Knock out!
Reinhard Kleist
1 exemplaar
Beschikbaarheid | Uitgave | Plaats in de bib |
---|---|---|
Magazijn |
Silvester, 2009 |
MAGAZIJN : STRIPS VOLWASSENEN: ENKEL NA MAGAZIJNRESERVATIE : KLEI |
31/12/2009
Waarom koopt iemand een graphic novel over het leven van Johnny Cash? Niet om zijn levensloop en de hoogtepunten uit zijn carrière te kennen, kan ik me zo voorstellen. Er zijn immers al wat biografieën op de markt, Cash schreef zijn autobiografie (Man in black (1975)) en er is een film over hem uit ('Walk the line' (2006)). Wie in zijn leven geïnteresseerd is, weet dus alles al wat er over hem aan het publiek wordt toevertrouwd. De grafische
biografie Cash: I see a darkness van de Duitse striptekenaar Reinhard Kleist moet het dus van iets anders hebben.
In wat ik maar de 'proloog' zal noemen, wordt een scène geschetst die een prelude geeft op Cash' biografie en ze zet stevig de toon: flitsende scènes in zwart-wit waarin een agressieveling (Cash, of lijkt hij alleen maar op hem?) komt aangescheurd, zich een weg baant naar het Reno -- Home of gambling, een man neerknalt en vervolgens afgevoerd wordt naar Folsom State Prison. Nachtleven, geweld en destructie, de gevangenschap in de eigen tekortkomingen en achter ijzeren tralies, tekenen de headlines van Cash' leven. Het eerste deel, '1935-1956', opent opnieuw in Folsom Prison en de verteller is een gedetineerde, Glen Sherley. Hij heeft 'Greystone chapel' gecomponeerd, een lied dat later door Cash vertolkt zal worden. Sherley doet vervolgens het verhaal van Cash' leven en dat is lang geen slechte keuze van Kleist; er zijn best een aantal parallellen tussen beide levens te trekken en bovendien heeft Folsom Prison een belangrijke rol in zijn leven gespeeld. De graphic novel behandelt in drie delen de belangrijkste jaren uit Cash' carrière (tot het einde van de jaren '60), om af te ronden met zijn laatste levensjaren, wanneer hij door Rick Rubin uit de vergetelheid wordt gehaald en zijn laatste ? en beste ? opnames maakt. Door het levensverhaal heen worden een aantal van zijn songs uitgewerkt, soms geïntegreerd in het hoofdverhaal, soms in een ingebedde strip of als leidmotief.
Er werd uitgekeken naar de Nederlandse vertaling van Cash: I see a darkness want het boek betekende in 2006 de internationale doorbraak van de hier vrij onbekende stripauteur. Kleists tekenstijl is snel en dynamisch, en je krijgt een geprononceerd, tamelijk ruw beeld van "the man in black". De invalshoeken die hij bedacht heeft om het ruige, destructieve leven van de countrylegende in beeld te brengen, zorgen voor de thematische lijnen. En wie het repertoire van Cash kent, kan ook nogal wat tussen de regels lezen; Kleist heeft wel degelijk getracht om nuance aan te brengen in het zwart-wit. En niettemin heb ik er verschrikkelijk van gebaald, want al deze grafische accenten waaruit de stripbiografie haar sterkte had kunnen putten, verzinken in een lang, vlak en al te bekend verhaal van de life and times van een megaster. Bovendien tekent Kleist op de cover en schutbladen weliswaar mooie, karakteristieke portretten van Cash (ook het dossier achterin laat erg knap werk zien), maar de platen in het verhaal zelf tonen slechts hier en daar de kwaliteiten van de tekenaar en zijn vaak zelfs ronduit slecht getekend. Zo is het moeilijk om de jonge Cash van zijn bandleden te onderscheiden en bij de ontmoetingen met Bob Dylan en Elvis Presley ga je zekerheidhalve naar de tekst om je te vergewissen van hun identiteit. De actiescènes, Cash' agressie en getormenteerdheid hebben meestal iets karikaturaals, de podiumsuccessen ? en vooral die waarbij de heilzame June Carter in beeld komt ? zijn naïeve, romantische clichébeelden. De verscheurdheid en eenzaamheid, en ten slotte de liefde en het geloof die de redding brengen, worden uitentreuren geëxpliciteerd in een tekst die overigens gebukt gaat onder dooddoeners en stilistisch gestuntel. Ik heb de indruk dat regelmatig zinssneden in een letterlijke vertaling uit de bronnen zijn overgenomen. Kleist had er goed aan gedaan dit levensverhaal niet opnieuw te vertellen, maar de mogelijkheden van zijn medium consequenter uit te putten. [Jen de Groeve]
HJdeV
Is het mogelijk een biografie in stripvorm te maken en dan ook nog van een muzikale grootheid als de countryzanger Johnny Cash (1932-2003)? Bovendien gemaakt door iemand uit een land waar bijna geen stripgeschiedenis is: Duitsland. Het punt waar alles om draait in het boek, is het legendarische optreden dat Johnny Cash gaf in de Folsom State Prison. Hieromheen wordt het levensverhaal van Cash verteld, opgedeeld in hoofdstukken die allemaal beginnen met een uitbeelding van een song. Zijn eenvoudige en arme afkomst, het overlijden van zijn broer, zijn huwelijk, pepmiddelen, June Carter; het eindigt met de opnames die Cash maakte met Rick Rubin. De zwart-wittekeningen van Reinhard Kleist en de paginaopbouw zitten vol dynamiek en sfeer. De conclusie is dat deze Duitser heeft aangetoond dat het heel goed mogelijk is om een biografie in een stripvorm te gieten. Een goed verzorgde uitgave in gebonden uitvoering, die besluit met een aantal losse tekeningen en een verwijzing naar boeken, een film en songteksten.
Laat hieronder weten op welk e-mailadres je een bericht wil krijgen als dit item beschikbaar is. Dit is geen reservering. Je krijgt geen voorrang om dit item te lenen.
Je gaat akkoord dat we je een mail sturen om je aanvraag te bevestigen en je te verwittigen wanneer jouw artikel binnen is. Deze mails zijn eenmalig. Je kan je toestemming op elk moment intrekken via de link in de bevestigingsmail.