Tempêtes sur le Tour : business, dopage, scandales
Pierre Ballester
Pierre Ballester (Auteur), David Walsh (Auteur)
Beschikbaarheid | Uitgave | Plaats in de bib |
---|---|---|
Enkel raadpleegbaar |
No Monkey, 2009 |
Leeszaal : 222BALL |
1 exemplaar
Beschikbaarheid | Uitgave | Plaats in de bib |
---|---|---|
Magazijn |
No Monkey, 2009 |
MAGAZIJN : NON-FICTIE : ENKEL NA MAGAZIJNRESERVATIE : 618.54 BALL |
29/02/2012
Zevenvoudig Tourwinnaar Lance Armstrong keerde in 2009 na drie jaar afwezigheid terug in het peloton. Voor Pierre Ballester en David Walsh was dat de aanleiding om in Vuil spel een boekje open te doen over de Amerikaan. Want wat bezielt iemand die eigenlijk niets meer te winnen heeft en alles te verliezen om na zo’n lange afwezigheid weer te gaan koersen? Om zijn naam te zuiveren waaraan een luchtje van doping zit, voor zijn kankerproject, de motivatie klinkt elke keer weer anders. Feit is wel dat zijn stichting big business is.
De auteurs staan uitgebreid stil bij die dopingverdenkingen. Armstrong werd er vaak van verdacht dat hij verboden middelen had gebruikt, maar hoewel er volgens Walsh en Ballester een overschot aan bewijzen is, kwam de renner er altijd mee weg. Omdat hij de hand boven het hoofd werd gehouden door de wielerunie UCI, zo stellen de auteurs. Alleen al in de Ronde van Frankrijk van 1999 zou de Amerikaan tot zesmaal toe epo hebben gebruikt. Daar bestaan processen-verbaal van, maar Armstrong werd met rust gelaten. Waarom? Omdat de epo-positieve urinestalen gebruikt werden voor een nieuwe experimentele opsporingsmethode die pas in december 2004 gevalideerd en operationeel werd. Hoewel hij zich zo van alle blaam kon zuiveren, wilde Armstrong nooit dat er een nieuwe analyse zou gebeuren.
Daarnaast zou Armstrong toen hij met kanker in het ziekenhuis lag aan artsen opgebiecht hebben dat hij verschillende soorten doping had gebruikt. Daar waren getuigen bij, zoals zijn ploegmaat en kameraad Frankie Andreu en zijn vrouw. Het pleit ook tegen de Texaan dat in er in de loop der jaren een heel wat ex-ploegmaats ontmaskerd werden als dopingzondaars. Een aantal van hen wees ook in de richting van Armstrong.
Alleszins helpt de Texaan zichzelf niet door zijn vaak erg agressieve en intimiderende gedrag. Hij doet minachtend tegen de witte ridders in het peloton, renners die clean rijden, zoals Christophe Bassons. Je kunt je afvragen waarom. Het werd zelfs zo erg dat de Fransman de Tour zou verlaten. Ook Jonathan Vaughters en Paul Kimmage kunnen ervan meespreken.
Als Armstrong met zijn terugkomst zijn naam wilde zuiveren, dan is hem dat door zijn eigen toedoen niet gelukt. Na zijn aankondiging om opnieuw deel te nemen, laat hij een controleur twintig minuten aan de deur staan. Dat is genoeg om het onderzoek te belazeren. Ook stelt hij dat er een programma komt dat hem grondig zal controleren op dopinggebruik, maar dat sterft een stille dood. Armstrong stelde dat hij volledige openheid zou verschaffen, maar als Kimmage, zijn grootste criticaster, hem om een interview vraagt, komt dat er ondanks een toezegging nooit.
Vuil spel is een nietsontziend boek, waarin echter ook een aantal aantijgingen staan die nooit helemaal hard zijn gemaakt, zoals de beschuldigingen aan het adres van de toenmalige UCI-voorzitter Hein Verbruggen. Moest daarvan iets waar zijn, zou hij dan straffeloos aan de slag gekund hebben bij het Internationaal Olympisch Comité? [Thea Swierstra]
Erwin van Klinken
Een kritisch werk over zevenvoudig Tourwinnaar Armstrong. Het bestaat uit drie delen, waarbij het eerste een samenvatting is van het eerder verschenen 'L.A. Confidentiel' (2004) van dezelfde auteurs. Het laat zich negatief uit over de manier waarop Armstrong de wielersport veranderde en hoe hij zijn hegemonie zo lang heeft kunnen voortzetten. De renner zou zich zo hebben gemanifesteerd dat hij zich onmisbaar heeft gemaakt. De nadruk van het boek ligt op het vermeende dopinggebruik van de renner; de auteurs laten zien dat doping tijdens Armstrongs tijdperk gemeengoed was. Zij wijzen hier op de positieve testen van renners binnen het team van de renner; de enige die steeds buiten schot blijft, is Armstrong. Een negatieve hoofdrol is weggelegd voor de ASO en UCI, omgekocht, om hun commerciële wielericoon te behouden. De beschuldigingen in het boek gaan ver, Armstrongs kankerstichting Livestrong blijft niet buiten schot, zij zou bedoeld zijn de kas te spekken en een debuut in de politiek te financieren. Alhoewel het boek tendentieus overkomt, is het intrigerend doordat het een aantal verdachte feiten naar voren brengt.
Laat hieronder weten op welk e-mailadres je een bericht wil krijgen als dit item beschikbaar is. Dit is geen reservering. Je krijgt geen voorrang om dit item te lenen.
Je gaat akkoord dat we je een mail sturen om je aanvraag te bevestigen en je te verwittigen wanneer jouw artikel binnen is. Deze mails zijn eenmalig. Je kan je toestemming op elk moment intrekken via de link in de bevestigingsmail.