Liefs van de krijtjes
Drew Daywalt
Mirjam Van Roode (Auteur)
1 exemplaar
Beschikbaarheid | Uitgave | Plaats in de bib |
---|---|---|
Magazijn |
Artemis, cop. 2009 |
Continenten: Afrika CAFR.KEN |
31/12/2010
Het is opvallend hoeveel egodocumenten momenteel verschijnen rond de ervaringen die westerse mensen hebben opgedaan in Afrika. Mirjam van Roode, die momenteel als bodemdeskundige werkzaam is in Maastricht, vertelt in De roep van de mapori over haar leven en werk in Kenia.
In september 1988 arriveert ze voor het eerst in Kenia om er stage te lopen. In die korte periode raakt ze verliefd op het land en beseft bijna onmiddellijk dat ze nooit meer zal loskomen van de roep van de 'mapori' (het Swahili-woord voor savanne of wildernis). Wanneer ze twee jaar later op 23-jarige leeftijd de kans krijgt om er voor langere tijd te gaan werken, aarzelt ze geen ogenblik. Zij ontmoet Njenga, die haar als kok vergezelt op een safari. Ondanks het verschil in opleiding is het liefde op het eerste gezicht. Ze huwen in Nederland en krijgen twee kinderen, maar eens terug in Kenia groeien ze langzaam van elkaar weg. Mirjam slaagt er nauwelijks nog in zich los te maken van haar werk, terwijl Njenga alles op alles zet om zijn reisbureau dat toeristische safari's aanbiedt uit te bouwen. De problemen in hun huwelijk worden vooral veroorzaakt doordat Njenga zich op grond van zijn Afrikaanse cultuur niet kan verzoenen met de opmerkingen die hij te horen krijgt als zou zijn blanke vrouw vooral voor de inkomsten zorgen. Dat drijft hen verder uit elkaar tot de scheiding volgt. Mirjam keert terug naar Nederland, vindt er werk en zal alleen nog tijdens de vakantieperiodes naar Kenia terugkeren om haar kinderen niet volledig te laten vervreemden van hun vader. In het slotdeel -- we schrijven 2007 -- komt zij bij de jaarwende terecht in de woelige sfeer na de verkiezingen. De stam waartoe Njenga behoort wordt geviseerd door de tegenstanders van de (frauduleus?) herverkozen president en Mirjam slaagt er alleen na heel veel moeite en risico's terug te keren naar Nederland.
De roep van de mapori biedt een vlotlezend relaas van de liefde van een blanke vrouw voor Afrika en specifiek voor Kenia. Een echt diepgravende visie op het land en zijn problemen ontbreekt, daarvoor is de blik van de auteur te zeer bepaald door al het moois dat zij er heeft mogen beleven. [Jooris Van Hulle]
Babette Hagedoren
Een Nederlandse vrouw vertelt over haar leven en werk in Kenia en Nederland. Het eerste deel begint met haar kennismaking met Kenia in 1988 als studente fysische geografie. Het land heeft haar te pakken: ze regelt een tweede stage vlak voor haar afstuderen en ontmoet de Keniaanse Njenga met wie ze een relatie opbouwt. Het stel woont een tijdje in Nederland, maar vertrekt toch weer naar Kenia. Ze krijgen twee kinderen, maar de relatie houdt geen stand; in 1998 gaat zij met haar kinderen terug naar Nederland. In het tweede deel krijgt zij tijdens een van haar jaarlijkse vakanties naar Kenia, te maken met de politieke onlusten na de verkiezingen van december 2007. Het boek belicht niet alleen de ervaringen van een Nederlandse vrouw en haar liefde voor Kenia, maar gaat ook dieper in op cultuurverschillen tussen Kenia en Nederland, en tussen de diverse stammen die in Kenia wonen. Een boek waarin de auteur een eerlijk beeld schetst van een liefdevolle, doch ook vaak roerige periode in haar leven, maar waarin haar positivisme de overhand heeft. Bevat een verklarende woordenlijst en kaart van Kenia. De auteur (1967) woont en werkt momenteel in Maastricht.
Laat hieronder weten op welk e-mailadres je een bericht wil krijgen als dit item beschikbaar is. Dit is geen reservering. Je krijgt geen voorrang om dit item te lenen.
Je gaat akkoord dat we je een mail sturen om je aanvraag te bevestigen en je te verwittigen wanneer jouw artikel binnen is. Deze mails zijn eenmalig. Je kan je toestemming op elk moment intrekken via de link in de bevestigingsmail.