Suikerland
Henna Goudzand Nahar
Henna Goudzand Nahar (Auteur), Jeska Verstegen (Illustrator)
Beschikbaarheid | Uitgave | Plaats in de bib |
---|---|---|
Uitgeleend
|
De Vier Windstreken, cop. 2009 |
VERDIEPING 2 : BABILLE : KLEUTER : FEESTEN
Jarig zijn |
1 exemplaar
Beschikbaarheid | Uitgave | Plaats in de bib |
---|---|---|
Magazijn |
De Vier Windstreken, cop. 2009 |
MAGAZIJN : SCHOOLCOLLECTIE : ENKEL NA MAGAZIJNRESERVATIE : VERS |
31/12/2011
Toen Olifant op zijn verjaardag de wekker hoorde, sprong hij meteen uit bed. Hij deed een rondedansje, trok zijn mooiste kleren aan en bekeek zichzelf in de spiegel. Maar wat schrok hij van wat hij daar zag. Voor het eerst viel het hem op dat zijn slurf niet in het midden van zijn gezicht hing, en dat hij ook nog flaporen had.
Het thema anders zijn of zich anders voelen is altijd een goede bron van inspiratie geweest. Om kinderen hiermee te raken en herkenning te bieden is het zaak om precies de vinger op de pijnlijke plek te leggen en duidelijk aan te tonen hoe die onzekerheid voelt. Biedt een olifant met een scheve slurf dan herkenning? Zeker weten! In Lang leve Olifant is zijn onbehagen haast voelbaar. Kinderen kunnen met hem meevoelen, maar ook met Bever en Varken, die stuntelige pogingen ondernemen om hem te troosten. Kwetsbaarheid is iets moois, al voelt dat niet altijd zo aan. Een prentenboek is daarom een geweldig middel om dit te tonen.
Het verhaal is strak geschreven en toch vertedert het van het begin tot het einde. Een en ander heeft te maken met de tegenstelling tussen de haarfijne vertelling en de bonte tekenstijl. Toch lijkt dit boek in niets op een goed uitgedokterd concept, maar komt het net heel oprecht over. Jeska Verstegen en Henna Goudzand maakten al eerder een boek over Olifant, Varken en Bever. De stem van Bever straalde dezelfde bezieling uit en ging ook over een thema dat sterk leeft in de maatschappij.
De illustraties zijn grotendeels in ecoline gemaakt en zijn heel kleurrijk en inspirerend. De cover is bijzonder roze, maar toch is dit geen zoet boek. Het roze werd net zoals de andere kleuren in dit boek gebruikt: vrij en overmatig. Soms valt wel het gebrek aan sterke vormen op, en ook de lijnen en volumes zijn over het algemeen iets te slap. Hier en daar wordt dat opgevangen door sterke kleurvlakken en ook de textuur is verrijkt in vergelijking met het vorige boek, zonder dat er van een stijlbreuk sprake is. Natuurlijk doet dat de verwachtingen naar een volgend boek van Verstegen en Goudzand alleen maar stijgen. Dit is niet het soort boeken waarvan er drie op een jaar verschijnen en het is ook niet gemaakt voor de grote massa. Maar wie echt van deze boeken geproefd heeft, vraagt naar meer. [Sandrine Lambert]
Felix Meijer
Een tweede prentenboek over Olifant, Varken en Bever, dat onafhankelijk van het eerste boek, 'De stem van Bever'*, gelezen kan worden. Als Olifant jarig is en in de spiegel ziet dat zijn slurf niet recht zit en dat hij flaporen heeft, wil hij geen feest vieren. Varken en Bever laten hem weten dat ze hem daarom nu juist zo leuk vinden en zo vieren ze toch deze bijzondere dag. De kleurige en sfeervolle illustraties die soms dubbele pagina’s beslaan en soms in een kader op enkele pagina's staan vertellen het verhaal. De teksten die in of onder de illustraties staan zijn daarbij ondersteunend en aanvullend. Ze zijn vlot geschreven met hier en daar wat woorden die niet direct bij kinderen passen, bijvoorbeeld ‘hij besprenkelde zijn hals overvloedig met een geurtje’. Het boek biedt een mooie aanleiding om met kinderen te praten over uiterlijk en vriendschap. Door de aansprekende illustraties en het leuke verhaal voor kinderen vanaf ca. 3 jaar een erg aantrekkelijk prentenboek.
Veerle van Laerhoven
ua/an/22 j
Vandaag is Olifant jarig. Hij springt uit zijn bed en trekt zijn mooiste kleren aan, want straks komen zijn beste vrienden Varken en Bever voor een groot feest. Nog even voor de spiegel staan en klaar! Maar dan schrikt Olifant van zichzelf: zijn slurf staat niet mooi in het midden en hij heeft flaporen! Zo kan hij zijn vrienden niet onder ogen komen. Gauw schrijft hij een briefje dat het feest niet doorgaat. Wie wil er nu feesten met zo'n lelijke olifant? Als Varken en Bever blijven kloppen op de deur doet olifant eindelijk open, met een doek over zijn oren en een touwtje om zijn slurf. Zijn vrienden overtuigen hem ervan dat hij niet lelijk is, maar gewoon hun Olifant. En trouwens ... zij hebben ook hun foutjes!
Een verhaal dat duidelijk naar de moraal toe geschreven is en voor het overige niet veel te bieden heeft. De pasteltekeningen zijn wel aardig maar voegen niets toe.
Laat hieronder weten op welk e-mailadres je een bericht wil krijgen als dit item beschikbaar is. Dit is geen reservering. Je krijgt geen voorrang om dit item te lenen.
Je gaat akkoord dat we je een mail sturen om je aanvraag te bevestigen en je te verwittigen wanneer jouw artikel binnen is. Deze mails zijn eenmalig. Je kan je toestemming op elk moment intrekken via de link in de bevestigingsmail.