Hoe ik het kopbeest versloeg : 23 manieren om niet onzichtbaar te zijn
Mieke Versyp
Mieke Versyp (Auteur), Isabel Devos (Fotograaf), Julie Tavernier (Illustrator)
1 exemplaar
Beschikbaarheid | Uitgave | Plaats in de bib |
---|---|---|
Aanwezig |
Lannoo, 2011 |
Woord Jeugd Gedichten :
|
1 exemplaar
Beschikbaarheid | Uitgave | Plaats in de bib |
---|---|---|
Magazijn |
Lannoo, 2011 |
MAGAZIJN : SCHOOLCOLLECTIE : ENKEL NA MAGAZIJNRESERVATIE : VERS |
31/12/2011
De intense samenwerking tussen dramaturge Mieke Versyp en de Vlaamse illustratoren Sabien Clement en Pieter Gaudesaboos resulteerde eerder in Linus, dat in 2008 met de Gouden Uil Jeugdliteratuur werd bekroond, en een boek voor volwassenen, Eksternacht. Soepletters ontstond vanuit een geheel andere invalshoek: het betreft een samenwerking met de leerlingen van de multiculturele Gentse Freinetschool Mandala, letterlijk ‘buren’ van kunstenhuis ‘Kopergietery’. Vanuit dialogen, stadswandelingen en illustraties destilleerde Versyp het verhaal over de dappere zoektocht van een jongetje naar zijn zusje, gelardeerd met reële kinderangsten en -dromen. Als oudste kind dient het naamloze hoofdpersonage zijn jongere broertjes en zusje na de schooldag veilig thuis te brengen. Hij faalt echter als zijn zusje aan zijn aandacht ontsnapt en verdwijnt. Aangezien de volwassenen schromelijk in gebreke blijven, besluit hij heldhaftig de verantwoordelijkheid op zich te nemen, wat resulteert in een magisch-realistische zoektocht, geleid door een fictieve persoonlijkheid, niet toevallig gerepresenteerd als mannetje met een ‘zwarte hoed’. Zowel visueel als tekstueel levert dit rijke en gelaagde beelden op, duidelijk ontsproten aan de kinderlijk-naïeve fantasie. Illustratrice en vormgeefster Julie Tavernier liet zich inspireren door de verbeelding van de kinderen, en integreert ook enkele prenten en krabbels van henzelf. Er wordt letterlijk en figuurlijk buiten de lijntjes gekleurd als de illustraties doorlopen in de tekst, en er een kleurrijk netwerk van woord en beeld ontstaat.
In de wat macabere zoektocht spelen letters en woorden een cruciale rol: via het ontcijferen van linguïstische raadsels krijgt het hoofdpersonage ‘sleutels’ die hem dichter bij zijn zusje brengen. De louterende tocht biedt dankzij de kleurensymboliek en tekstuele rijkdom ook een kleurrijk portret, in woord én beeld, van de multiculturele wijk Rabot. Geheimzinnige deuren fungeren als poorten naar een parallelle werkelijkheid, waar de jongen in dialoog treedt met allerhande sprookjesfiguren, getransformeerd wordt tot meisje en in een fictieve oorlog belandt. Die opzet roept reminiscenties op aan boeken als Alice in Wonderland of De kronieken van Narnia, maar omwille van de oppervlakkige uitwerking van de fictieve werelden en het gebrek aan coherentie kan Soepletters niet concurreren met die voorgangers. De parallelle, andere werkelijkheid krijgt te weinig aandacht en ontstijgt nergens het niveau van een bedachte constructie. Ook de transformatie tot ‘meisje’ verraadt een clichématig beeld van gendergerelateerde rolpatronen. De uiteindelijke ontcijfering van het raadsel leidt het hoofdpersonage tot een ultieme confrontatie met de uitbaatster van een snoepwinkel, een nogal ideologisch gekleurd beeld, dat weinig aan de verhaallijn toevoegt. Aan het einde van het verhaal zijn nog niet alle raadsels (geheel) ontsluierd, en blijft het bestaansrecht van de parallelle werkelijkheid onduidelijk. Hoewel Soepletters als literair project zeker zijn verdiensten heeft, onder meer omwille van de fraaie vormgeving, knappe interactie tussen woord en beeld, en integratie van taalspelletjes, blijft het te duidelijk een projectboek, dat een grondigere en vooral diepgaandere uitwerking verdiende.
