De erven Oppermann
Lion Feuchtwanger
1 exemplaar
Beschikbaarheid | Uitgave | Plaats in de bib |
---|---|---|
Aanwezig |
Wereldbibliotheek, cop. 2009 |
VERDIEPING 3 : DUIZENDZINNEN : ROMANS : FEUC |
1 exemplaar
Beschikbaarheid | Uitgave | Plaats in de bib |
---|---|---|
Magazijn |
Wereldbibliotheek, cop. 2009 |
MAGAZIJN : FICTIE : ENKEL NA MAGAZIJNRESERVATIE : MAG F 2488 |
31/12/2010
Margaretha van Tirol ? bijgenaamd Margaretha Maultasch, in dit boek vertaald met 'Grootmond' ? was de laatste vorstin van het zelfstandige graafschap Tirol. Zij regeerde van 1335 tot 1363, tot ze het graafschap na het overlijden van haar enige zoon Meinhard aan Habsburg moest overdoen. Volgens de overlevering was ze oerlelijk, alhoewel de enige afbeelding van haar uit die tijd een aantrekkelijke vrouw laat zien en de schriftelijke overlevering haar schoonheid roemt. Even roemrucht als haar uiterlijk was haar reputatie van een heerszuchtige en wellustige vorstin, die een spoor van vernieling trok op het vlak van steden, burchten én mannen. Niets nieuws onder de zon, zou je zo denken. Van oudsher gaan vrouwen en macht gepaard met een negatieve beeldvorming. Ook Lion Feuchtwanger doet geen enkele moeite om dit te ontkrachten. Dat maakt zijn roman De lelijke hertogin tot een weinig verrassende en nogal oninteressante documentaire over de regeerperiode van Margaretha. Feuchtwanger schmiert er in zijn pastiche lustig op los. Zijn Margaretha is zelfs nog lelijker en hatelijker dan die uit de legenden. Aanvankelijk lijkt hij nog enig mededogen voor zijn personage te hebben, als ze gedwongen wordt om op twaalfjarige leeftijd met de negenjarige Jan van Luxemburg te trouwen en zich ondanks haar lelijkheid ontpopt als een intelligente vorstin, die haar man in dat opzicht op alle terreinen overtreft. Maar dan begint het pas goed. Niets blijft Margaretha bespaard: echtscheiding, verraad, bedrog, de pest, moord en een schone rivale. Dit alles doet haar geloven dat ze wel vervloekt moet zijn en de schrijver doet geen moeite om dit te ontkrachten. Hij benadrukt keer op keer haar lelijkheid door onverbiddelijk in te zoomen op haar aapachtige mond, haar hangwangen, haar waggelende achterste en haar plompe voorkomen. Soms laat hij haar zelfs aan ons verschijnen als heks of als personage uit een goedkope horrorfilm. Zo wordt de hertogin ergens beschreven als 'verblindend wit geschminkt, haar handen en haar wanstaltige hals vol fonkelende stenen, gekleed in protserig satijn en brokaat.' Margaretha wordt bijgestaan door de albino Frauenberg, die vanzelfsprekend net zo afstotelijk en op macht belust is als zij. Haar rivale is de jonge, knappe Agnes, op wie Margaretha het de hele vertelling gemunt heeft. Dit levert hier en daar hilarische scènes op, wanneer de dames zich bijvoorbeeld, in een beleefde verzoeningspoging, opwinden over de nieuwste haarnetjesmode uit Praag, terwijl de albino met zijn listige streken zijn best doet om de spanning in het verhaal te houden. Dit lukt maar ten dele.
Het roept de vraag op wat de schrijver met zijn vertelling aan de historische gebeurtenissen dacht toe te voegen. De Duitse lezer uit 1923, het jaar waarin dit boek verscheen, zal wellicht nog iets hebben kunnen maken van het verhaal met de vele graafschappen en de hiermee gepaard gaande verdeel-en-heerspolitiek. Ongetwijfeld zal men het boek als satire op de Weimarrepubliek hebben gelezen. Voor de hedendaagse lezer haalt het alleen maar de vaart uit het toch al niet voortvarende verhaal. Sterker nog, voor ons zijn de ditjes en datjes uit de veertiende eeuw met het dichtslaan van het boek geschiedenis. [Jolies Heij]
Livia Visser-Fuchs
Historische roman uit 1923, in zijn tijd zeer bekend, over Margaretha, hertogin van Karinthië en gravin van Tirol (1318-1369), die opvallend lelijk was, maar ook intelligent en begaafd en haar land beschermde tegen de vele aanslagen door verschillende vorsten. De auteur is een Duitse jood (1884-1958) die al vroeg het nazisme bekritiseerde, naar Amerika kon vluchten en veel succesvolle romans en toneelstukken schreef. Hij was vooral geïnteresseerd in de psychologische problemen en de zucht naar liefde van de hoofdfiguur, maar zet ook de politieke machtsstrijd in 14e-eeuws Europa goed neer. Deze nieuwe vertaling van het bloemrijke, met beschrijvende bijvoeglijke naamwoorden beladen Duits is een prestatie op zich en maakt dat deze toch wat ouderwetse roman ook nu nog goed te lezen is. De hertogin stond overigens model voor de tekeningen van de Hertogin in 'Alice in Wonderland'. Paperback; vrij kleine druk.
Laat hieronder weten op welk e-mailadres je een bericht wil krijgen als dit item beschikbaar is. Dit is geen reservering. Je krijgt geen voorrang om dit item te lenen.
Je gaat akkoord dat we je een mail sturen om je aanvraag te bevestigen en je te verwittigen wanneer jouw artikel binnen is. Deze mails zijn eenmalig. Je kan je toestemming op elk moment intrekken via de link in de bevestigingsmail.