Thank you for your service : de hoge prijs die militairen voor hun inzet betalen
David Finkel
1 exemplaar
Beschikbaarheid | Uitgave | Plaats in de bib |
---|---|---|
Aanwezig |
De Bezige Bij, 2010 |
VERDIEPING 4 : BLAUWE TOREN : GESCHIEDENIS : IRAK 945.6 |
00/00/0000
In 2006 won David Finkel, een onderzoeksjournalist van The Washington Post, de prestigieuze Pulitzer Prize voor zijn verslag over de door de VS gesponsorde strijd voor democratie in Jemen. Met Goede soldaten gaat hij dieper in op het wel en wee van een bataljon Amerikaanse soldaten in Irak. Het verslag is een staaltje van steengoede journalistiek: zeer vlot en leesbaar geschreven, zeer realistisch en tegelijk schrijnend en hartverscheurend.
Bijna een jaar lang volgde Finkel de militairen van het bataljon 2-16 onder leiding van luitenant-kolonel Ralph Kauzlarich. Van bij hun enthousiaste, optimistische vertrek vanuit Fort Riley op Amerikaanse bodem leren we de soldaten kennen: vaak jongens tussen 17 en 25. Al vlug worden zij en de lezer ondergedompeld in de keiharde realiteit van Rustamiyah, een opstandige en verwaarloosde wijk van Bagdad. Al bij een van de eerste verkenningstochten komt soldaat eerste klasse Cajimat om het leven door een bermbom. Vele anderen zullen volgen. De auteur beschrijft nauwgezet hoe de militairen omgaan met de dood van vrienden, de angst voor de dood en de vraag of ze nu wel 'goede soldaten' zijn. In dertien hoofdstukken exploreert Finkel de fysieke en mentale tocht die de jongens in Irak afleggen. Elk hoofdstuk begint met een citaat van G.W. Bush over de oorlog in Irak. Vooral Kauzlarich, die de hele operatie leidt, wordt van nabij gevolgd. Veel aandacht gaat naar zijn mentale worsteling met de oorlog. Vaak heeft hij het bijzonder moeilijk met alweer het verlies van een van zijn krachten, het thuisfront daarvan op de hoogte te moeten stellen, en de gemoederen en het moreel onder de mannen hoog te houden. 'Alles gaat goed' blijft zijn leuze. Bijzonder aangrijpend is het hoofdstuk waarin hij tijdens zijn verlof in Amerika zijn gewonde manschappen gaat bezoeken in het BAMC. Hij wordt geconfronteerd met soldaten die armen, benen, de helft van hun lichaam zijn kwijtgeraakt. Toch blijft hij de emoties onder controle houden en doorgaan. Anderzijds is hij ook tevreden als zijn bataljon een jaar later wordt afgelost en ze huiswaarts keren. Hij blijft het vreemd vinden dat een volk zich keert tegen diegenen die hen komen helpen. Verder wordt aandacht besteed aan de tolk van Kauzlarich, een Irakees die zijn werk verborgen houdt voor familie en anderen omdat hij bang is voor represailles, en aan andere Irakezen waarmee Kauzlarich nauwe relaties onderhield in de hoop de regio onder controle te krijgen. Het werk eindigt met een overzicht van alle namen van de soldaten van het bataljon 2-16, en de foto's van de veertien gesneuvelden.
Dit werk is ongetwijfeld een van de meest aangrijpende en persoonlijke verslagen van de lotgevallen van een gevechtseenheid. De vertwijfeling, angst, ontgoocheling, maar ook het geloven in de goede zaak, de mentale weerbaarheid: alles komt op een zeer onthullende manier aan bod. Het toont de soldaat zoals hij is, en laat zien waar het in een nietsontziende oorlog allemaal om draait. [Kris Mattheeuws]
Manu Manderveld
Begin april 2007 wordt een nieuw bataljon van ongeveer 800 soldaten samengesteld ter versterking van de Amerikaanse troepen in Irak. De bevelhebber is luitenant-kolonel Ralph Kauzlarich, die al op diverse missies is geweest en een gedreven leider is, dicht bij zijn manschappen. Hun standplaats wordt een militair kamp buiten Bagdad, dicht bij een grote vuilnisbelt. Tijdens deze zending van ongeveer een jaar leren de militairen alle aspecten van de oorlog kennen en verliezen ze veertien strijdmakkers. Hun verhaal begint op het ogenblik dat er al 3000 Amerikanen gesneuveld zijn en er 25000 werden gewond. De auteur verbleef een tijd lang bij het bataljon en maakt van dichtbij de verschrikkingen van de oorlog mee. Hij ziet hoe de jonge, enthousiaste en idealistische militairen zich steeds meer vragen stellen over een oorlog die enkel maar zinlozer schijnt te worden. Een bitter, keihard en broodnuchter verslag van een scherpe observator die het voortdurende levensgevaar van die nauwelijks twintigjarige soldaten toetst aan de holle retoriek van Bush in zijn oorlogstoespraken. Dit aangrijpende verhaal, tevens een schrille aanklacht, moeten alle politici gelezen hebben. Voorzien van enkele zwart-witfoto's.
Laat hieronder weten op welk e-mailadres je een bericht wil krijgen als dit item beschikbaar is. Dit is geen reservering. Je krijgt geen voorrang om dit item te lenen.
Je gaat akkoord dat we je een mail sturen om je aanvraag te bevestigen en je te verwittigen wanneer jouw artikel binnen is. Deze mails zijn eenmalig. Je kan je toestemming op elk moment intrekken via de link in de bevestigingsmail.