De juf die buiten spelen als huiswerk opgaf
Rien Broere
1 exemplaar
Beschikbaarheid | Uitgave | Plaats in de bib |
---|---|---|
Magazijn |
De Eenhoorn, 2010 |
MAGAZIJN : SCHOOLCOLLECTIE : ENKEL NA MAGAZIJNRESERVATIE : BROE |
15/01/2012
Heksengeheim is het derde boek in de reeks over de belevenissen in de Verlegenstraat. In elk boek staat er een ander kind uit de straat centraal en dit keer is dat Bram. In de Verlegenstraat 17 woont een vreemde vrouw die rare kledij en opvallende juwelen draagt. Haar outfit lijkt zo uit een verkleedkist te komen! De kinderen van de Verlegenstraat noemen haar ‘de heks van nummer zeventien’. Ook Bram doet hier aan mee.
Bram is verliefd op Kim en probeert indruk op haar te maken door voor de hele straat snoepjes te gaan kopen. Maar wanneer hij voorbij nummer zeventien komt, roept ‘de heks’ hem. Ze zit vast in de boom in haar tuin en de ladder is gevallen. Bram helpt haar en krijgt als dank een colaatje. Hij vindt het wel leuk om met de vrouw, die Agaath blijkt te heten, te praten. Maar de andere kinderen uit de Verlegenstraat kunnen zijn bezoekjes aan Agaath niet echt waarderen. Wanneer Bram ontdekt dat Agaath een geheim heeft en de verkeerde conclusies trekt, neemt hij toch afstand.
Het verhaal is vlot geschreven in een eenvoudig taalgebruik en valt heel makkelijk te begrijpen. Toch kun je niet echt wild worden van Heksengeheim. Zo is het verhaal vrij voorspelbaar en wordt er hier en daar gebruik gemaakt van clichés. Agaath woont alleen en wordt ervan ‘verdacht’ een heks te zijn, maar daardoor geeft de auteur haar meteen een aantal andere typische eigenschappen mee. Zo gelooft ze in de helende kracht van stenen en astrologie en is ze vegetariër. Ze draagt wijde jurken en hangt zakdoeken over haar lampen om de lichten te dimmen. Niet meteen bijster origineel dus, en het draagt ook niet bij tot de spanning van het boek – die niet eens echt aanwezig is.
Het thema, vooroordelen, kan jonge lezers helpen herinneren dat niet alles altijd is wat het op het eerste zicht lijkt. Bram leert het pas na de tweede keer. Zijn eerste vooroordeel is dat Agaath een heks is, maar dat blijkt helemaal niet waar te zijn. Maar zelfs met die kennis laat hij zich weer strikken door een nieuw vooroordeel. Hij denkt – onterecht – dat Agaath een bank heeft overvallen, terwijl achteraf blijkt dat het Agaaths dochter was die in de gevangenis heeft gezeten. Wel maakt Bram aan het einde van het verhaal een positieve evolutie mee. Zo vertelt hij aan niemand dat hij denkt dat Agaath een crimineel is. Hij houdt zijn vooroordeel voor zichzelf, en maar goed ook, zo blijkt achteraf.
Het boek is niet slecht, maar wel redelijk magertjes ten opzichte van de eerder verschenen delen. Ook de humor die in bijvoorbeeld IJskonijn (het tweede boek uit de reeks) zat, is ver te zoeken. Heksengeheim is een verhaal dat rustig ronddobbert in een zee van middelmatigheid. [Sofie De Cocker]
Eefje Buenen
Er woont een vreemde vrouw in De Verlegenstraat, die door alle kinderen stiekem ‘de heks van nummer zeventien’ genoemd wordt. Als Bram deze vrouw door toeval beter leert kennen, ontdekt hij dat ze heel aardig is. Hij probeert de andere kinderen duidelijk te maken dat Agaath helemaal geen heks is, maar niemand wil luisteren. Dan ontdekt Bram dat Agaath een geheim heeft. Heeft hij zich dan toch in haar vergist? Een bijzonder verhaal over vriendschap en vooroordelen. Met humor en vaart, in korte zinnen geschreven en chronologisch verteld. Origineel taalgebruik en mooie beeldspraak ('Sommige [boeken] zijn zo versleten dat de rug er half afhangt, als een gepelde banaan.'). Met paginagrote houtskooltekeningen, waarin soms ook foto’s en krantenartikelen zijn verwerkt. Eerder verschenen ‘De Verlegenstraat’ en ‘IJskonijn’* over de kinderen uit deze straat. Vanaf ca. 9 jaar.
Hilde de Boeck
ua/an/22 j
Heksengeheim is het derde boek in de reeks over de Verlegenstraat. In elk deel speelt een ander kind uit deze straat de hoofdrol. Het derde deel stelt Bram centraal. Bram hoort er niet echt bij en probeert indruk te maken op zijn vrienden. In huis nr 17 woont een vreemde vrouw. Ze draagt vreemde kledij en zeldzame juwelen. Wanneer Bram voorbij haar huis wandelt, merkt hij dat de vrouw in een benarde situatie zit. Ze zit in een boom en de ladder is gevallen. Bram helpt haar naar beneden. Als dank wordt hij gevraagd om binnen iets te komen drinken. Bram vindt de vrouw eigenlijk heel vriendelijk. Hij wil nu opscheppen bij z'n vrienden, maar ze kunnen de bezoekjes aan die rare vrouw niet waarderen. Bram raakt toch bevriend met haar. Agaath is een bijzondere vrouw. Ze blijkt veel te weten over stenen en hun krachten. Tijdens de bezoekjes bekijken ze samen oude fotoboeken. Wanneer er een krantenartikel uit een boek valt, staat daar iets op dat Bram liever niet had gezien. Hij interpreteert dit verkeerd en wil opnieuw afstand nemen...
Het verhaal is vlot geschreven in eenvoudige taal. De tekst wordt aangevuld met vreemde zwart-wittekeningen. De schrijfster vertelt het verhaal van vooroordelen bij iedereen in de straat tegenover de vreemde vrouw van nr 17. Veel meer bevat het verhaal echter niet. Er is weinig spanning, het is eigenlijk een nogal saai verhaal, een beetje vergezocht. Geen aanrader.
Laat hieronder weten op welk e-mailadres je een bericht wil krijgen als dit item beschikbaar is. Dit is geen reservering. Je krijgt geen voorrang om dit item te lenen.
Je gaat akkoord dat we je een mail sturen om je aanvraag te bevestigen en je te verwittigen wanneer jouw artikel binnen is. Deze mails zijn eenmalig. Je kan je toestemming op elk moment intrekken via de link in de bevestigingsmail.