Dodenrit
Elise Broach
1 exemplaar
Beschikbaarheid | Uitgave | Plaats in de bib |
---|---|---|
Magazijn |
Pimento, cop. 2009 |
MAGAZIJN : FICTIE : ENKEL NA MAGAZIJNRESERVATIE : BODE |
31/12/2009
De multimiljonair Rex Yanakakis heeft in een afgelegen gebied een schuilkelder laten bouwen waarin hij en zijn gezin een eventuele nucleaire aanval kunnen overleven. Als het zover is, weten vader, moeder, zoon Eli van vijftien en zijn zussen Terese (zes jaar) en Lexie (elf jaar) zich op tijd in de bunker terug te trekken. Twee voor Eli erg belangrijke personen zijn er niet bij: zijn oma en zijn tweelingbroer Eddy. Ze zullen vijftien jaar onder de grond moeten blijven, voordat het buiten weer veilig genoeg is. Als het verhaal begint, hebben ze zes jaar in de bunker doorgebracht. De voedselvoorraad begint voor problemen te zorgen: de koeien en kippen zijn aan een onbekende ziekte doodgegaan en het meel is gaan schimmelen. Dan ontdekt Eli bij toeval dat hij via internet contact kan krijgen met de buitenwereld. Hij krijgt zelfs zijn tweelingbroer Eddy te spreken. Er heeft helemaal geen atoomaanval plaatsgevonden.
Op zich een aardig gegeven: vijf mensen die vijftien jaar tot elkaar veroordeeld zijn. De beschrijving van de bunker is op zich al interessant om te laten zien wat er voor nodig is om zo lang in je eigen behoeften te voorzien. Voor de bouw van zo'n bunker moet je wel gigantisch rijk zijn. Rex Yanakakis is niet alleen rijk, hij is ook behoorlijk gestoord. Hij wist nl. al langer, misschien al vanaf het begin dat die nucleaire aanval loos alarm was. Als Eli vertelt wat hij ontdekt heeft, is de reactie van zijn vader: "'Zelfs voordat ik met jullie moeder trouwde, was ik er al achter hoe het zit met geld. Uiteindelijk valt er niets meer te kopen. Nee, dat is het niet helemaal.' Hij leek naar de juiste woorden te zoeken. 'Uiteindelijk valt er niets meer te kopen waar je nog echt gelukkig van wordt.' [...] 'Ik wilde dat we pioniers zouden zijn. Ik wilde bewijzen dat wij het voor elkaar zouden krijgen, dat wij de enige mensen zouden zijn die in theorie een nucleaire aanval hebben overleefd.'" Rex geeft toe dat de voedseltekorten niet echt ongelukjes waren. Dit alles kan nog. Rijke mensen bestaan. Gestoorde mensen bestaan en intelligente gestoorde mensen weten soms hun ware karakter lang te verbergen.
De uitwerking van het verhaal is echter volstrekt ongeloofwaardig. Eli heeft zes jaar lang niet de moeite genomen de bunker te verkennen. Daarom ontdekt hij nu pas de laptop van zijn tweelingbroer mét internetaansluiting. Daarom ziet hij na zes jaar pas de kamer waar de zogenoemde Supplementen verblijven. Terwijl de Supplementen kinderen blijken te zijn die zijn moeder de laatste jaren gebaard heeft, zijn broertje en zusjes. Zij worden Supplementen genoemd, omdat zij het gebrek aan verse melk aanvullen in de vorm van moedermelk. Maar dat niet alleen: Rex was van plan die Supplementen te klonen om het gebrek aan vlees op te vangen. Daarvoor is een gigantisch laboratorium aanwezig dat Eli ook nog nooit gezien heeft. Een verwaarloosbaar probleempje: waar haalt een IT'er de medische kennis vandaag die nodig is om mensen te klonen?
Rex weigert zijn familie vrij te laten. Natuurlijk loopt het goed af. Maar die afloop hangt van toevalligheden en ongeloofwaardigheden aan elkaar. De deur is gesloten met een codeslot van 25 cijfers. Door een ingewikkeld raadsel op te lossen vindt Eli de met onzichtbare inkt geschreven code. Pa dreigt een broertje te vermoorden als Eli de code niet afgeeft. Eli ziet geen andere uitweg. Aangezien hij slechts zes van de vijfentwintig cijfers heeft kunnen onthouden, lijkt de situatie opnieuw hopeloos. Maar hij vindt met een slimme redenering de andere negentien cijfers. Ter wille van de ruimte laat ik een aantal hindernissen en oplossingen onvermeld.
Happy end: de tweelingbroers worden herenigd, moeder bevalt van een zoon, de familie ontkomt aan de pers en geniet op Hawaï van een welverdiende vakantie. De boosdoener lijkt het niet overleefd te hebben. Maar in het zand vindt Eli een halfvol rolletje maagzuurremmers die Rex gebruikte. Is Rex Yanakakis toch de dans ontsprongen? Als dit een suggestie is voor een vervolgdeel, dan bedank ik. [Ger Van Hoek]
Laura Grootaarts-van Bergen
De 15-jarige Eli (ik-figuur) leeft samen met zijn familie in een ondergrondse bunker. Zijn stinkendrijke vader heeft die gebouwd voor het geval er een nucleaire aanval plaats zou vinden. Zes lange jaren terug gebeurde dat ook. Eli’s tweelingbroer Eddy en zijn oma wisten de schuilplaats niet op tijd te bereiken en zijn overleden. Nu de voedselvoorraden in de bunker op beginnen te raken, merkt Eli dat zijn vader een gruwelijk plan smeedt om de ontstane tekorten weer aan te vullen. Zijn vader blijkt nog meer akelige geheimen met zich mee te dragen. Dit verhaal begint wat stroperig, maar is uiteindelijk een spannende thriller met sciencefictionelementen. De jonge hoofdpersoon is wat eigenaardig, maar gezien zijn traumatische ervaringen kan dit ook niet anders en leef je met hem mee. Hij wordt geconfronteerd met flink wat harde ethische kwesties waarin hij gedwongen wordt om een beslissing te nemen: sciencefiction is plots niet meer zo fictief. Dit zorgt voor een zeer beklemmende sfeer in het verhaal en zal ook de lezer zeker aan het denken zetten. Een knap verhaal voor thrillerfans vanaf ca. 14 jaar.
Laat hieronder weten op welk e-mailadres je een bericht wil krijgen als dit item beschikbaar is. Dit is geen reservering. Je krijgt geen voorrang om dit item te lenen.
Je gaat akkoord dat we je een mail sturen om je aanvraag te bevestigen en je te verwittigen wanneer jouw artikel binnen is. Deze mails zijn eenmalig. Je kan je toestemming op elk moment intrekken via de link in de bevestigingsmail.