Silas en de wolf
Selma Noort
1 exemplaar
Beschikbaarheid | Uitgave | Plaats in de bib |
---|---|---|
Magazijn |
Leopold, 2009 |
MAGAZIJN : SCHOOLCOLLECTIE : ENKEL NA MAGAZIJNRESERVATIE : NOOR |
31/12/2009
Marta, een lerares van groep acht, ontmoet Ehliman, een oud-leerlinge, op het pleintje langs de moskee. Op het bankje onder de boom vertelt ze over haar jeugd: hoe ze als 12-jarige mee moest naar de kerk, met een hoedje op haar hoofd, en dat ze het best moeilijk had met de strenge opvoeding door haar diepgelovige ouders. Verder heeft ze het over haar jeugdvriendje Sjonnie, met wie ze niet mee mocht spelen van haar vader, omdat hij van een andere kerk was en niet naar de christelijke basisschool ging, maar ook omdat hij brutaal was en niet in de juiste buurt woonde. We vernemen ook hoe bang ze was dat Daniël, het jongetje waar ze elke week op moest passen, hen zou verraden.
Het verhaal van Marta wordt nu en dan onderbroken door Ehliman, die vertelt hoe het er bij haar thuis aan toegaat. Zo heeft ze het over haar vader, die zegt "dat Allah liefde tussen de mensen wil en vergeving schenkt als je spijt hebt als je iets verkeerds hebt gedaan." Op die manier wordt de link gelegd tussen de verschillende culturen, met oog voor hun gelijkenissen en verschillen. Daarnaast is ook de relatie tussen kinderen en hun ouders een centraal thema. De auteur schetst zeer goed hoe Marta wel gehoorzaam wil zijn aan haar ouders, maar toch ook wil openstaan voor de buitenwereld en de dingen die zij afkeuren. Ze wil lief zijn voor haar vader, maar gaat voortdurend met hem in de clinch. De tweestrijd die het kind voert, wordt realistisch beschreven en is duidelijk te vergelijken met de problemen die zich nog dagelijks voordoen binnen de islamitische gezinnen in Nederland en België.
Het verhaal is geschreven in de ik-vorm en staat allicht dicht bij de auteur zelf, wiens ouders bij de gereformeerde kerk hoorden en waar thuis alles nogal "ernstig en zwaar op de hand was". Dat spel van jou en mij is een serieus boek waarin geen plaats is voor humor ? het roept de sfeer op die er heerste binnen de fundamentalistische christelijke kerk in die tijd.
Het boek heeft een open einde; de lezer mag zelf invullen hoe het verder gaat met Marta en Ehliman. Op de laatste bladzijden staat een nabeschouwing van Selma Noort, waarin ze over haar eigen jeugd vertelt. [Ine Bancken]
drs. R. van der Meer
Marta, een lerares van groep acht, vertelt over haar jeugd, haar strenggelovige ouders en haar jeugdvriendje aan haar oud-leerlinge Ehliman. Dit meisje is een kind van deze tijd, dat momenteel een zelfde soort jeugd als haar lerares heeft, maar dan beperkt wordt door het islamitische geloof. Een verhaal met een bijzondere, originele opbouw. Het laat goed zien hoe moeilijk kinderen het kunnen hebben met strenge, dogmatische ouders. De tweestrijd van Marta tussen enerzijds het loyaal willen blijven aan haar ouders en anderzijds de buitenwereld die zo aanlokkelijk lijkt, is goed weergegeven. De auteur is in 2003 bekroond met de Zilveren Griffel voor ‘Mag ik je spook even lenen?’* De auteur heeft voor verschillende leeftijdscategorieën geschreven en in verschillende stijlen. De humoristische, luchtige sfeer in de boeken over Sil, Geerten en Mare en in de kleuterserie over Bart en Esra is bijvoorbeeld niet te vergelijken met de sobere, serieuze sfeer in dit boek. Achter in het boek staat een nabeschouwing. De auteur gaat daarbij in op haar eigen jeugd. Zij schetst een tijdsbeeld van vroeger en hoe zich dat ontwikkelde. Met zorg geschreven. Vanaf ca. 12 jaar.
Diane Thoné
ua/an/22 j
Marta zit met Ehliman, een van haar leerlingen, op een bank in het park en vertelt over vroeger. Marta’s oude kerk is nu de moskee, waar Ehliman bij hoort. Ehliman heeft het moeilijk met de strenge regels van haar geloof. Hoe meer Marta, die tot de gereformeerde kerk behoorde, vertelt, hoe beter Ehliman begrijpt dat het vroeger voor Marta net zo moeilijk was om te gehoorzamen, als dat vandaag voor haar is. Marta’s tweestrijd – gehoorzaam zijn aan haar ouders of haar vriendschap en ontluikende liefde voor Sjonnie – wordt uitgebreid weergegeven. De parallellen naar de leefwereld van Ehliman liggen voor de hand: strenge, dogmatische ouders die willen dat hun kinderen het later goed hebben en dus streng vasthouden aan een wereld die zij kennen, een strikt geloof dat geen tegenspraak duldt, angst voor het nieuwe, ... Het boek is goed en met zorg geschreven, de opbouw is origineel en wordt goed vastgehouden. Alleen, de boodschap ligt er zo dik bovenop dat hele boek er wat onder lijdt. En dat is best jammer, al zullen jonge meisjes hier behoorlijk van smullen.
Laat hieronder weten op welk e-mailadres je een bericht wil krijgen als dit item beschikbaar is. Dit is geen reservering. Je krijgt geen voorrang om dit item te lenen.
Je gaat akkoord dat we je een mail sturen om je aanvraag te bevestigen en je te verwittigen wanneer jouw artikel binnen is. Deze mails zijn eenmalig. Je kan je toestemming op elk moment intrekken via de link in de bevestigingsmail.