[Jürgen Peeters]
Martijn Nicolaas
Een 11-jarige jongen (ik-figuur) raakt bij het naar huis lopen zijn jongste zusje kwijt. Omdat hij zich verantwoordelijk voelt, gaat hij op zoek naar haar in de straten van zijn wijk in Gent. Daarbij wordt hij geholpen door een vreemd klein mannetje dat hem letters en woorden geeft. Vervolgens komt hij in allerlei fantasie-omgevingen die uit zijn eigen verbeelding lijken te komen: een grot met reuzen en zeemeerminnen, een paleis vol prinsesjes en een land in oorlog met soldaten. De woorden die hij er verzamelt, leiden hem uiteindelijk naar zijn zusje. Dat verbeelding en woorden een grote rol spelen in het verhaal, wordt ondersteund door de illustraties en de vormgeving van dit bijzondere boek: kindertekeningen, foto’s, snoeppapiertjes en andere illustraties staan verspreid door het boek, soms ook door de tekst, die typografisch ook de inhoud illustreert met verschillende lettertypes en -groottes. Het kwam tot stand in samenwerking met de kinderen van een basisschool in een multiculturele wijk en zal dus ook zeker door kinderen in vergelijkbare omgevingen worden gewaardeerd. Vanaf ca. 9 jaar.
Magali Haesendonck
ua/an/22 j
'Soepletters' is geen gewoon boek. Al bij het bekijken van de cover en het lezen van de naam Mieke Versyp (bekend van o.a. Linus), weten we dat ons een speciale traktatie te wachten staat. En het vermoeden klopt: dit verhaal staat bol van fantasie en is doorspekt met originele afbeeldingen.
Op een dag komt een jongen samen met zijn broers en kleine zus van school terug. Onderweg wil zijn zusje niet meer stappen en wanneer hij koppig verder stapt, verliest hij haar even uit het oog. Gevolg: zijn zusje is nergens meer te vinden.
De verdwijning van zijn zusje is het begin van een spannende zoektocht. Hij wordt naar mysterieuze plekken geleid en heeft maar één zekerheid: hij moet vertrouwen op de woorden en de letters die hem de weg tonen.
Je zou misschien kunnen zeggen dat het thema (een verloren zusje) al tientallen keren voorgekauwd werd, maar Versyp slaagde erin om het geheel haar eigen draai te geven. Soms waan je je als lezer in het wonderland van Alice, zoals wanneer een mannetje met een gekke kachelbuishoed de jongen op het goede (?) pad komt zetten. Ook wanneer zusje is teruggevonden blijft er een waas van mysterie hangen. Niet alle raadsels zijn opgelost.
'Soepletters' is een verhaal geschreven voor en door kinderen. Het boek is geïnspireerd door de kinderen van de Freinetschool Mandala bis, gelegen is in een multiculturele wijk in Gent. De multiculturele elementen zijn dan ook subtiel merkbaar in het verhaal, maar je moet soms heel erg opletten, wil je ze vinden.
Maar is dit een kinderboek? De speelse letterzoektocht en het thema doen vermoeden van wel, anderzijds is dit thema vaak op een eerder beangstigende, donkere wijze uitgewerkt. De dubbele bodems en woordspelletjes doen wegdromen, maar roepen soms vraagtekens op die een lagereschoolkind niet zal vatten.
Zoals wel tegenwoordig wel vaker gebeurt, is dit boek er eentje dat je niet zomaar in één hokje kan stoppen. De vele laagjes doen lezen en herlezen.
Laat hieronder weten op welk e-mailadres je een bericht wil krijgen als dit item beschikbaar is. Dit is geen reservering. Je krijgt geen voorrang om dit item te lenen.
Je gaat akkoord dat we je een mail sturen om je aanvraag te bevestigen en je te verwittigen wanneer jouw artikel binnen is. Deze mails zijn eenmalig. Je kan je toestemming op elk moment intrekken via de link in de bevestigingsmail.