Mijn Congo : een familiegeschiedenis
Bart Demyttenaere
Bart Demyttenaere (Auteur)
1 exemplaar
Beschikbaarheid | Uitgave | Plaats in de bib |
---|---|---|
Aanwezig |
Van Halewyck, 2009 |
VERDIEPING 4 : BLAUWE TOREN : GODSDIENST : 246.3 DEMY |
1 exemplaar
Beschikbaarheid | Uitgave | Plaats in de bib |
---|---|---|
Aanwezig |
Van Halewyck, 2009 |
VOLW. : NON FICTIE : 246.3 DEMY |
Beschikbaarheid | Uitgave | Plaats in de bib |
---|---|---|
Enkel raadpleegbaar |
Van Halewyck, 2009 |
WEFLA MAGAZIJN : ENKEL NA MAGAZIJNAANVRAAG : DEMY |
00/00/0000
Na de Laatste zusters van Vlaanderen (2007) en Mannen van God (2008) sluit Bart Demyttenaere met dit boek zijn trilogie over de katholieke kerk af. Het tweede boek zou het resultaat zijn van een "langdurig en intensief onderzoek" met "vele reizen naar de eeuwige stad". In Mannen van God stelde de auteur dat hij "de paus en zijn entourage zou confronteren met het negatieve beeld van de kerk in het Westen". Wij keken ernaar uit.
De stoel van Petrus werd een mooi boek met dito fotomateriaal. Op de kaft belooft de auteur dat hij ons een blik zal gunnen "achter de schermen" van het Vaticaan. In dit laatste opzet is de auteur maar gedeeltelijk geslaagd. Het Vaticaan bleek nl. moeilijk toegankelijk. Of het ook de beloofde confrontatie is geworden met de hoogste gezagsdragers van de Romeinse Curie, is minder duidelijk.
In zijn proloog geeft de auteur eerst een "voorzichtige reconstructie" van het leven van Simon Petrus, evenwel zonder historisch-correcte biografische pretenties. De summiere gegevens beschrijft hij anekdotisch vanuit zijn persoonlijke fantasie. Vervolgens begint zijn zoektocht, waarbij hij hulp kreeg van de drie Vlamingen die in het Vaticaan werk(t)en: Jan Dumon, Johan Bonny en Leon Lemmens. Via hen kon hij toch een beperkt aantal plaatsen en personen ontmoeten in het gesloten en strikt hiërarchisch georganiseerd systeem dat het Vaticaan nog steeds is. Zo ontmoet hij niet alleen verantwoordelijken van de Missiewerken, het bestuur van Vaticaanstad, de Vaticaanse bibliotheek en andere congregaties en diensten, maar evenzeer de Zwitserse wachters, de schoonmaakploeg, de webmaster en het tuin- en huispersoneel. Verder heeft hij een onderhoud met de ambassadeur en een nuntius in Caïro.
Tot slot krijgt Demyttenaere een handdruk van de paus zelf op een openbare audiëntie. Het werd geen kritische confrontatie, maar hij kreeg wel een brede glimlach van Benedictus XVI als antwoord op zijn vraag voor een uitgebreid interview, en een paternoster als vroom aandenken. De interviews met de verschillende medewerk(st)ers zijn onderhoudend, hoewel de zwijgende Vaticaanse glimlach bij de ietwat vervelende vragen legio was.
Uit de lectuur blijkt dat de verwondering en fascinatie van de auteur het haalt van zijn frustratie en onbegrip. Demyttenaere lijkt erg onder de indruk van die bijzondere, ietwat surrealistische wereld die het Vaticaan is, maar weet er dus niet echt in door te dringen. Veel meer dan een blik achter enkele schermen biedt het boek dan ook niet. Men ontdekt er naast traditionele, gezagsbevestigende prelaten ook vele gewone goede en hardwerkende mensen, die soms ook ? net als in de vorige boeken ? 'allzumenschlich' zijn. Die ontdekking is ook niet waardeloos voor de lezer die geïnteresseerd is in de toekomst van de kerk. Met een verklarende woordenlijst, een personenregister, een organogram en de kaart van Vaticaanstad. [Jan Scheers]
Prof. dr. P.J.A. Nissen
De Vlaamse schrijver en kwaliteitsjournalist Bart Demyttenaere bundelde eerder interviews met Vlaamse kloosterzusters en met priesters. Dit boek voltooit zijn trilogie over de katholieke kerk. De blik wordt nu van Vlaanderen naar Rome verlegd. De schrijver sprak met ruim twintig mannen en twee vrouwen die in dienst staan van het Vaticaan, onder wie ook weer een aantal Vlamingen (een van hen werd inmiddels bisschop van Antwerpen) en enkele Nederlanders. Onder zijn gesprekspartners waren niet alleen curieprelaten, maar ook de kleermaker, de webmaster en de tuinman van de paus, en ook het hoofd van de dienst die elke woensdag 25.000 plastic stoelen voor de audiëntie op het Sint-Pietersplein klaarzet. Tijdens zo'n audiëntie mocht de schrijver de paus ook een handje geven: stof voor het laatste hoofdstuk. De interviews geven samen een genuanceerd en menselijk gezicht aan een voor journalisten en anderen toch nog vaak gesloten wereld. Zij zijn in een plezierige stijl geschreven, met respect voor de mensen die geportretteerd worden. Het boek bevat prachtige kleurenfoto's van Filip Naudts.
Laat hieronder weten op welk e-mailadres je een bericht wil krijgen als dit item beschikbaar is. Dit is geen reservering. Je krijgt geen voorrang om dit item te lenen.
Je gaat akkoord dat we je een mail sturen om je aanvraag te bevestigen en je te verwittigen wanneer jouw artikel binnen is. Deze mails zijn eenmalig. Je kan je toestemming op elk moment intrekken via de link in de bevestigingsmail.