De lange weg naar de vrijheid : de autobiografie van Nelson Mandela
Nelson Mandela
Nelson Mandela (Auteur), Barack Obama (Inleider)
1 exemplaar
Beschikbaarheid | Uitgave | Plaats in de bib |
---|---|---|
Aanwezig |
Het Spectrum, 2010 |
VOLW. : NON FICTIE : ZUID-AFRIKA 947 MANDELA |
1 exemplaar
Beschikbaarheid | Uitgave | Plaats in de bib |
---|---|---|
Aanwezig |
Het Spectrum, 2010 |
VOLW. : NON FICTIE : ZUID-AFRIKA 947 MANDELA |
1 exemplaar
Beschikbaarheid | Uitgave | Plaats in de bib |
---|---|---|
Magazijn |
Het Spectrum, 2010 |
MAGAZIJN : NON-FICTIE : ENKEL NA MAGAZIJNRESERVATIE : ZUID-AFRIKA 947 MANDELA |
00/00/0000
Het vuistdikke In gesprek met mijzelf is een welkome aanvulling op de officiële Mandela-biografie Long walk to freedom, die net na de apartheid verscheen en in de eerste plaats gelezen kon worden als een politiek statement. In gesprek met mijzelf toont aan de hand van Mandela's persoonlijke archief de man achter de openbare figuur, de menselijke kanten van de man die Zuid-Afrika naar een nieuwe toekomst leidde. In zijn voorwoord schrijft president Barack Obama: 'Onze gesprekken zijn gewoonlijk kort ? hij is in de laatste fase van zijn leven en mijn agenda is zo vol als bij mijn ambt behoort. Maar in die gesprekken zijn er altijd momenten waarin de vriendelijkheid, de mildheid en de wijsheid van de man naar voren komen.' Voor de samenstelling van het boek, dat gerealiseerd werd in een nauwe samenwerking tussen Mandela zelf en The Nelson Mandela Foundation, werd het hele persoonlijke archief van Mandela bekeken. Uiteindelijk werd een selectie gemaakt uit vier sectoren: de gevangenisbrieven, op band opgenomen gesprekken, de aantekenboeken (met soms ogenschijnlijke pietluttigheden die voor iemand die in gevangenschap leeft toch o zo belangrijk zijn, zoals het aanleggen van een privémoestuintje) en het manuscript van een onvoltooid gebleven vervolg op De lange weg naar de vrijheid. Voor de vorm lieten de samenstellers zich leiden door de Persoonlijke notities van de Romeinse keizer Marcus Aurelius (tweede eeuw n.C.), een werk vol inspirerende gedachten, ingevingen en aforismen. Ook voor Mandela heeft het schrijven altijd een vorm van bezinning ingehouden, op bepaalde momenten zelfs een vorm van troost als hij er in de eenzaamheid van zijn gevangenschap emotioneel onderdoor dreigde te gaan. Uit een brief aan zijn dochters Zeni en Zindzi, gedateerd 1 juni 1970: 'Door te blijven schrijven blijft de mogelijkheid bestaan dat we op een dag geluk hebben en jullie deze brieven ontvangen. Intussen geeft alleen al het feit dat ik mijn gedachten op papier kan zetten en mijn gevoelens kan uiten, een zekere mate van genoegen en bevrediging. Het is een manier om mijn warmste liefde en beste wensen aan jullie over te brengen en het verzacht de pijnscheuten die me iedere keer treffen als ik aan jullie denk.' In de notities en in de gesprekken die hier zijn opgenomen, ontmoeten we een Nelson Mandela die soms twijfelt, maar uiteindelijk gekozen heeft voor het belang van zijn land. Persoonlijke verplichtingen tegenover zijn familie moesten wijken, 'omdat zij niet de enige mensen zijn die lijden. Honderden, miljoenen in ons land lijden en dus vond ik dat ik de juiste beslissing genomen had.' Uit het gesprek met zichzelf, waarbij hij duidelijk en consequent weigert in te gaan op zijn privéleven (de scheiding van Evelyne Mase, zijn eerste vrouw, en later van Winnie), blijkt hoe zwaar hij het had als hij noch de begrafenis van zijn moeder noch die van zijn zoon Thembi mocht bijwonen. Tegelijk blijkt echter dat zijn morele kracht nooit geschonden werd; ook niet in de relatie tot zijn 'bewaarders', de gevangenisbeambten die hem waren toegewezen en in wie hij altijd het goede naar boven wist te halen. Mandela is ook de man van de aforismen. 'Hoop is een krachtig wapen, zelfs als er niets anders meer is.' Of, meer op de politieke situatie geënt: 'Waar systemen bij betrokken raken, is de goedheid van individuen vaak irrelevant.' Voor Mandela waren uiterlijkheden hoe dan ook van geen tel; het was hem te doen om het geestesleven gebaseerd op innerlijke factoren als eerlijkheid, eenvoud, oprechtheid, edelmoedigheid. Zo tekent zich het profiel af van een leider in de ware zin van het woord: iemand die consequent is, en die eergevoel én een visie heeft. [Jooris Van Hulle]
Drs. Marianne van den Heuvel
Dagboekaantekeningen van de Zuid-Afrikaanse politicus, korte lijstjes met aandachtpunten, schetsen voor een biografie die niet eerder zijn gepubliceerd en gesprekken met medegevangen. Verder bevat het boek een lijst met namen en toelichtingen van organisaties, een tijdlijn en een register. Je zou het een restbronnenpublicatie kunnen noemen, waarbij echter heel slordig wordt omgegaan met data en herkomst van citaten (sommige citaten uit een brief komen verknipt op verschillende plekken voor). Het is de bedoeling om de persoonlijk kant van Mandela te belichten. Daarin slaagt deze publicatie niet, omdat bepaalde dingen nog steeds schimmig en onopgehelderd blijven. Over persoonlijke zaken wil hij zich consequent niet uitlaten, zoals zijn echtscheidingen en een gewelddadige gebeurtenis in zijn eerste huwelijk. Het wachten is op een kritische biografie. Met enkele afbeeldingen in zwart-wit. Vanwege de grote bekendheid en populariteit van Mandela zal voor dit boek wel een omvangrijke belangstelling bestaan.
Laat hieronder weten op welk e-mailadres je een bericht wil krijgen als dit item beschikbaar is. Dit is geen reservering. Je krijgt geen voorrang om dit item te lenen.
Je gaat akkoord dat we je een mail sturen om je aanvraag te bevestigen en je te verwittigen wanneer jouw artikel binnen is. Deze mails zijn eenmalig. Je kan je toestemming op elk moment intrekken via de link in de bevestigingsmail.