De mooiste gedichten van Herman de Coninck
Herman De Coninck
Herman De Coninck (Auteur), Kristien Hemmerechts (Samensteller)
1 exemplaar
Beschikbaarheid | Uitgave | Plaats in de bib |
---|---|---|
Aanwezig |
De Arbeiderspers, cop. 2009 |
VERDIEPING 3 : DUIZENDZINNEN : POEZIE : DECO |
1 exemplaar
Beschikbaarheid | Uitgave | Plaats in de bib |
---|---|---|
Aanwezig |
De Arbeiderspers, cop. 2009 |
VOLWASSENEN : POEZIE : DECO |
00/00/0000
Herman de Coninck is een van de meest gelezen dichters. Zijn verzameld werk werd zelfs meermaals herdrukt. Dat ligt allereerst aan de mate waarin De Coninck voor lezers schrijft. Zijn poëzie getuigt van een opmerkelijke toegankelijkheid en herkenbaarheid. De manier waarop hij schrijft over leven en dood, liefde en verlies is haast universeel, maar tegelijk put de dichter zich nergens uit in algemeenheden en vage formuleringen. Het blijvende succes van De Conincks poëzie is met andere woorden allereerst te danken aan de grote taalvirtuositeit waarvan de dichter blijk geeft.
De Coninck weet, haast onachtzaam, treffende beelden en indrukken in zijn verzen te verwerken. Daarenboven strooit hij graag aforismen en treffende uitspraken rond, waardoor zijn poëzie ook een onmiskenbaar citeergehalte heeft. Daarbij geeft de dichter bij uitstek blijk van een optimistische, maar fundamenteel relativerende kijk op dingen en mensen. Aanvankelijk paste die cabaretachtige blik bij het Nieuw-realisme, dat in de jaren '70 van de vorige eeuw de Vlaamse literatuur enige tijd lang 'overspoelde'. De Coninck was echter van meet af aan een buitenbeentje door de wijze waarop zijn lyrische ik een centrale rol bleef vervullen en daardoor de beschreven realiteit fundamenteel 'kleurde'.
Gaandeweg werd die bewuste romantische houding van de dichter alsmaar duidelijker. Vanaf De hectaren van het geheugen is de boventoon zelfs ronduit melancholisch, met een lyriek die sterk in het teken staat van het gemis. Hoewel ook hier en in de latere bundels humor niet ontbreekt, zijn sommige lezers toch gaan afhaken bij de (ogenschijnlijk) meer tragische en dieper gravende gedichten uit latere bundels. De Coninck was hier immers moeilijker en ernstiger dan de lolbroekerij die men -- weliswaar gedeeltelijk onterecht -- met zijn werk en zijn persoon was gaan associëren. Daarbij kwam nog dat recensenten en lezers na verloop van tijd de stilistische trukendoos begonnen te herkennen, en ook het 'vrijblijvende' karakter van veel verzen werden de dichter negatief aangerekend.
De verzamelde gedichten, waarin ook veel gelegenheidswerk was opgenomen, konden die kritische kanttekeningen niet weerleggen, wel integendeel. Met Geef me nu eindelijk wat ik altijd al had krijgen de beste gedichten van De Coninck een nieuwe kans om hun kracht te bewijzen. Kristien Hemmerechts heeft ervoor gezorgd dat deze ruime keuze de dichter op zijn mooist laat verschijnen, door een bijzonder goede mix van humoristische en ernstige verzen en vooral door een goede dosering uit het vroege en het latere werk. Deze bloemlezing is dan ook de ideale smaakmaker om (opnieuw) met De Coninck kennis te maken en in hem de verademende en verrassende dichter te ontdekken. Jammer is wel dat in de inhoudstafel niet is aangegeven uit welke bundels de gekozen verzen stammen. Daardoor gaat de ontwikkelingsgang van de dichter gedeeltelijk verloren. Dat kan echter in een volgende druk (want die komt er zeker) moeiteloos worden rechtgezet. [Dirk De Geest]
Els van Geene
Na de uitgave van De Conincks "De (verzamelde) Gedichten", bezorgd door Hugo Brems, en de bloemlezing "De mooiste gedichten van Herman de Coninck", ingeleid door Johan Vandenbroucke, is andermaal een uitgave van de mooiste gedichten van de Vlaamse dichter (1944-1997) beschikbaar, nu geselecteerd en ingeleid door zijn weduwe Kristien Hemmerechts. Zij kent zijn werk als geen ander (zie haar treffende rouwboek "Taal zonder mij"). Empathisch én kritisch poogt ze de essentie van dit dichterschap te karakteriseren: het anekdotische, dat steevast het individuele overstijgt; zijn beroemde vergelijkingen die hij redt van het banale door een paradox of ironische frappe. Het valt niet zwaar hem op z'n pelgrimsreis door het leven te volgen: hij geniet, filosofeert en wordt met de jaren milder: "Liefde is houden van mekaars gebrek eraan". Deze glasheldere gedichten, die niettemin meer lagen bevatten, al dan niet "in rijm", kunnen een ruimer publiek aanspreken dan bij poëzie gebruikelijk, zeker in deze mooie persoonlijke selectie.
Laat hieronder weten op welk e-mailadres je een bericht wil krijgen als dit item beschikbaar is. Dit is geen reservering. Je krijgt geen voorrang om dit item te lenen.
Je gaat akkoord dat we je een mail sturen om je aanvraag te bevestigen en je te verwittigen wanneer jouw artikel binnen is. Deze mails zijn eenmalig. Je kan je toestemming op elk moment intrekken via de link in de bevestigingsmail.