Pippi Langkous
Astrid Lindgren
1 exemplaar
Beschikbaarheid | Uitgave | Plaats in de bib |
---|---|---|
Magazijn |
Rubinstein, cop. 2009 |
MAGAZIJN : SCHOOLCOLLECTIE : ENKEL NA MAGAZIJNRESERVATIE :
Huisdieren |
31/12/2010
Wie wil er een poedel zijn, ik niet vertelt het relaas van een zogenaamde accessoirehond. Trixie is tegen wil en dank het troeteldier van haar blasé bazinnetje Viviane Brulée, die de poedel omdoopt tot Trixie Twinkelteen van Trippeltrip tot Snoezelpoes en haar societybeest met poncho's aankleedt, parfumeert en in de watten laat leggen. Trixie wordt met andere woorden door haar baasje een veel te chique naam toebededeeld en wordt op een voetstuk geplaatst, maar zijzelf voelt dat er iets ontbreekt, ze is geen hond meer zoals de andere honden. Het liefste van al wil Trixie gewoon rennen, stokken halen en in de plassen spetteren als het regent, zonder dat ze zich daarbij iets hoeft aan te trekken van de peperdure schoenen van haar bazinnetje. De boodschap van dit prentenboek is duidelijk: laat een hond een hond zijn, met een beetje fantasie zelfs: laat een kind een kind zijn. Anders dan door rebels weg te lopen, laat Trixie met fel gejank merken dat haar luxeleventje haar de keel uithangt. Een ongeruste Viviane Brulée haalt er achtereenvolgens een dienstmeisje, een dierenarts, een schoonheidsspecialiste, een waarzegger en een hondenpsychiater bij die het euvel moeten verhelpen. Maar slechts een "huiveringwekkend heldhaftige daad" van Trixie zelf zal haar in staat stellen haar identiteit te heroveren en de verstandhouding met haar baasje te herzien...
Dit actuele prentenboek in groot formaat wil het publiek bewustmaken dat dieren bovenal dieren blijven, en dat het leven van accessoirehonden zoals Tinkerbell Hilton, die tegenwoordig over een eigen Wikipediapagina beschikken, niet benijdenswaardig hoeft te zijn. De beweeglijke vormgeving eist veel aandacht op, waardoor de verhaallijn wel eens uit het oog verloren dreigt te worden: de prenten zijn voornamelijk met collagetechniek gecreëerd, veel scènes volgen elkaar op op één bladzijde, met drukke achtergronden vol kaders en een buitengewoon wervelende letterzetting. Dit prentenboek lijkt bestemd voor een ouder publiek dan dat van Childs succesvolle serie 'Charlie/Karel en Lola'. Het verhaal telt zo'n veertig matte pagina's, wat toch vrij lang is, en bevat een aantal moeilijke woorden zoals 'gemanicureerd', 'pimpen', 'pompons', 'potsierlijk', 'ronddraggen' (sic) en 'ornamenteel'. Voor geoefende voorlezers en al wat ervarener oortjes en oogjes. [An-Sofie Bessemans]
J.H.J.B. Boelens
Een poedel met een onmogelijke naam heeft genoeg van haar gezapige luxeleventje bij haar deftige bazin. Ze wil met andere honden spelen, stokken ophalen, een heldhaftige hond zijn en vooral door plassen spetteren. Maar wie begrijpt haar? Tot op een dag iets gebeurt dat haar rustige leventje drastisch verandert. Hilarisch en geestig prentenboek over een ongelukkige poedel die een gewone hond wil zijn. In haar opmerkelijke collage- en tekenstijl, waarbij de typografie een zwierige eenheid vormt met de mat afgedrukte illustraties, schept de prentenboekenmaakster weer een eigen, wonderlijke (honden)wereld, waarin je gemakkelijk wordt meegezogen. Stevig gebonden uitgave met aantrekkelijk, opvallend roze omslag waarop een wit geschilderde poedel met glitterbelletje aan de halsband. Van deze auteur verschenen ook de boeken over Klaartje Boon en Charlie en Lola. Een heerlijk speels en licht ironisch kijk- en voorleesboek om samen van te genieten. Vanaf ca. 4 jaar.
Laat hieronder weten op welk e-mailadres je een bericht wil krijgen als dit item beschikbaar is. Dit is geen reservering. Je krijgt geen voorrang om dit item te lenen.
Je gaat akkoord dat we je een mail sturen om je aanvraag te bevestigen en je te verwittigen wanneer jouw artikel binnen is. Deze mails zijn eenmalig. Je kan je toestemming op elk moment intrekken via de link in de bevestigingsmail.