De monnik van Mokka
Dave Eggers
Dave Eggers (Auteur), Maaike Bijnsdorp (Vertaler), Lucie Schaap (Vertaler)
1 exemplaar
Beschikbaarheid | Uitgave | Plaats in de bib |
---|---|---|
Aanwezig |
Lebowski, 2009 |
VERDIEPING 2 : BATAVIA : WAARGEBEURD : EGGE |
1 exemplaar
Beschikbaarheid | Uitgave | Plaats in de bib |
---|---|---|
Aanwezig |
Lebowski, 2009 |
VOLWASSENEN : ROMANS : EGGE |
1 exemplaar
Beschikbaarheid | Uitgave | Plaats in de bib |
---|---|---|
Magazijn |
Lebowski, 2010 |
MAGAZIJN : FICTIE : ENKEL NA MAGAZIJNRESERVATIE : MAG F 13438 |
31/12/2010
Dave Eggers (1970), een van de belangrijkste jonge Amerikaanse schrijvers, werd bekend met Een hartverscheurend verhaal van duizelingwekkende genialiteit (2000), een briljant geschreven, tragikomische geschiedenis van zijn jeugd, die opzien baarde door de vele schijnbaar moeiteloos bespeelde literaire registers. Dat succes werd geëvenaard door het semi-autobiografische Wat is de Wat (2006), gebaseerd op het leven van een Soedanese vluchteling, een non-fictieboek dat op een overdonderende wijze het wereldwijde migratiethema aan de orde stelt met de kracht van een epische roman. Eggers is ook een van de oprichters van McSweeney's, dat in korte tijd is uitgegroeid tot een van de toonaangevende literaire tijdschriften en dat ook eigen boeken uitgeeft. Wat is de Wat en zijn nieuwe reportageroman Zeitoun komen voort uit weer een andere activiteit die hem bezighoudt: het 'Voice of Witness'-project, een serie publicaties waarin mensen die schrijnend onrecht hebben ervaren hun verhaal doen ? een soort actuele vorm van oral history. Daarnaast heeft hij schrijfscholen opgericht voor kansarme jongeren.
Eggers is een exponent van een literaire stroming (waartoe ook auteurs als Jonathan Franzen en Jonathan Safran Foer gerekend kunnen worden) die het obligate postmodernisme, met het gebruikelijke cultuurpolitiek relativisme en nihilisme, doorbroken heeft en zich een nieuw, eigentijds engagement heeft eigengemaakt. Het werk wordt gekenmerkt door kritische betrokkenheid, niet in de vorm van dogmatisch radicalisme of partijpolitieke scherpslijperij, maar als oprechte interesse in situaties waarin mensen op allerlei manieren maatschappelijk en persoonlijk in de knel komen. Daarbij worden literaire en journalistieke middelen ingezet, al dan niet op een experimentele wijze, om te komen tot een nieuw soort verhalen die het midden houden tussen (auto)biografie, sociale onderzoeksjournalistiek, reportage en roman.
Het idee voorZeitoun vond Eggers in een van de slachtofferverhalen die verzameld zijn in Voices from the Storm, waarin mensen hun ervaringen vertellen naar aanleiding van de gebeurtenissen in augustus 2005, wanneer een storm boven het Caraïbisch gebied uitgroeit tot de noodlottige orkaan Katrina die, met een kracht van categorie 5, New Orleans vol treft. Katrina stort zich op de verwaarloosde dijkbeschutting en veroorzaakt een ramp die de stad, zoals burgemeester Nagin later zal zeggen, doet terugvallen in 'een soort dierlijke status'. Er ontstaat een compleet verkeerspandemonium als meer dan honderdduizend mensen op de vlucht slaan voor wind en water, en de opvang van hen die niet weg kunnen (geen auto, geen geld, geen onderkomen) in het Superdomestadion uitgroeit tot een ware verschrikking. De stad staat grotendeels onder water, plunderaars en andere criminelen trekken rond, politie en leger patrouilleren, en iedereen wordt opgeroepen de stad te verlaten.
