Onopgeloste moorden in België. 2
Luc Schoonjans
Alain Remue (Auteur), Wim De Bock (Auteur)
1 exemplaar
Beschikbaarheid | Uitgave | Plaats in de bib |
---|---|---|
Aanwezig |
Borgerhoff & Lamberigts, 2010 |
VERDIEPING 4 : BLAUWE TOREN : RECHT : 395.72 REMU |
1 exemplaar
Beschikbaarheid | Uitgave | Plaats in de bib |
---|---|---|
Aanwezig |
Borgerhoff & Lamberigts, 2010 |
VOLW. : NON FICTIE : 395.72 REMU |
1 exemplaar
Beschikbaarheid | Uitgave | Plaats in de bib |
---|---|---|
Aanwezig |
Borgerhoff & Lamberigts, 2010 |
VOLWASSENEN : NON FICTIE : 395.72 REMU |
30/06/2012
Zeg nooit nooit is de veelzeggende titel van dit boek, geschreven door Alain Remue en Wim de Bock. De ondertitel verklaart meteen het opzet van het boek: ‘15 jaar cel vermiste personen’. Remue is het uithangbord van de Cel Vermiste Personen. Onder impuls van minister van Justitie Stefaan De Clerck werd op 4 september 1995 opdracht gegeven om een nationale Cel Vermiste Personen op te richten. De verdwijning van Julie en Mélissa in juni 1995 en An en Eefje enkele maanden later waren de voornaamste reden en aanzet tot het oprichten van deze speciale politie-eenheid.
Het boek geeft het relaas van vijftien jaar wel en wee van een heel speciale ploeg politiemensen. De auteurs laten meteen opmerken dat, hoewel de Cel gedurende die vijftien jaar in alle nationale en internationale media verpersoonlijkt werd door Remue zelf, in werkelijkheid een ploeg van vijftien mensen dag en nacht lief en leed deelden. Op de laatste pagina van het boek staan trouwens de foto’s van alle medewerkers. De lezer zal zich meteen rekenschap geven van het feit dat de benaming Cel Vermiste Personen juist gekozen is, aangezien vaak gedacht wordt dat deze Cel zich enkel bezighoudt met vermiste kinderen. Maar dat is totaal onjuist. Wel integendeel, vermiste kinderen zijn slechts een zeer kleine minderheid van de bezorgdheid van de Cel, hoewel vermiste kinderen meteen de media halen.
Het boek brengt het verhelderende verhaal van heel wat verdwijningen van volwassenen in diverse omstandigheden, ouderen, dementerenden, maar ook de verdwijningen van sommige volwassenen die ‘willen’ verdwijnen. Met andere woorden, sommige verdwijningen zijn gewild. Een hoofdstuk is gewijd aan de zogenaamde ‘cold cases’, oudere zaken die dreigen onopgelost te blijven. Een obsessie van Remue. In een bijna thrillerachtige stijl wordt vijftien jaar wedervaren verhaald in 27 hoofdstukken, met verrassende, beklijvende inhoud, vaak ook verhalen die gelukkig eindigen, maar alle gebeurtenissen zijn gebaseerd op werkelijk gebeurde feiten. Elk hoofdstuk is doortrokken van gevoelens van vertwijfeling, hoop, tragedie, maar ook opluchting.
Naast slachtoffers van verdwijningen besteden de auteurs ook aandacht aan de daders, moordenaars, pedofielen. Niemand beter dan Remue kon een dergelijk boek schrijven. De lezer begrijpt reeds na enkele hoofdstukken de door de auteur gebruikte uitdrukking: ‘Er is één ding erger dan de dood van een kind, dat is het niet weten. Het is nog beter dat je kan rouwen, dan dat je niet weet wat er met je kind is gebeurd. Het niet weten is een gruwel’. En Remue en zijn vijftienkoppige ploeg hebben dit vijftien jaar meegemaakt. Het boek lees je in één ruk uit, maar de inhoud zal nog zeer lang nazinderen. Stijl en inhoud zijn uitstekend. Ten zeerste aan te bevelen. [Marc De Pril]
Redactie Vlabin-VBC
In dit boek doet het hoofd van de Cel Vermiste Personen van de Belgische federale politie het verhaal van deze bijzonder politie-eenheid. Het boek brengt het verhelderende, vaak spannende relaas van diverse verdwijningen die de Cel onderzocht sinds haar oprichting in 1995. Een afzonderlijk hoofdstuk is gewijd aan de zogenaamde cold cases, oudere zaken die dreigen onopgelost te blijven. Zij vormen een ware obsessie voor de auteur. De gepresenteerde verhalen hebben een verrassende, beklijvende inhoud. Hoewel elke zaak in het boek doortrokken is van gevoelens van vertwijfeling en (wan)hoop, hebben ze vaak een positief einde. Stuk voor stuk zijn ze gebaseerd op reële zaken. De auteur besteedt bovendien niet enkel aandacht aan de slachtoffers in de verdwijningszaken. De inhoud van dit boek zal nog lang nazinderen. Stijl en inhoud zijn van hoog niveau. Achteraan staat een reeks zwart-witfoto's van medewerkers van de Cel Vermiste Personen. Getuigenissen in schreefloze letter.
Laat hieronder weten op welk e-mailadres je een bericht wil krijgen als dit item beschikbaar is. Dit is geen reservering. Je krijgt geen voorrang om dit item te lenen.
Je gaat akkoord dat we je een mail sturen om je aanvraag te bevestigen en je te verwittigen wanneer jouw artikel binnen is. Deze mails zijn eenmalig. Je kan je toestemming op elk moment intrekken via de link in de bevestigingsmail.