De moeder van Vera
Alma Post
Beschikbaarheid | Uitgave | Plaats in de bib |
---|---|---|
Uitgeleend
|
Lannoo, 2011 |
VERDIEPING 2 : BABILLE : IK EN DE WERELD : VERHALEN : POST |
1 exemplaar
Beschikbaarheid | Uitgave | Plaats in de bib |
---|---|---|
Magazijn |
Lannoo, 2011 |
MAGAZIJN : SCHOOLCOLLECTIE : ENKEL NA MAGAZIJNRESERVATIE : POST |
31/12/2011
Bij het lezen van de achterflap van Emma op de erwt krijg je meteen een hele reeks problemen opgesomd: een verhuizing, een hooggevoelig meisje, aanpassingsmoeilijkheden. Binnen in het boek ontdek je bovendien al gauw dat Emma’s vader overleden is, dat ze vaak ruzie maakt met haar moeder en dat ze gepest wordt op school. De eerste bladzijden geven een weinig literaire indruk: ‘Waren we maar nooit naar een dorp verhuisd,’ zo luidt de eerste zin, om maar gelijk met de deur in huis te vallen. Frustratie, woede en angst zullen nog veel van Emma’s ervaringen en gesprekken tekenen. Alma Post schetst in de eerste bladzijden wat hooggevoeligheid precies inhoudt, aan de hand van Emma’s ergernis over het woord ‘springtouwen’. Dat verkeerde woord bezorgt haar zoveel ergernis dat ze niet meer in staat is om zich met haar nieuwe klasgenootjes te amuseren. Deze beschrijvingen van binnenuit zijn overtuigender dan de didactisch gekleurde toelichting die haar moeder geeft in een afgeluisterd gesprek: ‘Ze is hooggevoelig. Ze krijgt veel meer prikkels binnen dan jij of ik. Ze kan niet tegen die drukke stadskinderen’. In de rest van het boek wordt Emma uitgedaagd om zich aan te passen aan haar nieuwe omgeving en vriendschappen te sluiten. Het zal niet als een verrassing aankomen dat ze daarin slaagt: tijdens een logeerpartijtje, waarvoor ze doodsangsten heeft uitgestaan, blijkt ze in staat om een heldendaad te verrichten die haar het respect van haar klasgenoten en een nieuwe beste vriendin oplevert.
Emma op de erwt is in veel opzichten een traditioneel, ouderwets probleemboek: het hele verhaal is sterk gedreven door één thema, waarin de lezer inzicht krijgt, en dat leidt naar een min of meer gelukkig einde. Emma is op het einde nog steeds hooggevoelig, maar ze heeft aan zelfvertrouwen gewonnen en staat niet meer alleen. Sommige personages staan uitsluitend in dienst van de schets van het probleem: Daphne bijvoorbeeld is het pestertje dat nergens diepgang krijgt of evolueert. De moeder van Olga, die het logeerpartijtje organiseert, is zo eenzijdig geschetst dat ze alleen maar kan dienen als uitdaging voor Emma’s fragiele zelf. Interessanter is Emma’s moeder. Zij lijkt voortdurend te schipperen tussen begrip voor haar dochter en frustratie bij haar problemen, terwijl ze de grenzen aftast van wat Emma nu wel en niet aankan. Goed gevonden is ook het verband met De prinses op de erwt, het sprookje van Hans Christian Andersen waar de titel van dit boek naar verwijst. De vraag is daar of het wel een zegen is dat een echte prinses zo teer is dat ze door een hele stapel matrassen nog een erwt kan voelen. In de loop van Emma’s verhaal wordt er nog af en toe naar dit sprookje verwezen, vooral bij het zorgelijke logeerpartijtje waarbij Emma net als de prinses door de regen moet om bij een kasteel aan te bellen. Dit soort verwijzingen relativeren de rechtlijnige weg van probleem naar oplossing.
Het verhaal van Alma Post is geïllustreerd met zwart-wittekeningen van Nynke Talsma, die doen denken aan het vroege werk van Thé Tjong-Khing. De illustraties zijn realistisch en volgen getrouw de tekst, maar blijven meestal op een afstand. Af en toe wordt er wat gevarieerd in de compositie, en het is jammer dat de illustratrice dat niet vaker doet om de eenzaamheid en ontreddering van Emma in de verf te zetten. Emma op de erwt is een goed boekje om hooggevoeligheid te bespreken met kinderen, maar als literair jeugdboek valt het vrij mager uit. Ik moest bij het lezen regelmatig denken aan de kinderboeken van Martha Heesen. Die bevatten ook vaak personages die je als ‘hooggevoelig’ zou kunnen bestempelen, al zou ze dat zelf waarschijnlijk niet doen. Haar boeken zijn echter veel minder expliciet en didactisch gekleurd, en blijven net door hun subtiliteit en veelzijdigheid langer bij.
