Papillon
Henri Charrière
3 exemplaren
Beschikbaarheid | Uitgave | Plaats in de bib |
---|---|---|
Magazijn |
Meulenhoff, 2010 |
MAGAZIJN : FICTIE : ENKEL NA MAGAZIJNRESERVATIE : MAG F 6013 |
Magazijn |
Meulenhoff, 1999 |
MAGAZIJN : FICTIE : ENKEL NA MAGAZIJNRESERVATIE : CHAR |
Magazijn |
Meulenhoff, 1979 |
MAGAZIJN : FICTIE : ENKEL NA MAGAZIJNRESERVATIE : MAG F 10291 |
31/12/2002
In 1973, vier jaar na het verschijnen van de autobiografie, brengt Franklin J. Schaffner het verhaal van Papillon (= Henri Charrière) op het witte doek. Het script van Dalton Trumbo en Lorenzo Semple jr. is vrij rudimentair, het schetst zeer oppervlakkig de belevenissen van de verbannen Fransman en heeft nauwelijks aandacht voor de psychologische aspecten van de gevangenschap. Schaffner richt zijn camera op de meest spectaculaire gebeurtenissen, stelt ze zo afschuwwekkend mogelijk voor en gaat dan verder met de verhaallijn. Kortom, om een idee te krijgen van de feiten en hun gevolgen voor de ten onrechte veroordeelde Papillon kan je je beter wenden tot het boek.
Het verhaal begint op de rechtszaak, Papillon wordt veroordeeld tot levenslang en komt terecht in een strenge gevangenis waar hygiëne en comfort van ondergeschikt belang zijn, om niet te zeggen totaal afwezig. Met enkele lotgenoten hoopt hij op een overplaatsing naar Frans Guyana, waar ze misschien meer kans hebben om te ontsnappen. Voor het zover is, krijgen we een reeks flashbacks die het verleden van Papillon en zijn maats belichten. Aan de hand van een reeks anekdotes, steeds zeer puntig beschreven, wordt een beeld opgehangen van de leefwereld in de gevangenissen. De ontsnappingen (negen in totaal) die Papillon onderneemt gedurende 13 jaren, komen dankzij Charrières vlotte en directe taal onmiddellijk tot leven. De korte zinnen zijn niet lyrisch, dienen niet om onnodig lange beschrijvingen te genereren. Charrière houdt het simpel, droog, maar steeds vlijmscherp. Je voelt op ieder moment de vreugde, de pijn, de eenzaamheid, juist omdat hij zijn persoonlijke betrokkenheid nauwelijks verhult. Zijn taal is de spreektaal, ongefilterd, intens en direct. Charrière hoeft zich niet te bedienen van een hoogdravend register of een barokke taal om bv. de gruwelen te beschrijven; zijn ervaring spreekt, zijn lichaam en niet zijn geest. Het is net daarom, denk ik, dat dit boek zo intens verteld is en zo ontzettend boeit. Je voelt het als lezer aan. Iedere passage, iedere anekdote draagt een spontaneïteit met zich mee, onvervalst. Het knappe aan dit toch wel lijvige boek is dat Charrière nooit vergeet dat hij een verhaal vertelt, hij vat samen, gaat dieper in op een gebeurtenis. Dit alles verloopt zo vlot dat het lijkt alsof het verhaal zomaar uit zijn pen stroomt en dat verhoogt alleen maar het leesplezier. [Jan Reynders]
Redactie
In 1931 werd Papillon, de bijnaam van de schrijver die hij dankte aan een vlindertatoeage, veroordeeld wegens een moord die hij niet gepleegd had, tot levenslange dwangarbeid. Gedurende de dertien jaar die hij vastgezeten heeft ontsnapte hij 9 keer, de laatste keer voorgoed, waarna hij in Venezuela een veilig onderkomen vond. Het authentieke verhaal van zijn ongelooflijke en verbijsterende belevenissen leest men in een adem uit. Hij ontsnapte uit de onvoorstelbaar slechte dwangarbeiderskampen van Frans Guyana en zelfs - als eerste - van het beruchte Duivelseiland. Een avonturenroman zonder weerga geschreven in een eenvoudige maar boeiende stijl; zwakke vertaling. Ook succesvol verfilmd. Paperback, zeer kleine druk.
Laat hieronder weten op welk e-mailadres je een bericht wil krijgen als dit item beschikbaar is. Dit is geen reservering. Je krijgt geen voorrang om dit item te lenen.
Je gaat akkoord dat we je een mail sturen om je aanvraag te bevestigen en je te verwittigen wanneer jouw artikel binnen is. Deze mails zijn eenmalig. Je kan je toestemming op elk moment intrekken via de link in de bevestigingsmail.