De nacht der kalligrafen : roman
Yasmine Ghata
1 exemplaar
Beschikbaarheid | Uitgave | Plaats in de bib |
---|---|---|
Magazijn |
De Arbeiderspers, 2009 |
MAGAZIJN : FICTIE : ENKEL NA MAGAZIJNRESERVATIE : GHAT |
31/12/2009
Na haar geslaagde debuutroman De nacht der kalligrafen (De Leeswolf 2006, p. 445) was het uitkijken naar de Nederlandse vertaling van de tweede roman van Yasmine Ghata, een in Frankrijk geboren kunsthistorica gespecialiseerd in de islamitische kunst. Fans van het eerste uur kunnen zich alvast in de handen wrijven. In De tar van mijn vader behoudt de Franse schrijfster dezelfde zwierige, poëtische verhaalstijl.
Het verhaal gaat dit keer over twee zonen. Wanneer Witbaard overlijdt, erft zijn oudste zoon Hossein zijn tar. Het is de traditie dat dit Indo-Perzische snaarinstrument in de familie blijft. Het lukt Hossein echter niet om het instrument correct te bespelen ? het is alsof het instrument zelf weerstand biedt. Samen met zijn jongere broer trekt hij naar de nabijgelegen stad Arbadil om er bij de beste instrumentenbouwer uit de regio nieuwe snaren aan te schaffen. De twee broers treffen er een stad in rouw aan en de plaatselijke bevolking ontvangt hen uiterst vijandig. De moord die gepleegd werd op de populaire tarspeler Mohlsen is nog niet verwerkt. De muziek van Mohlsen deed de bomen bloeien en de zieken genezen. Parvis, de zoon van de betreurde Mohlsen, laat de twee broers gevangennemen. Nur moet dwangarbeid uitvoeren en Hossein zit in een verduisterde cel opgesloten. Parvis blijkt met een gelijkaardig probleem als Hossein te worstelen: ook hij krijgt geen mooie, heldere klanken uit het van zijn vader overgeërfde muziekinstrument. Als Hossein blind wordt, interpreteren de dorpelingen dit als een goddelijk teken en onder het uitspreken van gewijde formules bevrijden ze hem. En dan blijkt Hossein wel prachtige klanken te kunnen toveren uit de tar van Mohlen. Wat ligt er aan de basis van deze mysterieuze omwisseling? Magische krachten? Of is er een aardsere verklaring te vinden? Witbaard was jaloers op de gevierde muzikant. Wat de twee broers ook niet weten, is dat hun moeder beide mannen heeft gekend.
Yasmine Ghata brengt deze bevreemdende familiekroniek vanuit verschillende vertelperspectieven. Respectievelijk Nur, Parvis, Hossein en Forough, de weduwe van Witbaard, voeren het woord. Hun monologen zijn doorspekt met metaforen en bekentenissen, vaak larger than life, buiten proportie, en ver weg van de westerse nuchterheid. Maar ook al leest De tar van mijn vader als een exotisch sprookje, toch roept dit tijdloos aandoende Iraanse verhaal ook voor ons rationele westerlingen herkenningspunten op. Rode draad zijn familietradities en de erfenissen van het verleden en wat we ermee moeten aanvangen. De karaktertekening en de plot zijn in deze ode aan de tarmuziek duidelijk ondergeschikt aan de lyrische omschrijvingen, die ook in de prima Nederlandse vertaling hun glans behouden. [Laurent Meese]
Paulien Andriessen
Alles draait in dit verhaal om een tar, een luit. Het speelt in vroeger tijd in Iran. Hossein, de oudste zoon van een bekende tarspeler, erft de tar van zijn vader maar slaagt er niet in hem te bespelen. Hij gaat met zijn broer op pad om er andere snaren op te laten zetten, maar dan gebeuren er onverwachte dingen. Een andere, blinde tarspeler blijkt te zijn vermoord en de broers worden daarvoor gevangen gezet. Als Hossein daarna zelf blind wordt, ontdekt men wie zijn echte vader is. Subtiel en poëtisch verteld, met een zekere spanning. Yasmine Ghata, Frankrijk 1975, is als kunsthistoricus gespecialiseerd in islamitische kunst. Dit is haar tweede roman. Een van de leukste boeken uit Iran sinds jaren. Normale druk.
Laat hieronder weten op welk e-mailadres je een bericht wil krijgen als dit item beschikbaar is. Dit is geen reservering. Je krijgt geen voorrang om dit item te lenen.
Je gaat akkoord dat we je een mail sturen om je aanvraag te bevestigen en je te verwittigen wanneer jouw artikel binnen is. Deze mails zijn eenmalig. Je kan je toestemming op elk moment intrekken via de link in de bevestigingsmail.