Het koekoeksjong
Brigitte Raskin
Brigitte Raskin (Auteur)
1 exemplaar
Beschikbaarheid | Uitgave | Plaats in de bib |
---|---|---|
Magazijn |
Davidsfonds, 2012 |
MAGAZIJN : NON-FICTIE : ENKEL NA MAGAZIJNRESERVATIE : 332.2 RASK |
15/02/2013
‘De druk van de grootstad Brussel op haar omgeving neemt niet af. Hij is voelbaar ver buiten de Rand. Dat verschijnsel is niet tegen te gaan. Het valt ook niet te stuiten met wetten of grensakkoorden zoals de splitsing van BHV. Het beleid moet dus op het onvermijdelijke worden afgestemd […] De eerste stap is de gemakkelijkste: schaf de schepen van Vlaamse Aangelegenheden af en benoem een schepen van Onthaal’. Bart Sturtewagen — hoofredacteur van — slaat in zijn commentaar van 20 oktober 2012 de spijker op de kop. De maakbaarheid van de maatschappij is beperkt, onomkeerbare sociologische en demografische evoluties kunnen niet via wetgevend werk worden ingedijkt en Vlaanderen moet verstandiger en ruimhartiger leren omgaan met nieuwkomers. Auteur, journalist en historica Brigitte Raskin komt in haar geschiedenis van de Belgische taalgrens tot gelijkaardige conclusies. Als randbewoner — ze woont pal op de taalgrens in Overijse — doet ze een warme oproep om de Vlaamse strijdbaarheid in de rand om te zetten in Vlaamse gastvrijheid.Raskins geschiedenis van de taalgrens bestrijkt de periode van 500 voor Christus (Keltische volksverhuizingen) tot ongeveer 2000 (Lambermontakkoorden). Ze opteert voor een nogal zakelijke, informatieve aanpak, waarbij de feiten werden gecheckt door een team van historici van de KULeuven. Het vlotte boek bestaat uit tien gelijkwaardige chronologische hoofdstukken, waarbij de eerste vijf de pre-Belgische periode behelzen. Overvloedige schema’s, kaarten en kaderteksten verlevendigen het verhaal en verschaffen inzicht. Dat er werd gekozen voor een tekst zonder voetnoten en voor een zeer beperkte bibliografie is verdedigbaar. Het ontbreken van een register daarentegen is in het licht van de didactische doelstellingen van de publicatie onbegrijpelijk. Jammer is ook dat het boeiende verhaal niet wordt afgesloten met een synthetisch essay waarin de grote lijnen door de geschiedenis worden getrokken. Het ‘Open einde’ waarmee het boek nu afsluit, is flinterdun en voorspelbaar. Raskin vat haar onderwerp breed op. De geschiedenis van de taalgrens wordt niet enkel geënt op de communautaire geschiedenis van ons land — wat evident is —, maar ook gekaderd in de grote maatschappelijke evoluties op economisch, sociaal en levensbeschouwelijk vlak. Zo wordt duidelijk dat problemen rond taal in onze contreien pas acuut worden wanneer er andere, dieperliggende oorzaken zijn. In het verleden waren dat bijvoorbeeld het centralisme van de Bourgondiërs, de opkomst van de steden, religie, onderwijs en in de actuele geschiedenis de economie. Een andere rode draad is dat taal gaandeweg een sociale barrière ging vormen: ‘In de loop der eeuwen stapelde zich in het land een hinderlijke barrière tussen rijk en arm, tussen de hogere klassen die Frans spraken en de lagere klassen die Fransonkundig waren’. Dat leidde tot een historisch ressentiment van Vlaanderen tegenover Franstalig België dat nu acuter is dan ooit. Raskin heeft als onmiskenbaar voordeel dat ze als taalgrensbewoner de complexe taalsituatie zelf dagelijks aan den lijve ondervindt. Dat leidt tot een evenwichtig verhaal, waarbij ook veel aandacht wordt geschonken aan de Brusselse situatie. Zo wordt bijvoorbeeld het verhaal van de verfransing (of ‘verbeulemansing’) van de hoofdstad op het einde van de negentiende eeuw heel treffend en inlevend geschetst.
[Gunter Bousset]
Redactie Vlabin-VBC
Onomkeerbare sociologische en demografische evoluties kunnen niet via wetgevend werk worden ingedijkt en Vlaanderen moet verstandig en ruimhartig leren omgaan met nieuwkomers. Tot deze conclusie komt de auteur, historica en schrijfster. Ze woont op de taalgrens en doet een oproep om de Vlaamse strijdbaarheid om te zetten in Vlaamse gastvrijheid. Ze beschrijft de geschiedenis van de taalgrens vanaf 500 voor Christus (Keltische volksverhuizingen) tot het jaar 2000 (Lambermont-akkoord). Haar aanpak is informatief; de feiten werden geverifieerd door historici van de K.U. Leuven. Het vlot geschreven boek bestaat uit tien chronologische hoofdstukken. Schema’s, kaarten en kaderteksten verlevendigen het verhaal en verschaffen inzicht. De geschiedenis van de taalgrens wordt gekaderd in de maatschappelijke evoluties op economisch, sociaal en levensbeschouwelijk vlak. De auteur kent, als taalgrensbewoner, de complexe taalsituatie goed. Dat leidt tot een evenwichtig verhaal, waarbij ook aandacht wordt geschonken aan de Brusselse situatie. Een register ontbreekt helaas. Met bibliografie.
Laat hieronder weten op welk e-mailadres je een bericht wil krijgen als dit item beschikbaar is. Dit is geen reservering. Je krijgt geen voorrang om dit item te lenen.
Je gaat akkoord dat we je een mail sturen om je aanvraag te bevestigen en je te verwittigen wanneer jouw artikel binnen is. Deze mails zijn eenmalig. Je kan je toestemming op elk moment intrekken via de link in de bevestigingsmail.