Natte dozen : roman
Marnix Peeters
Marnix Peeters (Auteur), Rudi Van Beek (Fotograaf)
1 exemplaar
Beschikbaarheid | Uitgave | Plaats in de bib |
---|---|---|
Aanwezig |
Van Halewyck, 2011 |
VERDIEPING 4 : BLAUWE TOREN : GODSDIENST : 248.2 PEET |
31/12/2011
Journalist Marnix Peeters en fotograaf Rudi Van Beek hebben zoals velen in Vlaanderen de kerkpraktijk al jaren vaarwel gezegd en dachten dat daarmee het fenomeen religie voorbij was. Voor ‘De Morgen’ en ‘Het Laatste Nieuws’ maakten ze een reeks reportages over de vermeende overblijvende kerkrestanten. Ze dachten er een verzuurd en intolerant publiek te ontmoeten, maar moesten hun mening danig herzien. Ze kregen er blijkbaar niet meer genoeg van, trokken prompt naar Banneux en reisden mee naar Rome voor de zaligverklaring van pater Damiaan. Onderweg hoorden ze mensen spreken over de voor hen onbekende bedevaartsoorden op ‘de Vlaamse scène’. Ze ‘verschoten’ en trokken naar plaatsen in Vlaanderen waar de volksdevoties de secularisatiegolven hebben getrotseerd. Die zoektocht resulteerde in God in Vlaanderen, waarin de auteurs apodictisch stellen dat God allesbehalve dood is in Vlaanderen, dat de kerkvluchtelingen nu massaal naar ‘velden en straten’ lopen, ‘op zoek naar iets wat ze allang in de kerk niet meer vonden’. Want, zo eindigen ze hun voorwoord ‘God ziet er heel anders uit dan vroeger’. Hoe hij er dan wel uitziet, wordt jammer genoeg niet uitgewerkt.
Niet dat God in Vlaanderen geen mooi boekje is geworden. Peeters en Van Beek brengen op 42 Vlaamse plekjes allerlei schouwspelen en volksdevoties met kleurenfoto’s in beeld: van de Heilig Bloedprocessie en Maria van Scherpenheuvel tot het heilig Hermanneke van Merksem. Als toeristen in eigen land filmen en interviewen ze mensen in de stijl van het tv-programma ‘Man bijt hond’. Soms is het resultaat hilarisch, soms ontroerend, maar meestal biedt het een erg oppervlakkige kennismaking met het aloude fenomeen van de volksdevotie en folkloristische gebruiken, die helemaal niet ontstaan zijn vanuit het leeglopen van de kerken. Zelfs toen de kerken nog vol zaten in Vlaanderen, bestonden er immers fervente bedevaarders en folklorebeoefenaars, die op zondag nooit naar de kerk gingen. Het fenomeen dat de auteurs beschrijven heeft meer te maken met kermis dan met ‘kerk-mis’. Het is wél waar dat het instituut Kerk er structureel niet in slaagt troost, samenhorigheid of zingeving ‘aan de man’ te brengen. Men viert vandaag jubilea van lege kerkgebouwen, maar slaagt er niet in verouderde vormen af te leggen.
Zo is dit boekje inderdaad een illustratie van wat er nog te ‘zien’ is van de kerk: de randfenomenen die er altijd waren, Bisschop Léonard loopt zelfs mee in de stoet. Behalve enkele interessante bijdragen, de verhalen van gewone mensen die hun zielenleed vertellen, blijft dit boek te veel steken in een billenkletsende, pinten drinkende en rokerige carnavalsfeer. Voor de lezer die ‘God’ weer in Vlaanderen wil vinden zijn er betere boeken op de markt.
[Jan Scheers]
Laat hieronder weten op welk e-mailadres je een bericht wil krijgen als dit item beschikbaar is. Dit is geen reservering. Je krijgt geen voorrang om dit item te lenen.
Je gaat akkoord dat we je een mail sturen om je aanvraag te bevestigen en je te verwittigen wanneer jouw artikel binnen is. Deze mails zijn eenmalig. Je kan je toestemming op elk moment intrekken via de link in de bevestigingsmail.