Ik geef je mijn hart
Pimm Van Hest
1 exemplaar
Beschikbaarheid | Uitgave | Plaats in de bib |
---|---|---|
Aanwezig |
Clavis, 2009 |
Kleuter : mens - lichaam
Gezinsuitbreiding |
1 exemplaar
Beschikbaarheid | Uitgave | Plaats in de bib |
---|---|---|
Magazijn |
Clavis, 2009 |
MAGAZIJN : SCHOOLCOLLECTIE : ENKEL NA MAGAZIJNRESERVATIE : HEST |
00/00/0000
'Mama, papa en Rosita vormen met z'n drietjes één gezin. Een beetje vreemd, maar eigenlijk ook weer heel gewoon. En dat de mensen op straat weleens naar hen kijken, daar is Rosita al aan gewend. "Ik snap het wel," zegt ze dan, "ik kijk zelf ook graag rond."' Dat dit met het verschil in huidskleur te maken heeft, blijkt uit de voorgaande pagina's waarop Rosita en haar ouders worden voorgesteld: de vijfjarige Rosita is 'mooi donkerbruin', haar mama Joke en papa Wim zijn blank. Wanneer Rosita zich verkleedt als haar zwangere moeder, merkt haar beste vriendin Marieke op dat zij niet in haar mama's buik heeft gezeten. Rosita is erg van slag door deze opmerking. Ze confronteert haar ouders hiermee en hoort dan het verhaal van haar adoptie. Dat ze in een land hier ver vandaan is geboren, dat haar andere mama en papa heel erg veel van haar houden, maar dat ze toch op zoek zijn gegaan naar ouders die haar heel veel liefde konden geven én nog een heleboel meer. Op basis van haar levensverhaal komt Rosita blij tot de conclusie dat het heel bijzonder is om twee mama's en twee papa's te hebben.
Verhaal dat met veel warmte de hoofdpersonen introduceert en het thema adoptie op een eenvoudige manier verheldert. De prachtige illustraties in warme kleuren brengen de gemoedstoestanden met enkele streken in beeld en de gekleurde achtergronden weerspiegelen Rosita's Afrikaanse afkomst. De illustraties laten ook zien dat het Rosita niet aan liefde ontbreekt, noch bij haar biologische ouders, noch bij haar adoptieouders. Omdat het verhaal voor vier jaar en ouder is bedoeld, kan het niet te diep op de zaken ingaan of te veel nuanceren. Toch is het wel jammer dat Rosita op haar vijfde blijkbaar nog niet weet dat ze is geadopteerd, wat erg onwaarschijnlijk is, en dat gesuggereerd wordt dat de biologische ouders de adoptieouders persoonlijk hebben uitgekozen. [Karen Ghonem-Woets]
M.G.M. Koedijk-Schraag
Rosita (5) vormt met haar papa en mama een heel gewoon gezin, alleen zijn papa Wim en mama Joke wit en Rosita bruin. Rosita speelt vaak met haar vriendinnetje Marieke die haar, als ze spelen dat Rosita een baby in haar buik heeft, vertelt dat Rosita niet uit de buik van haar moeder komt. Rosita is geschokt en als ze gaat vragen hoe het zit, leggen haar ouders haar uit dat ze is geadopteerd en vertellen haar het verhaal van haar leven, waarna Rosita tot de conclusie komt dat ze heel speciaal is omdat ze twee stel ouders heeft. Prentenboek met originele sfeervolle platen in gemengde technieken en een tekst waarin niets te veel staat. Met veel warmte worden de hoofdpersonen geïntroduceerd en wordt het verhaal over Rosita’s leven verteld. Uit zowel illustraties als tekst, die uitstekend met elkaar in evenwicht zijn, blijkt de liefde van beide ouderparen voor Rosita. Jammer en niet erg waarschijnlijk is dat Rosita geen enkele notie heeft dat ze geadopteerd is, terwijl anderen duidelijk wel het verhaal van haar leven kennen. Vanaf ca. 4 jaar.
Annelies Cochuyt
ua/an/22 j
Rosita is vijf vingers oud en draagt altijd bloemenjurkjes. Haar mama, Joke, draagt gekke ringen, soms wel twee aan één vinger en haar papa, Wim, is ontzettend lang en heeft altijd een stropdas om. Rosita, mama en papa vormen één gezin. Maar Rosita is bruin en mama en papa zijn blank. Als Marieke, Rosita's vriendinnetje, op een dag komt spelen, en de twee meisjes de verkleedkoffer induiken, trekt Rosita mama's jurk aan en verstopt ze haar knuffel onder haar jurk. Marieke weet wie Rosita is maar niet wie in haar buik zit. Rosita legt haar uit dat zij in mama's buik zit, maar Marieke schudt haar hoofd en merkt op dat Rosita niet in haar mama's buik gezeten heeft. Mariekes antwoord zet Rosita aan het denken en het maakt haar verdrietig. Als ze mama en papa vertelt waarom ze verdriet heeft, leggen ze Rosita uit dat ze geadopteerd werd en wat adoptie precies is. Op een tedere en aandoenlijke manier wordt aan kleuters duidelijk gemaakt wat adoptie inhoudt. De bijzonder mooie en paginagrote illustraties geven op een liefdevolle manier weer dat sommige kinderen een buikmama en een zorgmama hebben. Emoties worden eerlijk en duidelijk weergegeven. Het samenspel van warme tinten, tropische accenten en koele kleuren creëert een sfeer die het anders en toch gelijk zijn krachtig weergeeft. De personages zijn allen verschillend en op hun eigen manier anders: Rosita heeft een donkerbruine huidskleur, mama en papa zijn blank; mama draagt gekke kleren en juwelen terwijl papa ontzettend lang is en altijd een pak met stropdas draagt. De subtiele contrasten tussen de verschillende personages zullen kinderen ontgaan maar voor de aandachtige ouder krijgt dit boek een dieperliggende betekenis. Kortom dit is een juweel van een boek.
Laat hieronder weten op welk e-mailadres je een bericht wil krijgen als dit item beschikbaar is. Dit is geen reservering. Je krijgt geen voorrang om dit item te lenen.
Je gaat akkoord dat we je een mail sturen om je aanvraag te bevestigen en je te verwittigen wanneer jouw artikel binnen is. Deze mails zijn eenmalig. Je kan je toestemming op elk moment intrekken via de link in de bevestigingsmail.