Ik heb nog dochters, hoor : leren leven met een incestverleden
Maya Ramón (Auteur)
Beschikbaarheid en plaats in de bibliotheek
ARhus - De Munt magazijn
1 exemplaar
Beschikbaarheid | Uitgave | Plaats in de bib |
---|---|---|
Magazijn |
Van Gennep, cop. 2009 |
MAGAZIJN : FICTIE : ENKEL NA MAGAZIJNRESERVATIE : MAG F 9073 |
Besprekingen
31/12/2011
Kort na de dood van haar vader leest Maya Ramon een artikel over holdingtherapie, waarin sprake is van een kind dat weerstand voelt als het bij de ouders op schoot zit. Maya kijkt naar de stoel waarop haar vader kort voor hij stierf heeft zitten praten. Ze voelt een immens verdriet opkomen: ze kan zich niet herinneren ooit bij hem op schoot te hebben gezeten en nu kan ze de slechte relatie niet meer herstellen.
Zou de slechte relatie met haar vader de oorzaak zijn voor de vele problemen die zij in haar leven ondervindt? Maya is gelukkig getrouwd en heeft twee kinderen, maar in haar vroegste jeugd heeft ze lange periodes van depressiviteit gekend. Intimiteit ligt moeilijk in haar huwelijk en de seksuele blokkades die ze eigenlijk voortdurend had, zijn sinds de geboorte van haar eerste kind alleen maar toegenomen. De gedachte komt bij haar op dat er misschien sprake is geweest van seksueel misbruik in haar vroege jeugd. Maar dat durft ze nog niet hardop zeggen.
Omdat angstdromen haar steeds weer doen opschrikken, besluit ze hulp te zoeken en probeert diverse therapieën. Uiteindelijk komt ze terecht bij een fysiotherapeut die voorstander is van een haptonomische benadering van de blokkade. Haptonomie is een therapie waarbij aanrakingen tussen therapeut en patiënt heel belangrijk zijn. De patiënt leert om te gaan met lichamelijke gevoelens, en probeert inzicht te verwerven in de wisselwerking tussen het lichamelijke en het geestelijk gevoelsleven. Haptonomie is zeer geschikt om beter te leren omgaan met pijn en om de vicieuze cirkel die vaak gepaard gaat met stress-gerelateerde pijn te doorbreken. Maya ondergaat een zware therapie die haar zowel geestelijk als lichamelijk volledig uitput, maar uiteindelijk komt zij zo tot de erkenning van het trauma waarmee ze in haar peuterjaren geconfronteerd werd.
De eerste hoofdstukken geven de indruk dat dit een van de vele verhalen is uit een zelfhulpreeks, maar na een paar hoofdstukken raak je verslingerd aan de plot. Tijdens haar genezingsproces hield Maya een dagboek bij, waarin ze met een chirurgische precisie en veel gevoel voor afstand beschrijft welke handelingen de therapeut uitvoert en wat haar reactie daarop is. De lezer verneemt alles over hoe de schrijfster er emotioneel aan toe is. We zien haar vallen en weer opstaan, en lezen hoe ze langzamerhand opnieuw in zichzelf begint te geloven en zich sterker opstelt tegenover een ervaring die haar als kind traumatiseerde. Over haar man, die haar voortdurend steunt en achter haar staat, komen we niet veel te weten. Ze vertelt hem telkens wel hoe de therapeut haar behandeld heeft, maar we krijgen nergens zijn reactie te horen. De relatie met haar moeder daarentegen wordt wel uitgediept. Pas op het einde vertelt Maya haar hoe haar vader haar als peuter heeft misbruikt. Hoewel de moeder dat blijkbaar al heel haar leven heeft geweten, blijft ze nog altijd achter haar overleden man staan. En weer wordt Maya naar een nieuw trauma gedreven, maar deze keer is ze sterk genoeg om het zelf te verwerken. Op het einde verwoordt de moeder een gedachte die in de loop van het boek ook al bij de lezer is opgekomen. Heeft Maya zich misschien een trauma laten aanpraten en beschuldigt ze haar vader van misdaden die hij nooit begaan heeft? De verklaringen van haar moeder over de jaren toen Maya nog heel klein was, halen echter alle twijfel weg.
Een levensechte, boeiende en goed geschreven getuigenis. [Denise Van den Broeck]
H. Kok
Een autobiografisch verhaal dat begint op het moment dat de schrijfster het vermoeden heeft dat haar problemen voortkomen uit seksueel misbruik gepleegd door haar - overleden - vader. De titel refereert aan een uitspraak die haar vader heeft gedaan toen zijn vrouw hem seks wilde weigeren. De gevolgen van incest op de relaties met ouders, echtgenoot, kinderen en verdere omgeving worden invoelbaar beschreven, evenals de ervaringen met diverse therapieën. Een belangrijk onderdeel vormt ook de beschrijving van depressiviteit en concentratiestoornissen en de invloed die dit heeft op het werk van de schrijfster als lerares. Bijzonder is dat de schrijfster onderzoekt en niet alleen veroordeelt. Zo erkent zij ook de positieve kanten van de vader-dochterrelatie. Dat maakt het boek interessant, zeker vergeleken met andere ervaringsverhalen over incest. Het is bovendien prettig leesbaar door de heldere stijl. Een iets beknoptere beschrijving had het verhaal hier en daar sterker gemaakt.
Suggesties
Krijg een e-mail wanneer dit item beschikbaar is
Laat hieronder weten op welk e-mailadres je een bericht wil krijgen als dit item beschikbaar is. Dit is geen reservering. Je krijgt geen voorrang om dit item te lenen.
Je gaat akkoord dat we je een mail sturen om je aanvraag te bevestigen en je te verwittigen wanneer jouw artikel binnen is. Deze mails zijn eenmalig. Je kan je toestemming op elk moment intrekken via de link in de bevestigingsmail.