Evita : the motion picture music soundtrack
Andrew Lloyd Webber
Andrew Rice (Auteur), Joris Vermeulen (Vertaler)
1 exemplaar
Beschikbaarheid | Uitgave | Plaats in de bib |
---|---|---|
Aanwezig |
Nieuw Amsterdam, © 2009 |
VERDIEPING 4 : BLAUWE TOREN : GESCHIEDENIS : OEGANDA 945.6 |
1 exemplaar
Beschikbaarheid | Uitgave | Plaats in de bib |
---|---|---|
Magazijn |
Nieuw Amsterdam, © 2009 |
MAGAZIJN : NON-FICTIE : ENKEL NA MAGAZIJNRESERVATIE : Oeganda 945.6 |
31/12/2010
Op 16 augustus 2003 overleed Idi Amin Dada in Jedda, ver weg van Oeganda en lang na zijn afzetting in 1979. Op hetzelfde moment eindigde in Kampala een rechtszaak waarin Amins generaal
Yusuf Gowon en twee andere militairen terechtstonden
voor de moord op Eliphaz Laki. Deze districtsbestuurder
uit het westen van Oeganda (Ankole) werd in 1972 vermoord
omdat hij toenmalig rebel en huidig president Yoweri Museveni
naar Tanzania hielp vluchten. De beschuldigden hadden bekend en
het lijk van Laki werd teruggevonden. Toch besloot de rechter tot
vrijspraak omdat het bewijsmateriaal niet correct werd
verzameld. De vrijlating van een paar van Amins moordende militairen
klonk als een sarcastische echo van zijn vroegere misdaden.
De Amerikaanse onderzoeksjournalist Andrew Rice reconstrueert de moord en de rechtszaak in functie van zijn onderzoek naar herinnering, amnestie en verzoening in Oeganda. Hij wendt daarvoor voornamelijk het perspectief aan van Laki's zoon Duncan, die de hele zoektocht naar de waarheid opstartte, maar sprak ook met alle andere betrokkenen in de rechtszaak. De zaak Laki vormt een concrete invalshoek die demonstreert hoe gevoelig het verleden ligt in het etnisch, politiek en religieus verdeelde land. Vele noorderlingen en moslims verdedigen nog steeds het regime van Amin, en over de woelige, bloedige jaren daarna (1979-1986) heerst veel verwarring en onduidelijkheid. Na 1986 bracht de regering van Museveni vrede en vooruitgang, maar bleven allerlei rebellenbewegingen actief. De meerderheid van de Oegandezen leest de geschiedenis vooralsnog te politiek, in een 'alles-of-niets'-mentaliteit, om een moreel getint proces van herinnering en verzoening mogelijk te maken.
Omwille van deze verdeeldheid achtte de president een grondig onderzoek naar de waarheid onmogelijk en besloot hij in de jaren negentig
tot een nationale verzoening. Er werd amnestie verleend voor misdaden
begaan na 1986, maar in de praktijk werd ze als een algehele kwijtschelding beschouwd. De groots opgezette Commission of Inquiry into
Violations of Human Rights beeïndigde in complete maatschap-
pelijke stilte haar onderzoekswerk. Met dit 'nationale compromis' was de interne verdeeldheid in het land nog niet weg en zijn de gruwelijkheden uit het verleden niet vergeten. Vele slachtoffers, zoals Duncan Laki, voelen zich onrechtvaardig bejegend. Wanneer het uitzonderlijk eens tot een proces komt, speelt die nationale context van verdeeldheid en verzoening een dominante rol. Ook in het verzamelen van
bewijsmateriaal over de misdaden uit het verleden, wat duidelijk
gebleken is in de uitkomst van de rechtszaak over Laki.
In een circulaire structuur, telkens vertrekkend van de Lakizaak, graaft Rice steeds dieper naar de oorzaken en gevolgen van de jarenlange conflicten in Oeganda. Er zit flink wat herhaling in het boek en de stroeve vertaling hindert het lezen, maar Rice analyseert genuanceerd de verdeeldheid in Oeganda vanuit het (pre)koloniale verleden, overziet de wijzigende verhoudingen na de onafhankelijkheid en spaart het ontsporende beleid van Museveni niet. Aan de periode '79-'86 besteedt hij te weinig aandacht, net als aan de structurele verwaarlozing van het noorden in de hele 20e eeuw. Een vergelijking met andere Afrikaanse landen en waarheidscommissies zet hij niet op, en suggesties om het verzoeningsproces in Oeganda anders aan te pakken doet hij niet. Zijn boek is in hoofdzaak een goed geïnformeerd en genuanceerd journalistiek verslag van de zware, onverwerkte erfenis van het regime van Amin Dada. [Chris Bulcaen]
Harrie M. Leyten
Tijdens het uiterst wrede bewind van dictator Idi Amin zijn ontelbare Oegandezen opgepakt, gemarteld en vermoord. Een van hen was Eliphaz Laki, Hoofd van het Ankole district. Diens zoon, Duncan Laki, zoekt dertig jaar later naar de toedracht van de moord. Hij wil ook de moordenaars voor de rechter brengen. Het lukt hem. Zijn vader wordt eervol herbegraven. Dit is de rode draad in dit boek. De auteur volgt de zoektocht naar gerechtigheid en weeft daaromheen een reconstructie van die verschrikkelijkste periode in de geschiedenis van het land. Hij gaat gedetailleerd in op het leven van de hoofdrolspelers in het drama: Obote, Amin, Gowon, Museveni, tegen de achtergrond van de geschiedenis van Oeganda sinds de komst van de kolonisering. De auteur, zelf onderzoeksjournalist, interviewde meer dan honderd overlevenden en betrokkenen. Hij benadrukt bovendien de Afrikaanse kijk op geschiedenis, en met name het dilemma: is verzoening niet effectiever dan gerechtigheid? Een uitstekend, niet gemakkelijk boek over een gruwelijke periode (1970-2000) in de geschiedenis van Oeganda. Aan te raden voor historici, Afrikanisten, journalisten en juristen. Met zwart-witfoto's, noten en register.
Laat hieronder weten op welk e-mailadres je een bericht wil krijgen als dit item beschikbaar is. Dit is geen reservering. Je krijgt geen voorrang om dit item te lenen.
Je gaat akkoord dat we je een mail sturen om je aanvraag te bevestigen en je te verwittigen wanneer jouw artikel binnen is. Deze mails zijn eenmalig. Je kan je toestemming op elk moment intrekken via de link in de bevestigingsmail.