De verdwenen vrouw
Assia Djebar
Assia Djebar (Auteur), Jan Versteeg (Vertaler)
1 exemplaar
Beschikbaarheid | Uitgave | Plaats in de bib |
---|---|---|
Magazijn |
De Geus, cop. 2010 |
MAGAZIJN : FICTIE : ENKEL NA MAGAZIJNRESERVATIE : MAG F 2334 |
31/12/2010
In Het verloren woord (2005) citeerde Assia Djebar een versregel van Emily Dickinson: 'Homeless at home'. Dat citaat komt nu terug in de titel van deze autobiografische roman, waarin de auteur haar meisjesleven reconstrueert. Deze terugblik op een Algerijnse jeugd verwijst ook naar haar latere leven en werpt zo een nieuw licht op haar vorige romans, Nachten in Straatsburg (2000), die haar eerste echte liefdesverhouding beschrijft, en De verdwenen vrouw (2004), waarin haar gespleten houding wordt verklaard tegenover de onafhankelijkheidsstrijd van haar land en het vrouwonvriendelijke klimaat dat na de oorlog alleen maar bleef toenemen.
Zo zal de 'ontluikende verbeelding' van het kind al snel geconfronteerd worden met de werkelijkheid van gescheiden werelden waarin de mannelijke kant alleen maar via de vaderfiguur kan worden benaderd. Want hoewel deze plichtsgetrouwe man een van de weinige inlandse onderwijzers was in een door Franse kolonialen overheerste wereld, en hoewel hij 'aangestoken door het modernisme van Ataturk' altijd een helderrode fez zou dragen, bleef hij de traditionele gebruiken trouw. Aangesteld in een dorp aan de voet van de Atlas zal zijn mooie Moorse vrouw, die in Caesarea nog westers gekleed mocht lopen, een alles bedekkende sluier moeten dragen.
De kleine Fatima kijkt met verbazing naar de veelkleurige vrouwenwereld, waarin het sprookjesachtige van feesten en verkleedpartijen gepaard gaat met de kleinzielige kanten van een gesloten wereld. Gelukkig voor haar ontdekt ze het lezen, dat eens ze naar kostschool gaat een heel nieuwe wereld zal doen opengaan. Ze proeft er, eerst in teksten en later ook in de werkelijkheid, van een ongekende vrijheid. Maar 'als moslimmeisje met het hoofd vol boekensentimenten' lukt het haar niet echt zich te ontworstelen 'aan de invloed van de taboes van haar opvoeding'. In misschien wel het mooiste hoofdstuk uit het boek, verhaalt ze over haar eerste confrontatie en afspraakje met een totaal vreemde jongen ? de Saharaan ? die ze heeft leren kennen wanneer beslist wordt dat de jongens- en de meisjesschool samen de operette Les Cloches de Corneville zullen opvoeren.
Tijdens haar voortgezette studies in Algiers ontmoet ze ? nog steeds buiten het weten van haar vader om ? Tarik, een correspondentievriend die haar voor zich inneemt door in te spelen op haar passie voor de voor-islamitische liefdespoëzie. Ze denkt dat ze de ware heeft gevonden, tot die hoop wordt verbrijzeld en het tot een bijna fatale crisis komt waarin alle aspecten van haar leven en opvoeding zich samenballen. Centraal staat daarbij de impact van de vader, het symbool van goddelijke macht, de onvermurwbare 'bewaker van het vrouwenvertrek'.
In een epiloog verklaart Assia Djebar de gang van haar verdere leven uit die spagaat tussen opvoeding en verlangen, tussen loyaliteit en de drang naar onafhankelijkheid. Daarnaast gaat ze in op haar schrijverschap, dat steeds rond die thema's draait. In die zin is deze roman een sleuteltekst die veel verduidelijkt. Tegelijk is het echter een aangrijpende geschiedenis in een poëtische, bezwerende toon die we ook kennen van heel wat andere auteurs met een Arabische achtergrond. [Jan Baes]
Jannetta van der Zee
Geromantiseerde terugblik op de eerste zeventien jaar van de schrijfster (geboren in 1936). Het verhaal gaat over een meisje, Fatima, geboren als kind van Algerijnse ouders. Het verhaal speelt halverwege de twintigste eeuw. De vader van Fatima is onderwijzer op de Franse school en zo komt zij in aanraking met de Franse cultuur; ze is het enige Arabische meisje op de school. De auteur zet een beeld neer van een meisje dat opgroeit 'tussen twee culturen', dat geconfronteerd wordt met de vrije Franse moraal en de Algerijnse tradities. Vooral wanneer Fatima naar een kostschool gaat, gaat er een nieuwe wereld voor haar open. Het verhaal is geschreven vanuit het perspectief van de volwassen Fatima. Ze 'ontleedt' haar jeugd en geeft betekenis aan allerlei gebeurtenissen en situaties, zoals het verbod van haar vader om met blote benen te fietsen, het wekelijks bezoek met haar moeder aan de hamam, de dood van haar oma, haar vader en haar broertje. De auteur is de bekendste schrijfster uit de Maghreb (het noordwestelijke deel van Afrika); haar boeken zijn in veertien talen vertaald. Kleine druk.
Laat hieronder weten op welk e-mailadres je een bericht wil krijgen als dit item beschikbaar is. Dit is geen reservering. Je krijgt geen voorrang om dit item te lenen.
Je gaat akkoord dat we je een mail sturen om je aanvraag te bevestigen en je te verwittigen wanneer jouw artikel binnen is. Deze mails zijn eenmalig. Je kan je toestemming op elk moment intrekken via de link in de bevestigingsmail.