins leren dat er andere denkpatronen hanteerbaar zijn dan enkel de onze. Om niet te zeggen dat dit een rechtlijnige en eenvoudige, maar buitengewoon aansprekende getuigenis is, waarin geïllustreerd wordt hoe de obligate cultuurshock kan worden omgetoverd tot een cultuurontmoeting. [Hugo Van Hoecke]
M.A.M. Bomhof, neuroloog-psychiater
In 2006 vertrok Van de Vijver als jong tropenarts naar een streekziekenhuis in het oorlogsgebied van de Democratische Republiek Congo. Hij werd vol idealen en met ambivalente gevoelens voor een periode van negen maanden door Artsen zonder Grenzen uitgezonden. In dit boek doet hij min of meer chronologisch verslag van deze belangrijke periode in zijn leven. De werkelijkheid blijkt tegen te vallen, vergeleken met zijn oorspronkelijke idealen. Voortdurend zijn er de angst en wreedheden van de burgeroorloog. Ook moet hij leren omgaan met de niet-westerse magische invloeden die gezondheid en leven van de Congolezen doordrenken. Daarnaast zijn er ook positieve ervaringen bij de omgang met de bevolking en de successen die hij als arts boekt. Een boek dat eerlijk verslag doet over negen maanden met ups en downs. Jammer is het dat de schrijver ons in het ongewisse laat of hij ooit terug zou willen gaan als ontwikkelingswerker. Met een kaartje in zwart-wit en twee katernen kleurenfoto's.
Laat hieronder weten op welk e-mailadres je een bericht wil krijgen als dit item beschikbaar is. Dit is geen reservering. Je krijgt geen voorrang om dit item te lenen.
Je gaat akkoord dat we je een mail sturen om je aanvraag te bevestigen en je te verwittigen wanneer jouw artikel binnen is. Deze mails zijn eenmalig. Je kan je toestemming op elk moment intrekken via de link in de bevestigingsmail.