Een emotionele fout
Cristovão Tezza
1 exemplaar
Beschikbaarheid | Uitgave | Plaats in de bib |
---|---|---|
Magazijn |
Contact, 2009 |
MAGAZIJN : FICTIE : ENKEL NA MAGAZIJNRESERVATIE : TEZZ |
31/12/2010
De man die in dit boek 'de vader' wordt genoemd is schrijver en hoogleraar, iemand die zichzelf kwalificeert als 'een geletterd en verlicht man, doortrokken van humanisme en beschaving'. Tot zijn grenzeloze ontsteltenis blijkt het eerste kind dat zijn vrouw ter wereld brengt het syndroom van Down te hebben. Eerst leeft de man nog in de hoop dat het kind een hartkwaal zou hebben en spoedig daaraan zou sterven, maar wanneer dat niet het geval blijkt te zijn, maakt zijn initiële afwijzing plaats voor doffe gelatenheid, zij het 'onder protest'. In de kliniek begrijpt hij voor het eerst alvast dat zijn wereld van referenties definitief een andere zal zijn. Hij, die zich enigszins pedant rekent tot de 'intelligentsia van de heerlijke nieuwe wereld', voelt zich verlaagd door de beperkte vermogens die zijn zoon Felipe etaleert, alsof het kind een meedogenloze maatstaf zou zijn voor de kwaliteit van de ouders. Schaamte hierover brengt hem ertoe om waar hij kan de mongoloïde aard van de jongen voor buitenstaanders verborgen te houden. Hij revolteert tegen de laagdrempeligheid van de aangepaste opvoeding die nodig is en tegen alle andere inbreuken tegen de 'normaalheid' die hij bij zijn zoon constateert. Maar dat zet hem ook aan het denken: waar slaat 'normaalheid' eigenlijk op, houdt die tegelijk een ethische maatstaf in of spiegelen we ons maar wat voor? In de daaropvolgende jaren nopen de ongewone gedragingen van zijn zoon hem tot een intellectuele analyse die in het eigen vlees snijdt. De kennis komt echter niet vrijwillig, want het duurt vrij lang vooraleer hij zijn afkerigheid, zijn gevoel van 'tekortgedaan zijn' de baas wordt. Voortdurende observatie leidt hem intussen tot kritische introspectie. Zo concludeert de vader bij een competitiewedstrijd zwemmen koeltjes dat Felipe niet in staat is de abstractie van de krachtmeting, de impliciete idee ervan ('er moet worden gewonnen') echt te begrijpen. Wanneer Felipe leert schilderen, stelt hij vast dat de jongen het niet in zich heeft om hiërarchische relaties in de wereld te scheppen of tot enig besef te komen van verhouding en perspectief. Pas wanneer de jongen korte tijd vermist wordt en de vader hem loopt te zoeken, dringt het tot hem door dat de zoon die hij aanvankelijk dood wenste 'hem nu lijkt te doden door zijn afwezigheid'. Dat leidt de man tot het diepere besef dat hijzelf het probleem is, dat hij ongelukkig zal blijven zolang hij normaalheid als model en referentie blijft hanteren. Het moet mogelijk zijn, zo luidt ongeveer zijn eindconclusie, om Felipe binnen de grenzen van zijn syndroom een eigen complexloze wereldvisie te laten cultiveren en tegelijkertijd van hem te houden.
In dit introspectieve verhaal van een Braziliaanse hoogleraar is het niet zozeer om feitelijke gebeurtenissen te doen als wel om een weergave van reacties en reflecties die het observeren van 'abnormaal' gedrag oproept. Niet de zoon, maar de vader is dus de eigenlijke hoofdfiguur, diens aanvaardingsproces het hoofdthema. Daarom wordt aan de kinder- en jeugdjaren van Felipe slechts een minimum aan details gespendeerd. Epische toestanden zijn hier niet aan de orde, maar het verinnerlijkt leven krijgt des te meer aandacht; weliswaar in een soms hortende opeenvolging, maar dat is eigen aan iedere gedachtegang. [Hugo Van Hoecke]
Drs. H.H. Puite
In deze roman vertelt de ik-figuur, hardop denkend, wat er allemaal met hem en zijn kleine gezin gebeurt na de geboorte van het eerste zoontje, een jongetje met het syndroom van Down. Het bijzondere is dat het toelaten van dit kind de schrijver brengt tot een groeiend zelfinzicht. De titel 'Eeuwig kind' blijkt meer op hemzelf betrekking te hebben dan op het kind dat door de aangeboren afwijking nooit volwassen denkvermogen zal ontwikkelen. De schrijver (1952) is hoogleraar aan de universiteit van Paraná en wordt als een van de toonaangevende hedendaagse schrijvers van Brazilië beschouwd. Het boek is zeker autobiografisch: ook de schrijver is vader van een zoon met het syndroom van Down. Omdat dagelijks leven het decor vormt, biedt het boek ook een boeiende kennismaking met het moderne leven in de Braziliaanse stad. Paperback; normale druk, volle bladspiegel.
Laat hieronder weten op welk e-mailadres je een bericht wil krijgen als dit item beschikbaar is. Dit is geen reservering. Je krijgt geen voorrang om dit item te lenen.
Je gaat akkoord dat we je een mail sturen om je aanvraag te bevestigen en je te verwittigen wanneer jouw artikel binnen is. Deze mails zijn eenmalig. Je kan je toestemming op elk moment intrekken via de link in de bevestigingsmail.