Het geheim der wijzen
Rafael Abalos
1 exemplaar
Beschikbaarheid | Uitgave | Plaats in de bib |
---|---|---|
Aanwezig |
De Fontein, cop. 2009 |
VERDIEPING 2 : BABILLE : IK EN DE WERELD : VERHALEN : ABAL |
1 exemplaar
Beschikbaarheid | Uitgave | Plaats in de bib |
---|---|---|
Aanwezig |
De Fontein, cop. 2009 |
YOUNG ADULT : ABAL |
1 exemplaar
Beschikbaarheid | Uitgave | Plaats in de bib |
---|---|---|
Magazijn |
De Fontein, cop. 2009 |
MAGAZIJN : FICTIE : ENKEL NA MAGAZIJNRESERVATIE : ABAL |
31/12/2010
In 2006 verscheen Grimpow: het geheim der wijzen, dat in meer dan 28 talen werd uitgegeven. Het tweede deel uit de Spaanse reeks avonturenromans voor jongeren De stem uit het duister is slechts een flauw afkooksel van die bestseller. De veertienjarige Grimpow zet zijn tocht door de mysterieuze middeleeuwen gewoon verder, nog steeds in het bezit van de steen der alchemisten en op zoek naar 'het geheim der wijzen'. In tegenstelling tot het eerste, veel lijvigere deel, wordt in dit boek bijna alle achtergrondinformatie over de tempelridders, de Heilige Graal en de lapis philosophorum, die dat eerste boek soms onnodig langdradig maakte, achterwege gelaten. Het verhaal wordt op die manier echter vrij onleesbaar voor lezers die het eerste deel niet gelezen hebben. En er is niet alleen gesnoeid in de geschiedenislesjes. Grimpow moet ook veel minder spannende raadsels oplossen om tot het geheim door te kunnen dringen. En net als in het eerste boek is het uiteindelijke resultaat van die zoektocht door zijn weinig tastbare karakter teleurstellend. Ook de oppervlakkig uitgewerkte personages komen de spanningsopbouw niet ten goede. Inleving in Grimpows personage wordt bemoeilijkt door een aantal factoren. Ábalos gaat er ten eerste van uit dat zijn personage geen introductie meer behoeft. Maar ook door het boek heen blijven Grimpows motieven en gevoelens vaag. De obligatoire eerste verliefdheid, waarvoor de ietwat wereldvreemde jongen in het vorige boek nog niet klaar was, komt er in dit tweede deel wel heel erg snel. In een aantal weinig doorleefde passages wordt beschreven hoe de inmiddels toch al bijna vijftienjarige Grimpow zijn eerste kus deelt. De jongen lijkt, vooral in zijn relaties met 'volwassenen', een stuk jonger.
Rafael Ábalos tracht Grimpows volwassenwordingsproces te beschrijven, maar vervalt daarbij af en toe in nodeloos gemoraliseer. Wanneer Grimpow bijvoorbeeld het leven van de vader van zijn vriendinnetje redt door een soldaat een pijl door het hart te jagen, blijft die gebeurtenis hem het hele boek achtervolgen: 'Hij was nog geen vijftien jaar oud en had al een man gedood. [...] Hij had het niet willen doen, maar als hij zijn boog niet had afgevuurd, zou Sofi's vader dood geweest zijn. Hij had geen keuze gehad.' Ábalos lijkt zich verplicht te voelen Grimpows gebrek aan keuze herhaaldelijk in de verf te zetten, we hebben ten slotte te maken met een personage waarmee jonge lezers zich identificeren ? vanuit die overweging lijkt Ábalos althans te schrijven. Grimpow is dan ook op nog andere vlakken een toonbeeld van gewenst gedrag. Met respect en liefde doet hij wat volwassenen van hem verlangen. En wanneer hij een enkele keer beslist op eigen houtje te handelen, jaagt zijn misplaatste vertrouwen in een 'goede' heks bijna zijn geliefden de dood in, zodat hij zijn lesje wel leert.
Inleving wordt ten slotte ook bemoeilijkt door Ábalos' stijl. Enerzijds vinden we in zijn boek een aantal mooie, haast poëtische beschrijvingen: 'De mist had de straten van Parijs veranderd in een voorgeborchte van witachtige en etherische duisternis, waarin de contouren van de huizen vervaagden als dolende geesten op zoek naar onmogelijke rust.' Deze passages contrasteren echter sterk met de nogal droge omschrijvingen van actiescènes die noch de spanning, noch de inleving ten goede komen.
Wat De stem uit het duister wél nog enigszins interessant maakt, is de manier waarop Ábalos in dit boek de grenzen van historische fictie aftast. Het geheim der wijzen was vooral een historisch verhaal waarin af en toe een vleugje fantasy binnensijpelde. In Een stem uit het duister daarentegen doen de duivel en een aantal (erf)heksen fantasie in sommige passages omslaan in werkelijkheid, dat is althans de illusie die Ábalos wil wekken. Want zijn alle bizarre verschijnselen, 'heksen, kwelgeesten, bandieten, helden, relikwieën, wonderen en magische en vervloekte plaatsen' uiteindelijk niet terug te voeren op oude legendes? Agnes Lebuy, een erfheks die een pact met de duivel sluit, lijkt er zichzelf nog van te moeten overtuigen dat die duivel niet bestaat: 'dat was maar een menselijke uitvinding om het kwaad uit te beelden dat in de wereld heerste'. Met haar gave kan ze echter wél te allen tijde Grimpow en de gegeerde steen der wijzen lokaliseren. Is er dan toch sprake van magie?
