Bruid en zilver
Marcel Vanslembrouck
Beschikbaarheid | Uitgave | Plaats in de bib |
---|---|---|
Enkel raadpleegbaar |
Gevaert, 2009 |
WEFLA MAGAZIJN : ENKEL NA MAGAZIJNAANVRAAG : VANS |
00/00/0000
Met Iets uit tussenwit is Marcel Vanslembrouck aan zijn achtste dichtbundel toe. De omfloerste zegging van weleer heeft plaats gemaakt voor een streng in de hand gehouden verwoording. De openingsverzen van het gedicht 'strijd met mist' luiden veelzeggend: "je wedijvert met het verschijnsel mist / om contour en essentie". Dat hij in zijn opzet slaagt, heeft te maken met de beperking die de dichter zichzelf heeft opgelegd om te kiezen voor het kleine speelveld van 12-regelige gedichten. De bundel bestaat uit drie titelloos blijvende afdelingen, die telkens 12 gedichten bevatten van 12 verzen (met uitzondering van het slotgedicht van 24 verzen).
In de openingsafdeling staan de gedichten die over taal en het schrijven handelen: over de ondefinieerbaar blijvende ruimte van het 'tussenwit', over de genese van de gedichten. Opvallend vaak wordt hier verwezen naar de fictie, die vanuit de gespannen verhouding met de werkelijkheid de dichter mee op pad neemt in zijn confrontatie met de tijd: "ik stut met ongeloof / de fictie / van een deels bouwvallig deels eeuwigdurend bestaan." Veruit het meest poëticale gedicht in de reeks is 'woordvergieten': tegen de niet te stuiten drang de "desperate witheid" van het blad papier te lijf te gaan, staat een vers als "gulpt het zwijgen uit de monding van het taalgebied."
In de centrale afdeling wordt, weer vanuit het principe van de antithese (dag-nacht, aanwezigheid-afwezigheid) vooral gefocust op de relatie met de vrouw. Dat levert vaak heel mooie verzen op, zoals: "ons bankstel met de gewoonte van je zit / nog aanleunend tegen mijn nagelaten aanwezigheid." Vanslembrouck schrijft hier vanuit een diep inlevingsvermogen, dat de verzwegen emoties ten volle tot hun recht laat komen.
Iets uit tussenwit herneemt in de slotafdeling de thematiek van de tijd en het ouder worden. Ook hier vermijdt Vanslembrouck de absolute directheid. Opvallend is hoe hier in meerdere gedichten het beeld van de spiegel opduikt: "ga een spiegel binnen en kom / dubbel terecht in onwaarschijnlijk glas." In het dubbele slotgedicht 'iemand vindt het geen ramp' brengt de dichter de verschillende motieven die voorafgaan nog eens in compacte samenhang bijeen: het huis, de nacht versus de dag, de spiegel, de drijfveren van het schrijven.
Iets uit tussenwit is een belangrijke stap vooruit in het oeuvre van Vanslembrouck. Schroom en behoedzaamheid helpen de dichter op die weg, "een betast naamwoord luidt / van de eerste tot de laatste letter de alarmbel." [Jooris Van Hulle]
Laat hieronder weten op welk e-mailadres je een bericht wil krijgen als dit item beschikbaar is. Dit is geen reservering. Je krijgt geen voorrang om dit item te lenen.
Je gaat akkoord dat we je een mail sturen om je aanvraag te bevestigen en je te verwittigen wanneer jouw artikel binnen is. Deze mails zijn eenmalig. Je kan je toestemming op elk moment intrekken via de link in de bevestigingsmail.