Liefde & aardbevingen : roman
Jan Mulder
Jan Mulder (Auteur)
1 exemplaar
Beschikbaarheid | Uitgave | Plaats in de bib |
---|---|---|
Magazijn |
De Bezige Bij, cop. 2010 |
MAGAZIJN : FICTIE : ENKEL NA MAGAZIJNRESERVATIE : MULD |
28/02/2014
‘De vage herinnering minder vaag maken en ondertussen tot in detail exacte herinneringen aan Chez Stans en Brussel ophalen, plezier beleven aan de woorden “Chez Stans” en “Place de Brouckère”, met als zwaartepunt een “oplossing” voor het fenomeen vergane carrières en uiteindelijk het ouder worden en hoe daarmee om te gaan’, zo laat ex-voetballer Jan Mulder in het jaar 2200 een gids aan het woord over Chez Stans. En ook al valt in dit citaat een zekere ironie te onderkennen, toch is het een vrij accurate omschrijving van deze verzameling van columns. Op een andere plaats in Chez Stans heeft hij het over ‘wroeten in mijn eigen jaren 60’.
In Chez Stans heeft de ex-spits en nu bijenkweker, columnist en televisiefiguur uit het Friese Winschoten het over zijn ‘Anderlechtse’ jaren. Voor alle duidelijkheid: het is geen boek over voetbal, maar over Brussel in de tweede helft van de jaren 1960 en over mensen die toen met het voetbal daar te maken hadden: collega’s, trainers, voorzitters, verzorgers, supporters en één (Franse) scheidsrechter: de column over de kapper annex arbiter Barbaran (jarenlang werd die naam op de Belgische voetbalvelden gescandeerd wanneer een scheidsrechter een duidelijk partijdige beslissing nam) is een absoluut meesterwerkje. Symbool voor Mulders verblijf in de Belgische hoofdstad staat het restaurant Chez Stans, waar hij vaak met zijn vrouw Johanna ging eten. Het vertegenwoordigt een Brussel dat volgens de auteur niet meer bestaat (het restaurant zelf is inmiddels ook failliet) maar waar hij wel met behoorlijk wat nostalgie naar kijkt. Mulder schrijft (om maar eens een cliché te gebruiken) ‘mooi’: met een paar details weet hij zijn figuren trefzeker te personaliseren. Hij is to the point maar voegt toch kleine uitweidingen toe die nooit als zodanig ervaren worden. Ironie, relativering en een occasioneel snuifje meedogenloosheid tegenover zichzelf (de Mulder-van-nu gaat geregeld in de clinch met de Mulder-van-toen) zijn elementen die het boek naast een anekdotisch ook een algemener karakter geven. Chez Stans hoef je niet in één keer uit te lezen; je kunt het ook (om in de restaurantsfeer te blijven) in kleine porties consumeren. En dat Mulder het over ‘Het Staaien’ heeft wanneer het over het vroegere veld (ook in de letterlijke betekenis van het woord) van Sint-Truiden gaat, is hem hierbij vergeven. [Eddy Waumans]
Erwin Tuinstra
Op negentienjarige leeftijd gaat Jan Mulder, de spits van WVV, naar Brussel om te gaan voetballen bij het grote Anderlecht. Jan kwam uit Winschoten en iedereen verwachtte een boertje, maar Jan was de uitzondering die de regel bevestigt. Hij voelde zich thuis in Brussel en met name in het restaurant 'Chez Stans'. In deze bundel brengt hij zijn al dan niet gefantaseerde herinneringen aan zijn Brusselse jaren bij elkaar. Het geheel is fragmentarisch in zijn bekende, columnachtige stijl. Jan neemt je niet chronologisch mee, maar springt van de hak op de tak. De lezer krijgt een aardige kijk op het voetbal- en privéleven van Jan Mulder, of zoals de Fransen zeggen Yann Mudlèr. Paperback, normale druk.
Laat hieronder weten op welk e-mailadres je een bericht wil krijgen als dit item beschikbaar is. Dit is geen reservering. Je krijgt geen voorrang om dit item te lenen.
Je gaat akkoord dat we je een mail sturen om je aanvraag te bevestigen en je te verwittigen wanneer jouw artikel binnen is. Deze mails zijn eenmalig. Je kan je toestemming op elk moment intrekken via de link in de bevestigingsmail.