Leven na dit leven : ervaringen van mensen tijdens hun klinische dood
Raymond A. Moody
Raymond A. Moody (Auteur), Paul Perry (Auteur)
1 exemplaar
Beschikbaarheid | Uitgave | Plaats in de bib |
---|---|---|
Magazijn |
Lev., cop. 2011 |
MAGAZIJN : NON-FICTIE : ENKEL NA MAGAZIJNRESERVATIE : 420.14 MOOD |
31/12/2011
Een blik in de eeuwigheid van Raymond Moody begint niet bepaald bescheiden: de auteur stelt zichzelf voor als iemand die al voor zijn geneeskundestudies ‘beroemd’ was door zijn onderzoek naar bijna-doodervaringen, en die als eerstejaarsstudent bekend werd met zijn bevindingen en lezingen. Bij het verschijnen van zijn eerste boekje, Leven na dit leven, was de rest van de wereld verbluft, zo schrijft hijzelf. En na zijn eerste twee weken als jonge student kwamen maar liefst acht hoogleraren langs bij deze jonge, ambitieuze twintiger.
Vanuit die achtergrond is de auteur verhalen gaan verzamelen van mensen die bijna gestorven waren. Het boek gaat terug op de vele brieven die hij kreeg en de lezingen die hij gaf, waarna mensen hem de onwaarschijnlijkste verhalen vertelden over bijna-doodervaringen en de ‘gedeelde doodservaringen’ van omstaanders. In hun relaas ontwaarde hij een zekere structuur, met daarin terugkerende elementen die soms gecombineerd en soms geïsoleerd voorkwamen. Stervenden gingen door een tunnel, op weg naar een licht waarin ze naargelang hun situatie overleden familieleden of een engel of zelfs God zouden gezien hebben. Velen vertelden ook van een ‘uittredingservaring’, waarbij ze zichzelf in bed zagen liggen, omringd door dokters en familieleden. Sommigen zagen een soort ‘film van het leven’ voorbijrollen, en waren nogal ongelukkig toen ze terug naar het leven werden gezogen.
De auteur stelt dat hij persoonlijk ervaren heeft dat er zich bij het sterven onmiskenbaar bovennatuurlijke gebeurtenissen voordoen. Gesteund door Plato’s ideeënleer en een selectief citeren van de Paulusbrieven, is hij vastberaden dat hij het bewijs kan leveren voor het leven na de dood. Paulus stelde echter duidelijk dat ‘Niemand ooit God heeft gezien’. Wie deze auteur niet gelooft, is dus duidelijk een reductionist. Om zijn gelijk te halen, verwijst de auteur uiteindelijk zelfs naar het succes van zijn ‘internationale bestseller’.
De bedenking van wetenschappers die stellen dat de in dit boek besproken verschijnselen subjectief zijn en meer studie verdienenen, maakt de auteur zo kregelig dat hij deze (voornamelijk Europese) non-believers ‘domme sceptici’ noemt. De stelling dat het hallucinaties zijn, ‘die voortkomen uit een verstoring van de biochemische samenstelling en kortsluiting in de zenuwoverdracht van het stervende brein’, wat vandaag de meeste medici aannemen, wordt door de auteur doodleuk weerlegd door te verwijzen naar de ervaringen van omstaanders, ‘die toch zelf niet stervende zijn’. De idee dat bijna-doodervaringen gaan om massahypnose, waanbeelden, hersenspinsels of autosuggestie, wordt door Moody een ‘belachelijk’ tegenargument genoemd. Bij zoveel hilarische onzin (ergens is sprake van ‘door de lucht vliegen en een grappig gesprek voeren met Jezus zelf’) wordt het geduld van de lezer overigens erg op de proef gesteld.
Dit boek zal dan ook alleen diegenen overtuigen die op een naïeve manier willen geloven dat er leven is na de dood, en zomaar willen geloven in de verhaaltjes van anderen. Om zijn stellingen te bewijzen dist de auteur trouwens telkens een nieuw verhaal op, geen psychologische analyse of kritische beoordeling. Hij zou beter zijn citaat van Einstein werkelijk ter harte nemen toepassen: ‘Godsdienst zonder wetenschap is blind’. [Jan Scheers]
J.L. Meuleman
Velen hebben al geschreven over bijna doodervaringen, maar deze auteur geldt als een autoriteit op dit gebied. Hij richt het onderzoek nu vooral op gedeelde doodervaringen. Wakende familieleden of verplegend personeel beschrijven uittredingen uit het lichaam en het reizen naar het licht: waarnemingen die identiek lijken aan bijna doodervaringen, maar nu gedeeld worden met de overleden persoon. Velen beschrijven de aanwezigheid van een opstijgende mist uit het lichaam van de overledene, een terugblik op zijn leven en de impact die de ervaring heeft op het persoonlijk leven. Telepathische ervaringen, het gevoel van intense liefde en de aanwezigheid van hemelse figuren of reeds overleden familieleden komen uitgebreid aan bod. Het boek eindigt met vragen en verklaringen rond de gedeelde ervaringen met de dood. Met het optekenen van de doodervaringen en de parallellen, die onmiskenbaar aanwezig zijn, probeert Moody te overtuigen dat er een leven ná dit leven bestaat.
Laat hieronder weten op welk e-mailadres je een bericht wil krijgen als dit item beschikbaar is. Dit is geen reservering. Je krijgt geen voorrang om dit item te lenen.
Je gaat akkoord dat we je een mail sturen om je aanvraag te bevestigen en je te verwittigen wanneer jouw artikel binnen is. Deze mails zijn eenmalig. Je kan je toestemming op elk moment intrekken via de link in de bevestigingsmail.