[Vanessa Joosen]
G.J. Jolink
Wat moet Emma (ca. 9) doen als ze alleen met haar moeder naar een dorp verhuist en naar een nieuwe school moet? Alles is anders en op school zeggen de kinderen rare woorden zoals 'springtouwen'. In het huis, dat eruitziet of het lacht, wil Emma graag blijven wonen. Toch valt het helemaal niet mee om te wennen aan haar nieuwe leven, omdat ze hooggevoelig is en een uitnodiging voor een slaapfeestje op een kasteel vindt ze verschrikkelijk. En dan is er ook nog de stem in haar hoofd die haar zegt dat ze iets moet bedenken, om al die dingen niet erg te vinden. In dit spannende en overtuigende verhaal met grappige en gevoelige zwart-wittekeningetjes staat op de voorgrond hoe Emma als hooggevoelig meisje haar weg moet zoeken in haar nieuwe situatie, tussen vreemde kinderen en vooral in zichzelf. Terwijl ze haar hooggevoeligheid in eerste instantie bijna als excuus gebruikt, ontwikkelt ze in de loop van het verhaal het vermogen zelf een oplossing te vinden en haar bijzondere kwaliteiten op haar manier in te zetten en zich zo een plaatsje te verwerven in haar nieuwe leven. Voor kinderen die met hooggevoeligheid te maken hebben en zeker ook als aanleiding voor een gesprek in de klas. Vanaf ca. 9 jaar.
Annelies Verbist
ua/an/22 j
Emma en haar moeder zijn net verhuisd van de stad naar een klein dorp. Emma vindt het leuk thuis, daar is het rustig en kan ze doen wat ze wil. Naar school gaan daarentegen vindt ze helemaal niet fijn. Ze zondert zich af en durft niet mee te spelen of veel te zeggen. Emma weet dat ze hooggevoelig is en veel dingen niet 'aankan', maar ze verschuilt er zich ook achter. Een stemmetje in haar hoofd, waarmee ze hele conversaties voert, spoort haar aan het toch te proberen.
In de klas zit er een pestkopje, maar ook een populair meisje, Olga, dat het voor haar opneemt. Wanneer Olga heel de klas uitnodigt voor haar verjaardagsfeestje is iedereen door het dolle heen, behalve Emma. Zij wil niet gaan, maar ze moet van haar moeder. Stilaan lukt het Emma om naar dat stemmetje in haar hoofd te luisteren en toch initiatief te nemen. Uiteindelijk gaat ze toch naar het verjaardagsfeestje en doet zo goed mogelijk mee. Het moeilijkste voor Emma komt 's avonds, want dan blijven ze allemaal slapen in het grote tuinhuis. Helaas begint het die nacht hard te regenen en is het dak lek. Niemand durft naar het huis lopen om Olga's ouders te verwittigen. Emma wil het uiteindelijk doen en zo wordt Emma ten slotte de heldin van het feestje. Maar eigenlijk heeft ze vooral zichzelf overwonnen.
Het verhaal schetst een goed beeld van wat het betekent hoogsensitief te zijn: Emma reageert niet goed op drukte en heeft moeite om zich staande te houden in een groep; ze is bang om anderen pijn te doen (zelfs een dennenappel krijgt maar een klein schopje p.20) en om zelf gekwetst te worden. In de loop van het voor kinderen inleefbare verhaal verandert ze langzaam van een meisje dat denkt dat ze niets kan tot iemand die laat zien wat ze waard is, op haar eigen manier, net zoals haar stemmetje haar aanraadde.
Laat hieronder weten op welk e-mailadres je een bericht wil krijgen als dit item beschikbaar is. Dit is geen reservering. Je krijgt geen voorrang om dit item te lenen.
Je gaat akkoord dat we je een mail sturen om je aanvraag te bevestigen en je te verwittigen wanneer jouw artikel binnen is. Deze mails zijn eenmalig. Je kan je toestemming op elk moment intrekken via de link in de bevestigingsmail.