De verdwijning van ingenieur Diesel
Marmus
1 exemplaar
Beschikbaarheid | Uitgave | Plaats in de bib |
---|---|---|
Magazijn |
Bries, 2011 |
MAGAZIJN : STRIPS VOLWASSENEN: ENKEL NA MAGAZIJNRESERVATIE : BEELDROMAN : BARS |
31/12/2011
De omslagillustratie van Barst toont een geruit tafelkleed met daarop een gebarsten koffiekopje. De kleuren van de bescheiden afbeelding zijn sober, het omslag vermeldt verder alleen titel, auteur en uitgeverij, en laat de rest blanco voor invulling door de lezer: het zet al goed de sfeer voor de rest van deze graphic novel.
Barst vertelt het verhaal van de twee vrienden Art en Jan. Art is een geschiedenisleraar die worstelt met de frustratie dat hij slechts zelden tot zijn leerlingen kan doordringen. Daarnaast draagt hij de zorg voor zijn moeder, die steeds verder wegzakt in dementie. Jan is een instrumentenbouwer gespecialiseerd in het bouwen van de gamba, een relatief onbekend strijkinstrument. Hij heeft net een relatie achter de rug waarin hij niet kon voldoen aan de verwachtingen en het snelle levensritme van zijn vriendin. Wanneer hij een gamba mag bouwen voor de mooie gambiste Ruth en het met haar wel blijkt te klikken, durft Jan nauwelijks te geloven dat het tussen hen iets zou kunnen worden.
Het boek vertelt geen doorlopend verhaal, maar bevat slechts flarden en aparte scènes uit het leven van beide vrienden. Centraal staan niet de gebeurtenissen, maar veeleer de ervaring van deze gebeurtenissen door de personages. Barst is dan ook een zeer gevoelig boek, dat thema’s beroert waar veel mensen mee bezig zijn. Het werkt deze thema’s echter niet uit, maar suggereert enkel. Zo krijgen ook de personages nooit al te veel specifieke kenmerken mee, zodat de lezer zich des te meer in hen kan herkennen en zich met hen kan identificeren.
Ook de tekeningen zijn weinig uitgewerkt en naïef: er wordt geen rekening gehouden met correcte verhoudingen of anatomie — de nadruk ligt duidelijk op het creëren van een bepaalde sfeer. De bevreemdende verhoudingen en het zeer persoonlijke perspectief zullen niet iedereen overtuigen.
Het kleurenschema met veel grijs en nauwelijks felle kleuren zorgt voor een ingetogen en veeleer sombere sfeer. De titel van de graphic novel verwijst dan ook naar de barsten in het dagelijks leven van de personages: niets is perfect, communicatie loopt niet zoals het hoort, en mensen zijn getekend door het leven. Jammer genoeg doet Marmus weinig vernieuwends met deze interessante metafoor, en blijft zijn verhaal wat te vrijblijvend. Vooral het einde, waar Art op enkele bladzijden door zijn fantasie uit een depressie wordt gered en hij daarna met Jan klinkt op een toekomst waarin ze zullen proberen ‘er het beste van te maken’ is al te gemakkelijk.
Met de vormgeving en papierkeuze voor deze uitgave probeert uitgeverij Bries duidelijk zoveel mogelijk recht te doen aan de materialen die Marmus gebruikte: de inkleuring gebeurde met aquarel en aquarelpotlood, bijgewerkt met inkt en vet cumberlandpotlood. De kwalitatieve druk en de gepaste papiersoort doen de nuances van het teken- en inkleurwerk goed tot hun recht komen. Het is echter jammer dat voor het omslag geen duurzamer materiaal werd gekozen dan het weerloze, matte, witte papier: het is haast onmogelijk het boek vast te nemen, laat staan te lezen, zonder het te beschadigen. Misschien wordt hierin de moraal van het verhaal doorgetrokken, namelijk dat je aan mensen (en dus ook voorwerpen) mag zien dat ze geleefd hebben? Toch blijft dit een minder positief puntje aan een boek dat verder met zoveel zorg is uitgegeven en ook het bijbehorende prijskaartje draagt.
Barst is het graphicnoveldebuut van Marmus (pseudoniem van Gentenaar Mark Musschoot), een leraar plastische opvoeding die daarnaast al langer actief is in de wereld van het beeldverhaal: zo tekende hij een aantal strips in opdracht, waaronder Het begon met de English Club, over het ontstaan en de groei van het Gentse provinciale onderwijs. Barst is het eerste project dat Marmus van eerste idee tot laatste tekening helemaal zelf bedacht. Voor het boek putte hij inspiratie uit zijn nabije omgeving en uiteraard ook uit zijn eigen ervaringen als leraar.
Waar inspiratie halen uit autobiografische ervaringen voor vele debuterende auteurs een handicap blijkt te zijn, is dit in Barst niet het geval. Marmus weet zijn verhaal genoeg kracht en inventiviteit mee te geven, zodat het relaas van Art en Jan niet verveelt. Alleen is het boek te fragmentarisch en onafgerond en laat Marmus te veel over aan de lezer, zodat die soms op zijn honger blijft. Zowel problemen als oplossingen worden vereenvoudigd, terwijl het boek anderzijds net probeert aan te geven dat het leven niet zo eenvoudig is. Het boek wil uiteraard hoop geven en op een positieve noot eindigen, maar had hier wellicht subtieler naartoe moeten werken. Voor het overige zal Barst liefhebbers van dromerige literatuur die de aparte tekenstijl van Marmus weten te appreciëren zeker bekoren.
[Anja Goyens]
Laat hieronder weten op welk e-mailadres je een bericht wil krijgen als dit item beschikbaar is. Dit is geen reservering. Je krijgt geen voorrang om dit item te lenen.
Je gaat akkoord dat we je een mail sturen om je aanvraag te bevestigen en je te verwittigen wanneer jouw artikel binnen is. Deze mails zijn eenmalig. Je kan je toestemming op elk moment intrekken via de link in de bevestigingsmail.