Singing to the sun : a fairy tale
Vivian French
1 exemplaar
Beschikbaarheid | Uitgave | Plaats in de bib |
---|---|---|
Magazijn |
Van Goor, 2010 |
MAGAZIJN : SCHOOLCOLLECTIE : ENKEL NA MAGAZIJNRESERVATIE :
Humor |
00/00/0000
De wombat is een vaste waarde in de Australische fauna. Jackie French leeft al dertig jaar samen met de clownesk aandoende dieren, die een prominente rol spelen in haar uitgebreide oeuvre. Dit veelvuldig bekroonde prentenboek baseerde French op een wombat die naar eigen zeggen nog steeds onder haar slaapkamer woont. De auteur componeert haar verhaal, waarin de confrontatie van de behoeften van mens en dier wordt gethematiseerd, als een fictief dagboek, maar die structuur is niet te nadrukkelijk aanwezig. De illustraties van Bruce Whatley etaleren een ontwapenende wombat in allerhande posities, die treffend z'n hoofdbezigheden verbeelden: eten, zich krabben en vooral heel veel slapen. Op de strakke, uitgekiende composities, omgeven door veel witruimte, fungeert de wombat als geslaagde eyecatcher. Een enkele keer krijgt het dier een te menselijke expressie, wat gezien de opzet van dit prentenboek overbodig is.
Op zoek naar een gevarieerdere maaltijd breidt de habitat van de wombat zich uit tot de leefwereld van de mensen, hier gerepresenteerd door een gezin met twee kinderen. De botsing van verschillende perspectieven op de hun omringende wereld biedt een interessante invalshoek, waarbij het verhaal verteld wordt vanuit het perspectief van de wombat. Als hij spreekt over het 'fijnste stofbad van de wereld', vullen de illustraties in aardetinten de tekst betekenisvol aan en verbeelden hoe het gezin een barbecue letterlijk in stof ziet opgaan. Een eenvoudige mat interpreteert de wombat als een 'plat, harig monster' dat bestreden moet worden en de tuintafel blijkt de geschikte krabpaal. Pas echt interessant wordt het als de wombat een gat in de huisdeur knaagt of een vuilnisbak molesteert om z'n lievelingsmaaltje van wortels te verkrijgen. Zowel tekst als beeld schetsen knap de inventiviteit van dieren in navolging van hun instinct (voedsel verzamelen, een geschikte slaapplek uitzoeken). Aan de menselijke personages wordt in de tekst nauwelijks aandacht besteed, wat logisch volgt uit de keuze voor de wombat als focalisator. De illustraties zoomen voornamelijk in op de verbijstering en ontevredenheid van het gezin, dat de wombat echter wel voorziet in z'n basisbehoeften en zo een ideale biotoop creëert. Aan het einde van verhaal blijkt de wombat toch niet zo onschuldig in zijn ruiterlijke bekentenis dat z'n 'huisdieren' perfect getraind zijn: een omkering van perspectief die zowel visueel als tekstueel sterk beklijft op een laatste dubbele bladzijde. Frenchs keuze voor een in onze contreien wat ongewone protagonist levert in combinatie met Whatleys sterke composities een rijk prentenboek op, dat veel meer biedt dan een eerste kennismaking met de aandoenlijke wombat. [Jürgen Peeters]
T. Mortier
Een wombat (ik-figuur) doet de hele dag niet veel meer dan slapen, eten en zich af en toe eens lekker krabben. Maar zelfs voor een wombat gaat dat uiteindelijk vervelen, dus gaat hij op zoek naar vertier. Hij rolt in het stof tijdens een barbecue, verscheurt een voetmat en schooit om eten. Wanneer dat niet zo snel lukt als hij zou willen, verschaft hij zichzelf toegang tot het huis of de auto, valt de vuilnisbak aan, graaft een hol tussen de bloemen en nog veel meer. Uiteindelijk slaagt hij erin om 'zijn' mensen zo tam te maken, dat ze het uitstekend met elkaar kunnen vinden. Of toch niet? Het verhaal, geschreven in telegramstijl, is eenvoudig en vereist weinig woorden. De consequente invalshoek van de wombat zorgt voor heel wat grappige situaties. Zo vindt het beestje het maar vreemd dat de mensen hem wortels geven wanneer hij eigenlijk komkommer wil. Dankzij het dagboekpatroon kunnen ook kleine kinderen het chronologische verloop prima volgen. De prenten zijn eenvoudig maar sprekend, met een schitterend gevoel voor mimiek en een bijzonder knuffelbare wombat. Dit vreemde beestje zal ongetwijfeld vele harten veroveren. Een bijzonder prentenboek in oblong formaat, met een verrassende invalshoek en fijne humor. Vanaf ca. 4 jaar.
Gert Broeckx
ua/an/22 j
Alle dagen zijn even saai voor de wombat. Hij slaapt meestal, eet wat en krabt zich. Af en toe gebeurt er wel iets. Wanneer het droog en warm is, neemt hij graag een stofbad (liefst naast de barbeque waar zijn huisdieren aan het eten zijn). Hij gaat al eens een gevecht aan met een harig monster (de deurmat) en wint ervan ook. Wanneer hij trek heeft in wortels knaagt hij zolang in het hout van de deur tot er een groot gat in zit ... en ze hem wortels geven. Zijn huisdieren timmeren het gat dicht en bij zijn volgende poging beukt hij dan maar tegen de vuilnisbak tot de wortels eraan komen. Een gat in de grond graven is een toffe bezigheid, maar ze gooien het steeds terug dicht. Onze wombat wil wel eens wat anders eten dan wortels, komkommers zijn ook lekker...
De vindingrijkheid van de wombat is groot. Het is net een slim kind dat bij de volwassenen uitprobeert hoe ver het kan gaan om zijn zin te krijgen. Acht dagen lang - van maandag tot maandag - vertelt de wombat zelf in dagboekstijl hoe zijn samenleven met de mensen verloopt. Heel grappig is dat omwille van de discrepantie tussen wat hij zegt en wat je op de prenten ziet. Na afloop van die bewogen week heeft hij zijn zin. Vanavond: gemerkt dat mensen makkelijk tam zijn te maken, de lieverds. Hij graaft dan maar een nieuw hol onder het huis om dicht bij mijn huisdieren te zijn. Of jonge kinderen de finesse van het verhaal begrijpen is niet zeker, maar hilarisch is het zeker!
Laat hieronder weten op welk e-mailadres je een bericht wil krijgen als dit item beschikbaar is. Dit is geen reservering. Je krijgt geen voorrang om dit item te lenen.
Je gaat akkoord dat we je een mail sturen om je aanvraag te bevestigen en je te verwittigen wanneer jouw artikel binnen is. Deze mails zijn eenmalig. Je kan je toestemming op elk moment intrekken via de link in de bevestigingsmail.