Wie wij waren : een gesprek
Herman Van Rompuy
Herman Van Rompuy (Auteur)
1 exemplaar
Beschikbaarheid | Uitgave | Plaats in de bib |
---|---|---|
Magazijn |
Lannoo, 2009 |
MAGAZIJN : NON-FICTIE : ENKEL NA MAGAZIJNRESERVATIE : 333.2 ROMP |
31/12/2000
'Ik haat de wereld van de uiterlijkheid. Ik ben alleen goed in de innerlijkheid. Vreemd voor een politicus.' Dat citaat typeert toppoliticus Herman van Rompuy (geb. 1947) ten voeten uit. Tijdens zijn indrukwekkende carrière van CVP-partijvoorzitter, minister, vice-premier en parlementslid is hij nooit een groot schreeuwer geweest. Evenmin was hij een groot communicatiestrateeg. Zijn imago was en is dat van de harde werker, de intelligente technocraat, de invloedrijke partij-ideoloog. Het showgehalte en de dwangmatige communicatiedrang van de huidige regering Verhofstadt ergeren hem dan ook mateloos.
Herman van Rompuy schreef reeds een viertal essays over maatschappij en politiek. Na het snel bij elkaar geharkte en wazige Vernieuwing in hoofd en hart (1998) gooit hij het over een andere boeg. De binnenkant op een kier is een bundel dagboekfragmenten uit de periode 30 augustus 1998 - 31 december 1999. Hoewel de politiek uiteraard op de achtergrond aanwezig is, is in dit boek toch vooral de andere Van Rompuy aan het woord. Uit zijn gedachten en ideeën komt een erudiet, getormenteerd, zwaarmoedig, conservatief man naar voren. Drie thema's komen in de notities steeds terug. Van Rompuy is een diepgelovig man, die erg verticalistisch denkt en een haast persoonlijke band met God heeft. Daarnaast heeft hij een haast obsessionele omgang met de dood, die hem zelfs de absurde uitspraak 'Als ik God was, zou ik de dood afschaffen!' ontlokt. Er is ook zijn diepe verwondering over de natuur en de eeuwige terugkeer van de seizoenen. In die zin is de dioxinecrisis voor Van Rompuy een schokkende ervaring: 'Ik dacht dat landbouw de cultuur van de natuur en van het leven was. De moderne landbouw is de cultuur van de dood geworden'. Tussen die hoofdthema's verweven zitten ook een aantal politieke uitspraken en vele verwijzingen naar en citaten uit films, romans, essays, filosofie en opvallend veel poëzie. Het geheel baadt in een melancholische sfeer.
Van Rompuy laat in dit boek zijn gedachten de vrije loop. Daardoor krijg je soms een stream of consciousness-indruk, alsof een ongeordende vloed van gedachten op je afkomt. Hij springt van de hak op de tak en werkt zijn ideeën zelden uit. Bovendien zijn de stukjes erg ongelijk van kwaliteit. Sommige zijn oppervlakkig en hebben een te hoog Bond zonder Naam-gehalte. Andere zijn duister en drukken een erg pessimistische levensvisie uit: 'We vallen van een normloosheid in een gedoogbeleid, en vervolgens in een soort fundamentalisme waar men de andere niet streng genoeg kan beoordelen [...] daar is een grote uitzondering op: de verdraagzaamheid tegenover seksuele misstappen.' En ik die dacht dat er sinds de affaire-Dutroux juist enorm hard tegen seksuele misdaden werd opgetreden! Opvallend is ook dat Van Rompuy in zijn betoog zorgvuldig alle namen van politici heeft geschrapt, maar het nodig vindt wél uit te halen naar auteurs zoals Kristien Hemmerechts en Hugo Claus, die hij, door citaten uit hun context te rukken, ridiculiseert.
Als in ons land een politicus eens niet over politiek, maar over gevoelens schrijft, is dat blijkbaar groot nieuws. De binnenkant op een kier kreeg overdreven veel persaandacht en leidde tot interviews met Van Rompuy in haast alle belangrijke media. Toch is het boek zeker geen hoogvlieger. Daarvoor is het aantal banale fragmentjes te groot, auteurs staccatostijl te oppervlakkig en het aantal sterke passages te pover. Wie de echt scherpe Van Rompuy aan het werk wil zien, moet af en toe surfen naar zijn website (www.hvanrompuy.com), waar hij in de rubriek dag voor dag in vitriool gehulde bedenkingen neerschrijft bij het reilen en zeilen van de huidige regering. Herman Van Rompuy is een groot politicus, maar een matig filosoof. [Gunter Bousset]
Redactie Vlabin-VBC
Dit boek bundelt dagboekfragmenten die Herman Van Rompuy, de huidige voorzitter van de Europese raad, schreef tussen 30 augustus 1998 en 31 december 1999, toen hij nog volksvertegenwoordiger was. Het gaat om een heruitgave van een werk uit 2000. De politiek is in het boek vooral op de achtergrond aanwezig: we krijgen in de eerste plaats een beeld van Van Rompuys 'avonden zonder politiek'. Van Rompuy laat zijn gedachten de vrije loop en uit de stroom aan mijmeringen die zo ontstaat, komt een erudiet en conservatief man naar voren. Drie thema's komen steeds terug: het geloof, de dood en de verwondering over de natuur. Tussendoor vinden we ook een aantal politieke uitspraken en heel wat verwijzingen naar films, romans, essays, filosofie en poëzie. Van Rompuy springt van de hak op de tak en werkt zijn ideeën zelden echt uit. Als levensbeschouwelijk of literair werk is 'De binnenkant op een kier' zeker geen hoogvlieger; daarvoor zijn de oppervlakkige gedachten te talrijk en gaat de staccatostijl al te snel vervelen. Herman Van Rompuy is een groot politicus, maar een matig filosoof.
Laat hieronder weten op welk e-mailadres je een bericht wil krijgen als dit item beschikbaar is. Dit is geen reservering. Je krijgt geen voorrang om dit item te lenen.
Je gaat akkoord dat we je een mail sturen om je aanvraag te bevestigen en je te verwittigen wanneer jouw artikel binnen is. Deze mails zijn eenmalig. Je kan je toestemming op elk moment intrekken via de link in de bevestigingsmail.