Brieven aan mijn dochters : het aangrijpende levensverhaal van de eerste vrouwelijke presidentskandidaat van Afghanistan
Fawzia Koofi (Auteur), Ralph van der Aa (Vertaler)
Beschikbaarheid en plaats in de bibliotheek
ARhus - De Munt
1 exemplaar
Beschikbaarheid | Uitgave | Plaats in de bib |
---|---|---|
Aanwezig |
Balans, cop. 2011 |
VERDIEPING 4 : BLAUWE TOREN : GESCHIEDENIS : AFGHANISTAN 945.6 |
ARhus - afdeling Rumbeke
1 exemplaar
Beschikbaarheid | Uitgave | Plaats in de bib |
---|---|---|
Aanwezig |
Balans, cop. 2011 |
VOLW. : NON FICTIE : AFGHANISTAN 945.6 |
ARhus - De Munt magazijn
1 exemplaar
Beschikbaarheid | Uitgave | Plaats in de bib |
---|---|---|
Magazijn |
Balans, cop. 2011 |
MAGAZIJN : NON-FICTIE : ENKEL NA MAGAZIJNRESERVATIE : AFGHANISTAN 945.6 |
Besprekingen
15/02/2012
Wanneer Fawzia Koofi in 1975 in Badakshan, een van de armste provincies van Afghanistan, wordt geboren als zeventiende kind van de 23 die haar vader zou krijgen, is Afghanistan een traditioneel moslimland. Haar vader is een invloedrijke en rijke politicus die als vertegenwoordiger van zijn provincie zetelt in het parlement. Haar moeder is de vijfde van de zeven vrouwen van haar vader. Als Fawzia drie jaar oud is, wordt haar vader gedood door de Moedjahedien die de heersende koning verjagen. Haar ongeletterde moeder stimuleert haar intelligente en leergierige dochter om te studeren. Zij is de eerste vrouw in de familie die Engels studeert. De Moedjahedien worden na een burgeroorlog vervangen door de taliban, die een interpretatie van de islam hanteren die letterlijk dodelijk is voor vrouwen: mannelijke dokters mogen geen vrouwen verzorgen, vrouwen mogen geen dokter worden...
Verschillende strekkingen van de islam worden in Afghanistan beleden, van de meest dogmatische, die van de taliban, tot meer ‘modernere’. Vrouwen hebben geen eigen stem en hun enige ‘nut’ is de man ten dienste te staan. Ze dragen boerka’s en worden geslagen en vernederd door hun echtgenoten en ze vinden dat normaal. Westerlingen zullen met verbazing lezen hoe kindhuwelijken worden gesloten, hoe mannen met hun zoveelste vrouw trouwen, hoe rijke families zich gedragen tegenover hun personeel enz. Kortom, wat daar normaal is, wordt niet getolereerd in de westerse maatschappij.
Fawzia moet zich telkens aan de wisselende regimes aanpassen en lijdt daaronder: een huwelijk dat minder groots is dan ze had gedroomd, het verplicht dragen van een boerka, moeten vluchten voor de taliban, niet meer mogen studeren. Haar man sterft na martelingen door de taliban. Haar dochters Shaharzad en Shohra zijn dan vijf en drie jaar oud. Shohra verliest haar vader op dezelfde leeftijd als Fawzia toen die haar vader verloor. De taliban worden verdreven in 2001 en buitenlandse legertroepen proberen de veiligheid te garanderen. Door haar kennis van het Engels kan Fawzia voor de Verenigde Naties en Unicef werken in haar provincie. Als dochter van haar vader wordt ze overal door de bevolking aangesproken en om advies of hulp gevraagd. Ze ontdekt haar politieke kwaliteiten en besluit om zich verkiesbaar te stellen. In 2005 hebben de eerste democratische verkiezingen plaats en Fawzia wordt parlementslid en ondervoorzitter. Door de vrouwonvriendelijke situatie en de corruptie die ze aanklaagt is haar leven altijd in gevaar.
In 2011 is ze een 36-jarige politica, bezig aan haar tweede ambtstermijn na de verkiezingen van 2010. Als testament, ingeval ze vermoord zou worden, om haar dochters het leven en de ideeën van hun moeder te leren kennen, schrijft ze hen al enkele jaren brieven die gebundeld werden in Brieven aan mijn dochters. Koofi pleit voor het behoud van de buitenlandse troepen in haar land als garantie tegen het terug aan de macht komen van de taliban. Door haar boek probeert ze dan ook invloed uit te oefenen op de westerse politiek, want het al dan niet behouden van troepen in Afghanistan is een heikel thema in het Westen. Om de situatie in Afghanistan te begrijpen is dit boek een must. [Greta De Geest]
Redactie
Autobiografie van de politica Fawzia Koofi (1975), die in 2005 in het parlement van Afghanistan werd gekozen en anno 2010 de noordelijke provincie Badakhshan vertegenwoordigt. Bij de verkiezingen van 2014 wil ze zich kandidaat stellen voor het presidentschap. Koofi, die is gewaarschuwd dat de Taliban haar wil doden, begint in september 2010 met het schrijven van brieven aan haar dochters, de twaalfjarige Shaharzad en de tienjarige Shuhra. Ze staat op het punt naar een politieke bijeenkomst te gaan en realiseert zich dat ze mogelijk niet terugkomt. De brieven aan haar dochters zijn door haar autobiografie heen opgenomen. Koofi vertelt in de brieven haar dochters over haar leven en drijfveren, haar visie op de Afghaanse samenleving, politiek en de mensenrechten/vrouwenrechten. Vlot leesbaar relaas van een moedige vrouw, waarin tevens de moderne Afghaanse geschiedenis wordt beschreven (de Russische overheersing, de komst van de Taliban etc.). Met een kaart van Afghanistan, fotokatern en een chronologie van de moderne Afghaanse geschiedenis. www.fawziakoofi.org. Kleine druk.
Suggesties
Krijg een e-mail wanneer dit item beschikbaar is
Laat hieronder weten op welk e-mailadres je een bericht wil krijgen als dit item beschikbaar is. Dit is geen reservering. Je krijgt geen voorrang om dit item te lenen.
Je gaat akkoord dat we je een mail sturen om je aanvraag te bevestigen en je te verwittigen wanneer jouw artikel binnen is. Deze mails zijn eenmalig. Je kan je toestemming op elk moment intrekken via de link in de bevestigingsmail.