Zeitoun vertelt de ervaringen van Abdulrahman Zeitoun (47), een man van Syrische afkomst die met zijn gezin een goedlopend aannemersbedrijf runt in New Orleans. Na jarenlang over de wereldzeeën te hebben gevaren, is hij in 1988 in Louisiana terechtgekomen, waar hij in Baton Rouge zijn vrouw Kathy ontmoet, die dan al een kind heeft en zich tot de islam heeft bekeerd. Ze trekken naar New Orleans, runnen samen het drukke bedrijf en krijgen nog drie kinderen. Eerst zijn ze van plan de orkaan te doorstaan, maar als de situatie slechter wordt, vertrekt Kathy met de kinderen, naar familie in Baton Rouge. Later, als haar hoofddoek voor problemen zorgt, vindt ze onderdak bij een vriendin. Zeitoun besluit te blijven: hij is verantwoordelijk voor zijn bouwprojecten en -materialen. Als hij op een morgen merkt dat alles onder water staat, peddelt hij in een tweedehandskano door de straten en kijkt of hij hulp kan bieden. Hij voert opgesloten, uitgehongerde honden, en redt oudere mensen uit dakramen. Na enkele dagen wordt hij, met nog enkele hulpbieders, door een vijftal politieagenten in eigen huis gearresteerd en afgevoerd op verdenking van plundering en banden met terroristen die van de chaos gebruikmaken. Opgesloten in Guantánomo Bay-achtige kooien (speciaal gebouwd en blijkbaar belangrijker dan hulp aan de bewoners), zonder aanklacht, zonder advocaat, zonder bewijs, en zonder iemand op de hoogte te mogen stellen, komen ze in een ware nachtmerrie terecht.
Deze samenvatting doet geen enkel recht aan de wijze waarop Eggers Zeitouns verhaal vertelt. Is het eerste deel, waarin Zeitoun met zijn kano door de ruïnes van de ondergelopen stad vaart, al verbijsterend en meeslepend genoeg, na zijn arrestatie volgt een ware rechteloze helletocht, die bij de lezer diepe afkeer en verontwaardiging oproept. Zonder dat de beschreven ervaringen ontsporen in vals melodrama, en met een scherp oog voor schokkende, feitelijke details, bereikt het boek de thrillerachtige spanning van een waargebeurde horrorgeschiedenis. Eggers besteedt daarnaast veel verhelderende aandacht aan Zeitouns verleden, zijn afkomst uit een gegoede Syrische familie, de speciale relatie met zijn later omgekomen broer, en geeft ook Kathy een genuanceerd profiel, niet alleen als Amerikaanse met een hijab, maar ook met oog voor haar vertwijfelde pogingen om te achterhalen wat er met haar man is gebeurd.
Zeitoun plaatst je midden in de dolgedraaide paranoia van het Amerika van Bush, dat meer aandacht heeft voor vermeende terroristen dan voor een hulpbehoevende en radeloze bevolking. Het laat ook op een schrijnende wijze zien hoe en waarom burgers met het verkeerde geloof of afkomst tot bannelingen in eigen land worden gemaakt. Een boek dat aankomt als een perfect geplaatste kaakslag. [Peter van den Hoven]
Renate Sun-Louw
De van oorsprong Syrische Abdulrahman Zeitoun woont met zijn gezin in New Orleans. Samen met zijn vrouw Kathy heeft hij een succesvol schilder- en klusbedrijf. Als de orkaan Katrina eraan komt, vlucht Kathy met de kinderen, maar Zeitoun blijft in de stad om te helpen waar hij kan. Zijn verhaal krijgt een kafkaëske wending als hij wordt opgepakt op verdenking van plundering. Het hartverscheurende verhaal van Zeitoun en zijn familie is waar gebeurd. Eggers baseert zich op uitgebreide interviews en nader onderzoek. De dialogen zijn geconstrueerd uit de herinneringen van de betrokkenen. De auteur weet uit al dat materiaal een relaas op te bouwen dat leest als een literaire roman en bovendien maatschappelijk relevant is. Het verhaal van Zeitoun en de anderen die in dit boek voorkomen, laat zien hoe erbarmelijk de omstandigheden in New Orleans waren, tijdens en na de verschrikkelijke ramp. Ook geeft het weer hoe zwaar het is om moslim te zijn in Amerika na 9/11. Eggers (1970) brak door met A Heartbreaking Work Of Staggering Genius en schreef daarna onder meer What Is The What, over een Sudanese vluchteling. Paperback; normale druk.
Laat hieronder weten op welk e-mailadres je een bericht wil krijgen als dit item beschikbaar is. Dit is geen reservering. Je krijgt geen voorrang om dit item te lenen.
Je gaat akkoord dat we je een mail sturen om je aanvraag te bevestigen en je te verwittigen wanneer jouw artikel binnen is. Deze mails zijn eenmalig. Je kan je toestemming op elk moment intrekken via de link in de bevestigingsmail.