Marie Antoinette : portret van een middelmatige vrouw
Stefan Zweig
1 exemplaar
Beschikbaarheid | Uitgave | Plaats in de bib |
---|---|---|
Magazijn |
Atlas, 2010 |
MAGAZIJN : FICTIE : ENKEL NA MAGAZIJNRESERVATIE : MAG F 6334 |
00/00/0000
Ongeduld speelt zich af aan de vooravond van de Eerste Wereldoorlog. De ik-figuur is de vijfentwintigjarige cavalerist Toni Hofmiller, die meteen na de lagere school vanwege zijn stevige knuisten naar de cadettenschool wordt gedirigeerd en vervolgens belandt bij een klein garnizoen aan de Oostenrijks-Hongaarse grens. Daar komt hij in aanraking met het rijke milieu van de familie Kekesfalva, die een fraai kasteel in de omgeving bewoont. Bij zijn eerste bezoek aan dit kasteel begaat hij een onvergeeflijke blunder: hij vraagt de dochter des huizes, die kreupel is, ten dans. Toch zijn deze Edith, haar vader en haar nichtje Ilona bijzonder van hem gecharmeerd en het duurt dan ook niet lang of hij wordt kind aan huis. Omgekeerd heeft Toni het gevoel dat zijn aanwezigheid een heilzame uitwerking op met name Edith heeft en hij is blij ? als de onbeduidende jongeman, waarvoor hij vaak versleten wordt ? iets goeds te kunnen doen. Dit stelt hem in staat om de plagerijen van zijn jaloerse kameraden te trotseren, want vanzelfsprekend brengen zijn bezoekjes bepaalde privileges met zich, zoals dure geschenken en luxediners.
Maar gaandeweg wordt duidelijk dat er achter die rijke en trotse façade een getroebleerde wereld schuilgaat. Zo blijkt Kekesfalva het kasteel ooit voor een spotprijsje afhandig te hebben gemaakt van de gezelschapsdame, die de enige erfgename van de vorige eigenares was en zo snel mogelijk van het optrekje af wilde omdat ze de toorn van de familie vreesde. Kekesfalva gaat gebukt onder de zorgen om zijn dochter. Ediths genezing gaat voor alles. Als Toni zich laat ontvallen dat er een nieuwe kuur is ontdekt, is het kasteel te klein. Maar volgens haar behandelend arts, dr. Condor, zou dit niet voor Ediths soort verlamming werken. De dokter en Toni besluiten haar toch op kuur te sturen, in de hoop dat dit een goede uitwerking op haar zal hebben. Dan blijkt dat Edith niet zonder Toni wil vertrekken omdat ze tot over haar oren verliefd op hem is, ja, ze is er vast van overtuigd dat zijn aanwezigheid haar zal genezen. Hij beseft dat hij het slachtoffer is geworden van zijn medelijden voor haar. Om een dreigende crisis af te wenden, verlooft hij zich met haar, hoewel hij geenszins van plan is om met haar te trouwen. Hij vreest andermaal de spot van zijn kameraden. Als deze door de loslippige dorpsapotheker van de verloving op de hoogte gesteld worden, ontkent hij alles. Zich ervan bewust dat hij zich in een netelige positie heeft gemanoeuvreerd, wil hij het pistool tegen zijn slapen zetten, maar dit wordt verijdeld door een barse kolonel, die hem een berisping geeft om zijn kleding. In zijn wanhoop biecht hij alles op, waarop hij wordt overgeplaatst. Als hij zich realiseert dat hij toch van Edith houdt, is het te laat. De oorlog breekt uit en hij wordt een oorlogsheld, maar alleen dankzij zijn onvermogen om één mens te redden.
Ongeduld gaat over medelijden en mededogen, verraad en bedrog, schaamte en wroeging, schuld en boete. De morele dilemma's waarvoor de hoofdpersoon zich keer op keer gesteld weet, alsmede zijn zwaktes, worden door Stefan Zweig meesterlijk vormgegeven in deze mooie, gevoelige en tijdloze roman. [Jolies Heij]
A.P.G. Spamer
Deze novelle van de Oostenrijkse schrijver (1881-1942) is kort voor zijn dood geschreven. Alles draait slechts om enkele personen die een beslissend keerpunt in hun leven meemaken. Het geheel speelt zich af in een saaie garnizoensstad in het Oostenrijkse-Hongaarse keizerrijk in 1913/1914. Een luitenant ontmoet een verlamd meisje uit de plaatselijke aristocratie. Tot zijn verbazing merkt hij dat zij opfleurt door zijn bezoeken. Zij wordt op hem verliefd, maar hij voelt slechts medelijden met haar. Uit lafheid verzwijgt hij dat. Wel verloven ze zich. Tegelijk ontkent hij tegenover zijn kameraden dat er een relatie is. Als het meisje dat hoort pleegt zij zelfmoord. De luitenant vlucht weg in de juist uitbrekende oorlog en keert daaruit als held terug. Typerend voor de stijl van Zweig is de precieze beschrijving van gevoelens en gesprekken. Men heeft er autobiografische trekken in willen bespeuren, want het inlevingsvermogen van de auteur is anders onbegrijpelijk. Al lezende wordt men geheel verplaatst in de tijd en de levenssfeer van het verhaal. Wie er de tijd voor neemt, wordt beloond met een prachtig verhaal. Gebonden; vrij kleine druk, volle bladspiegel.
Laat hieronder weten op welk e-mailadres je een bericht wil krijgen als dit item beschikbaar is. Dit is geen reservering. Je krijgt geen voorrang om dit item te lenen.
Je gaat akkoord dat we je een mail sturen om je aanvraag te bevestigen en je te verwittigen wanneer jouw artikel binnen is. Deze mails zijn eenmalig. Je kan je toestemming op elk moment intrekken via de link in de bevestigingsmail.