De man die naar Auschwitz wilde
Denis Avey
Simone Awhina (Auteur), Jessica Menheere (Auteur)
1 exemplaar
Beschikbaarheid | Uitgave | Plaats in de bib |
---|---|---|
Magazijn |
The House of Books, 2011 |
MAGAZIJN : FICTIE : ENKEL NA MAGAZIJNRESERVATIE : MAG F 260 |
29/02/2012
Als je al de teksten op de voorkant van Ik ga op reis en laat achter leest, hoef je het boek eigenlijk niet meer open te doen: veel meer wijsheid is er niet in te vinden. Onder het motto van een variatie op het bekende kinderspelletje ‘Ik ga op reis en ik neem mee...’, vertrekt Simone Awhina te voet naar Santiago, een eeuwenoud bedevaartsoord in Spanje. Ze heeft niet echt een religieuze reden, ze is eerder op een zoektocht naar zichzelf. Ze vindt dat ze al heel wat heeft meegemaakt in haar jonge leven (ze is eind dertig) en ze wil even ‘alles loslaten’. Wat ze allemaal meesleept, vertelt ze de lezer terwijl ze door de Pyreneeën wandelt, blaren op haar voeten verzorgt, medebedevaarders beschrijft en net niet zwanger wordt van een Italiaanse fietsende bedevaarder.
Als jong ding is ze naar Nieuw-Zeeland geëmigreerd met haar verloofde. Twee maanden voor hun trouwen overlijdt haar verloofde aan een hersentumor. Een jaar later moet ze de dood van haar nieuwe liefde verwerken wanneer die omkomt in een auto-ongeluk. Wahina heeft een prachtige stem, vertrekt naar Amerika en reist door het land in een camper, maar haar carrière komt ook daar niet van de grond. Ze houdt contact met de overledenen via spirituele bijeenkomsten en integreert wat zij vertellen in het boek. Elk toeval, zoals een klemmende deur die plots soepel toeslaat of een licht dat brandt terwijl ze het toch zeker heeft uitgedaan, is een teken van de doden. Gelukkig voelen ook haar hond en kat aan dat hun bazin steun nodig heeft. Bovendien heeft ze ‘haar engeltjes’ die ze al zeer jong toesprak en die haar wensen vervullen. Voor de auteur bestaat het toeval duidelijk niet.
Onderweg krijgt ze meermaals de gelegenheid om met haar prachtige stem de pelgrimstocht voor haar medewandelaars aangenamer te maken. De wijsheid die ze zoekt, vindt ze in zichzelf, maar ook anderen geven haar ongelooflijk wijze inzichten, zoals Jacob: ‘Als ik anderen zie die in een snel tempo van herberg naar herberg lopen en geen tijd nemen om onderweg te genieten van dat wat er te zien is, word ik verdrietig,’ zegt hij, ‘Ze weten niet wat ze missen’.
De vele Engelse gedichten en liedjesteksten zijn niet vertaald. De beschrijvingen van het landschap doen er niet toe: het gaat over wat de auteur denkt en voelt. Als ze terug in Schiphol staat, wordt de vreugde van het weerzien overschaduwd door de angst voor een zwangerschap. In het nawoord moet ze toegeven dat ze de Ware niet is tegengekomen onderweg (wél een aantal irritante snurkers in de goedkope onderkomens), maar gelukkig is ze ook niet zwanger. Positief ingesteld als ze geworden is, ziet ze de bange dagen tot de test als een mogelijkheid om over het moederschap na te denken.
Er wordt niet alleen regelmatig gehuild in dit boek, er is ook ruim plaats voor positieve gevoelens zoals dankbaarheid. De auteur bedankt Jessica voor haar hulp bij het schrijven van het boek, Jessica bedankt de auteur omdat ze het heeft mogen schrijven. Op een aantal foto’s zien we vooral de hoofdpersoon in verschillende stadia van haar leven. [Gerda Sterk]
Ria Warmerdam
Pelgrimsverslag van de 37-jarige Simone Awhina, die in 2008, na een impulsieve beslissing, van de Pyreneeën naar Santiago de Compostela is gelopen. Ze voelde zich vastgelopen na het overlijden van zowel haar aanstaande man als vervolgens haar nieuwe vriend en een uitblijvend succes als zangeres. De pelgrimage staat voor haar in het teken van verwerking, loslaten en het vinden van stabiliteit. Daarbij deelt ze al haar emoties met de lezer. De tocht wordt van dag tot dag beschreven met flashbacks naar de ingrijpende gebeurtenissen uit haar verleden. Spiritualiteit is de rode draad: in haar ontmoetingen met medepelgrims, het vertrouwen op de voorzienigheid (engeltjes), het mediteren op mantra’s en het duiden van blessures. Toch is het geen ‘zweefboek’ al past het helemaal in de trend van 'mindfulness' en zullen de lezers van de Santiagoboeken van Coelho en Shirley MacLaine er zeker van genieten. Simone maakt mee wat de meeste pelgrims meemaken en haar zeer toegankelijk geschreven verslag maakt een mooie boog, al is dat vakmanschap wellicht het werk van de coauteur. Met twee katernen kleurenfoto's.
Laat hieronder weten op welk e-mailadres je een bericht wil krijgen als dit item beschikbaar is. Dit is geen reservering. Je krijgt geen voorrang om dit item te lenen.
Je gaat akkoord dat we je een mail sturen om je aanvraag te bevestigen en je te verwittigen wanneer jouw artikel binnen is. Deze mails zijn eenmalig. Je kan je toestemming op elk moment intrekken via de link in de bevestigingsmail.