Dit tweede deel uit Ábalos' Grimpow-reeks kan niet tippen aan zijn voorganger. De auteur is verplicht een aantal verhaalelementen die op zich nog weinig met de geschiedenis en de legenden te maken hebben, bij het verhaal te betrekken. Dit resulteert in een verhaal dat een zijsprongetje uit de reeks lijkt te maken en tussen deel één en het toekomstige derde deel waarschijnlijk net zo goed overgeslagen kan worden. [Lien Fret]
Hannie Humme
Grimpow (15) is in het bezit van de steen der wijzen. Hij moet de steen beschermen en zijn rechtmatige eigenaar vinden. Tijdens deze zoektocht komt Grimpow in aanraking met een meedogenloze inquisiteur en een erfheks die niet weet welke kant zij moet kiezen: goed of kwaad. Gelukkig heeft Grimpow genoeg vrienden waarop hij blindelings kan vertrouwen. Door het bezit van de steen krijgt hij veel kennis over allerlei onderwerpen. Hij gaat studeren aan de Sorbonne in Parijs waar hij onder een valse naam verblijft. Zo is hij in staat verder te zoeken. Dit tweede deel over Grimpow* is even spannend als het eerste. Als lezer krijg je net even iets meer informatie dan Grimpow zelf, waardoor je in het verhaal zou willen stappen om hem te waarschuwen of te helpen. Soms word je op het verkeerde been gezet, maar dat maakt het des te spannender. Tot een paar bladzijden voor het eind lijkt het alsof er een derde deel nodig is om tot een oplossing van alle problemen te komen. Maar dan loopt het verhaal ineens heel snel naar een afgerond slot. Dat geeft een beetje katterig ‘jammer’ gevoel. Toegankelijk geschreven. Door historische thematiek voor goede lezers vanaf ca. 13 jaar.
Diane Thoné
ua/an/22 j
Net voor ze uit Chartres willen vertrekken, redden Grimpow, Weienell en Salietti Anatol Pempius, een van de leden van het geheime genootschap Ouroboros, uit de handen van de soldaten van de koning. Hij kan het drietal overhalen om terug te keren naar Parijs, om daar Grimpows opleiding te voltooien aan de universiteit. Grimpow moet immers nog veel studeren om het geheim en de kracht van de Steen der Wijzen te kunnen doorgronden, en waar kan dat beter dan in het hol van de leeuw, de laatste plaats waar iemand hem verwacht. Maar Bulvar van Gotzell, de hoofdinquisiteur is sluw: in zijn zoektocht naar de Steen, doet hij beroep op Agnes, de laatste uit het geslacht der erfheksen. Hij redt haar uit de kerkers van Parijs, en rekent op haar magie om hem de Steen te brengen. En het werkt: het noodlot wil immers dat Agnes en Grimpow elkaar ontmoeten. Grimpow vertrouwt haar, zij wil het vege lijf redden, en het is pas laat dat Grimpow ontdekt welke intrigerende maar dubbele rol Agnes speelt. En dan is het noodlot nabij. Ei zo na valt de Steen in de handen van Bulvar en zijn trawanten, maar uiteindelijk blijft Agnes haar ware aard trouw. Als laaste erfheks is zij immers de rechtmatige hoeder van de Steen. ‘De stem uit het duister’ is het vervolg op ‘Grimpow – Het geheim der Wijzen’, maar daar waar in het eerste deel de nadruk vooral ligt op de magie van de Steen en het doorgronden van het mysterie, gaat het hier meer om spanning, actie en avontuur. Bovendien maakt Grimpow hier kennis met de liefde, en ook dat geeft aan het verhaal een andere dimensie. Je krijgt hier weer de eeuwige tegenstelling tussen goed en kwaad, tussen hebzucht en onbaatzuchtig zoeken naar de waarheid, maar het geheel is toch iets minder zwart-wit. Vooral Agnes is een boeiende figuur, op wie je niet dadelijk een etiket kan plakken. En net zoals het eerste deel, is ook dit tweede deel zeer toegankelijk geschreven, wat het tot een echte pageturner maakt. Alleen het einde ontgoochelt een beetje: je verwacht een wervelende finale, maar het is een beetje een anti-climax. En toch: er is duidelijk ruimte voor nog een deel, en dat maakt veel goed.
Laat hieronder weten op welk e-mailadres je een bericht wil krijgen als dit item beschikbaar is. Dit is geen reservering. Je krijgt geen voorrang om dit item te lenen.
Je gaat akkoord dat we je een mail sturen om je aanvraag te bevestigen en je te verwittigen wanneer jouw artikel binnen is. Deze mails zijn eenmalig. Je kan je toestemming op elk moment intrekken via de link in de bevestigingsmail.