Kop op, Herman!
Yvonne Jagtenberg
1 exemplaar
Beschikbaarheid | Uitgave | Plaats in de bib |
---|---|---|
Aanwezig |
Leopold, 2011 |
VERDIEPING 2 : BABILLE : KLEUTER : NATUUR
Dierentuinen |
1 exemplaar
Beschikbaarheid | Uitgave | Plaats in de bib |
---|---|---|
Magazijn |
Leopold, 2011 |
MAGAZIJN : SCHOOLCOLLECTIE : ENKEL NA MAGAZIJNRESERVATIE : JAGT |
15/01/2012
Dat Yvonne Jagtenbergs ‘Balotje’-boeken succesvol zijn, is ondertussen duidelijk. Balotje haalde tweemaal de Top Tien Nationale Voorleesdagen (2009 en 2011) en werd bekroond met een Vlag en Wimpel in 2006. Visueel oogt ook Balotje in de dierentuin weer fraai. De kinderlijke penseel- en wascotekeningen spreken erg aan omwille van de felle tinten en de beestjes en mensen die kriskras door elkaar lopen in de dierentuin. In de ene tekening schemert nog een nonchalante potloodtekening door, de andere wordt door bruut zwart omlijnd.
De achterflap vat als volgt samen: ‘Balotje wil alles zien, maar kijkt ze wel goed?’. Deze vraag geldt ook voor de jonge lezer. Heeft die het ijsetende stokstaartje gevonden? Is de olifantvormige struik bij de ingang gespot? Wie staat er tijdens het ijsjeseten achter Balotje? En vooral: hoe vaak duikt die eenzame pinguïn op?
Het verhaal draait hoofdzakelijk rond het uitje van Balotje en oom Ben. In de dierentuin hebben sommige dieren een heel eigen willetje en lijken ze net zo verlegen als Balotje soms is. Het nijlpaard verstopt zich in het water, van de olifant krijgt Balotje enkel de billen te zien, giraf zit tot over zijn oren in het bladgroen, de papegaai kijkt de andere kant op en de pelikaan sluit zelfs zijn ogen als oom Ben voorbijwandelt. Enkel Pinguïn staat op een onbewaakt moment oog in oog met Balotje. Hoe of waarom die daar plots staat, wordt nooit duidelijk. Duidelijk is wel dat Pinguïn Balotje al een tijdje in het oog houdt. Balotje wordt bang en vlucht, maar Pinguïn volgt haar op de voet. Want, zoals Balotje zelf al eerder zei ‘[De dieren] doen [immers] gewoon wat ze willen’. Alhoewel, Balotje wordt even later gevonden en omhooggetild door Ben en ook Pinguïn wordt weer gevonden en teruggebracht door de verzorger.
Illustratief is dit boek een topper voor jong en oud: het boek krioelt van kleur en detail. Verhaalsgewijs is het een uitdaging voor de vierjarige peuter, zelfs voor de ouders is er stof tot nadenken. Is de verhaallijn eenvoudigweg het uitje naar de zoo of is er meer aan de hand en lijkt Jagtenberg ons eerder te vragen of mens en dier wel zoveel van elkaar verschillen? [Hannah Jamaer]
Drs. A.W.M. Duijx
Balotje gaat een dagje met haar oom Ben naar de dierentuin. Op de foto wil ze niet, het nijlpaard blijft onder water, en van de olifant ziet ze alleen zijn billen. Nadat ze een ijsje hebben gegeten wil Balotje naar de apen. Al dwalend door de dierentuin verliest zij haar oom uit het oog, maar vindt hem gelukkig weer terug bij de apen. De prentenboeken over Balotje zijn een begrip geworden, onder meer door de Top Tien Nationale Voorleesdagen (2009 en 2011) en een Vlag en Wimpel (2006). De hoofdpersoon wordt heel levendig neergezet. Het verhaal, dat op zich heel eenvoudig is maar wel duidelijk opgebouwd, zal zeker voor kleuters herkenbaar zijn, omdat het heel direct aansluit op hun leef- en belevingswereld. De kleurrijke, naïef-realistische wascotekeningen, steeds over twee pagina’s, geven het verhaal een extra dimensie en nodigen uit om met de voorgelezen kleuter(s) details te bekijken. Aantrekkelijk omslag. De serie over Balotje*, waarvan dit het achtste deel is, wordt ondersteund door een website, www.balotje.nl. Vanaf ca. 4 jaar.
Laat hieronder weten op welk e-mailadres je een bericht wil krijgen als dit item beschikbaar is. Dit is geen reservering. Je krijgt geen voorrang om dit item te lenen.
Je gaat akkoord dat we je een mail sturen om je aanvraag te bevestigen en je te verwittigen wanneer jouw artikel binnen is. Deze mails zijn eenmalig. Je kan je toestemming op elk moment intrekken via de link in de bevestigingsmail.