Stories uit de stal : veeartsen vertellen over vroeger
Katrien Vervaele
Beschikbaarheid | Uitgave | Plaats in de bib |
---|---|---|
Vermist |
Lannoo, 2011 |
VERDIEPING 2 : DUIVELSHOEK : VERVOER : 658.32 VERV |
15/01/2012
Getuigenissen uit eerste hand zijn altijd leuker om te lezen of te bekijken dan historische verhalen. Dat de IJslandvaart een historische achtergrond heeft, zal niemand betwijfelen. Reeds in de zeventiende eeuw beproefden Vlaamse vissers hun geluk met de vangst op kabeljauw in de IJslandse wateren. Walvisvaarders merkten begin zeventiende eeuw voor de kusten van IJsland grote hoeveelheden kabeljauw op. Het was nog even wachten vooraleer in die nieuwe zeegebieden gevist werden. In de negentiende eeuw was de kabeljauwcampagne grootschalig. De ambachtelijke vangstmethoden werden geperfectioneerd. Overbevissing begon zich te laten gevoelen in het derde kwart van de twintigste eeuw en de IJslanders reageerden daarop met vangstbeperkingen en het instellen van een groter territoriaal gebied. Voor kleine reders werd het daardoor zeer lastig. In 1995 hield de laatste Vlaamse IJslandvaarder er dan ook mee op. Het laatste kabeljauwschip werd na veel inspanningen als museumschip op de kade in Oostende geplaatst.
Vanuit dit erfgoedgegeven heeft Katrien Vervaele in Naar Island! een verzameling mondelinge getuigenissen samengebracht, een staalkaart van vissers die de kabeljauwvangst slechts een seizoen beoefend hebben tot echte rotten van 96 jaar zoals Jef Ocket uit Oostende, gepokt en gemazeld in de IJslandvaart. Het leven was in ieder geval hard. De angst bij de thuisblijvers, en voor de vissers was er het harde labeur, het wachten, de koude en de terugtocht. Door te werken met getuigen slaagt de auteur er goed in om alle aspecten van dat harde leven op de vissersboten aan bod te laten komen. De frustraties, de angsten, het weer…, van de scheepsjongens die op hun dertiende jaar reeds meegingen, tot de matrozen, de bootsmannen, de stuurmannen en de schippers. De reders, de bazen aan wal, en de schepen zelf passeren in deze levendige geschiedenis eveneens de revue. Dat beeld wordt verlevendigd door een gepast gebruik van het West-Vlaamse (schippers)dialect. Ook wie het niet volhield op de IJslandvaart krijgt de gelegenheid om hun verdere carrière toe te lichten, zoals vissen in Congo.
Niet alleen het gebruik van dialect, maar ook de opdeling in korte thematische hoofdstukken waarin vlot (oude) foto’s van de geïnterviewde schippers, memorabilia en schepen werden verwerkt, maakt van Naar Island! een aangenaam boek dat dicht in de buurt komt van een sociale roman. [Harry Van Royen]
Redactie Vlabin-VBC
Dit boek schetst een beeld van de IJslandvaart door West-Vlaamse vissers. Al in de zeventiende eeuw beproefden zij met de vangst van kabeljauw hun geluk in de IJslandse wateren. Die traditie duurde voort tot 1995, toen de laatste Vlaamse IJslandvaarder er – onder meer als gevolg van vangstbeperkingen – mee ophield. De auteur verzamelde tal van mondelinge getuigenissen, die een staalkaart bieden van de erg diverse IJslandvaarders, gaande van vissers die de kabeljauwvangst maar een seizoen beoefend hebben tot echte rotten van 96 jaar. Ook de scheepsjongens, matrozen, bootsmannen, stuurmannen en schippers komen aan bod. We lezen over de angst bij de thuisblijvers, het harde werk, het wachten, de koude en de terugtocht. De auteur slaagt er goed in om alle aspecten van het zware leven op de vissersboten aan bod te laten komen. De verhalen worden nog verlevendigd door het gebruik van het West-Vlaamse dialect. Daarnaast zorgen de korte thematische hoofdstukken, die verlucht worden met zwart-witfoto's van geïnterviewde schippers, memorabilia en schepen, voor een vlot en meeslepend boek.
Laat hieronder weten op welk e-mailadres je een bericht wil krijgen als dit item beschikbaar is. Dit is geen reservering. Je krijgt geen voorrang om dit item te lenen.
Je gaat akkoord dat we je een mail sturen om je aanvraag te bevestigen en je te verwittigen wanneer jouw artikel binnen is. Deze mails zijn eenmalig. Je kan je toestemming op elk moment intrekken via de link in de bevestigingsmail.