Lynn!
Anke Kranendonk
1 exemplaar
Beschikbaarheid | Uitgave | Plaats in de bib |
---|---|---|
Magazijn |
Lemniscaat, 2009 |
MAGAZIJN : SCHOOLCOLLECTIE : ENKEL NA MAGAZIJNRESERVATIE : KRAN |
31/12/2009
Dit eigentijdse puberboek is op het lijf geschreven van elke jongen die de basisschool verlaat. We volgen de hoofdpersoon Sean in de loop van zijn jaar in de brugklas (in Vlaanderen het eerste middelbaar genoemd). De chaotische Sean is best een brutaal kereltje, maar hij heeft het hart op de juiste plaats. Tussen de bergen huiswerk door heeft hij toch nog tijd over voor zijn vriend en voor meisjes. Zijn iPod en mobieltje zijn nooit ver uit de buurt, en de jongerentaal ("doe even chill, pa!", "Holy mac!") is erg typerend. Sean is met andere woorden een gewone, herkenbare puber die geen blad voor de mond neemt.
Thuis gaat niet alles zoals hij wil: vader heeft een hernia en schildklierproblemen, waardoor hij tijdelijk thuis zit en niet altijd te genieten is. Seans moeder zit in de overgang en flipt af en toe. Ook Seans pianospelende zus en het 'lastige' jongere broertje kunnen op weinig begrip van de puber rekenen. Terwijl Sean zich een beetje schaamt voor zijn gezin, vindt zijn vriend Fred het juist erg gezellig bij hen thuis. Fred komt uit een rijk nest, maar krijgt weinig warmte van zijn ouders. Hij wordt echter wel erg gepusht om een stervoetballer te worden: trainen en een gezonde voeding komen op de eerste plaats. Fred wordt een echte boezemvriend voor Sean, en in hun ontwikkeling vullen de twee mekaar goed aan. Verwarde gevoelens krijgen vaak de bovenhand in Daar gaan we weer, bv. als Evy Sean naar het strand meevraagt. Soms heeft Sean ook het gevoel dat hij degene is die het gezin moet opvoeden. Op een onbewaakt moment noemt hij zijn vader wel "een loser" en zijn broertje een "imbeciel", maar vervolgens wil hij weer op de schoot kruipen en sorry zeggen. Deze houding ten opzichte van zijn ouders, die hij pas nog verwenste, is erg typerend voor een puberende 12-jarige. Met dergelijke situaties weet de auteur het leven van de opgroeiende jongen erg treffend te beschrijven. Een boek dat vele jongeren ter hand zullen willen nemen, al is het maar om te beseffen dat zij niet de enigen zijn die op zoek zijn naar zichzelf. [Lydi Adriaensen]
Hannie Humme
Sean (ik-figuur) wordt 14 en zit in de brugklas. Hormonen spelen een grote rol in dit boek. Bij Sean giert de pubertijd door zijn lijf, moeder gilt er af en toe lustig op los omdat ze in de overgang zit en vader is alleen maar moe door een tekort aan schildklierhormoon. Gelukkig heeft het gezin ook momenten dat alles onder controle lijkt en de rust terugkeert. Het verhaal is een aaneenschakeling van ruzietjes tussen moeder en zoon en de broers, niet weten wat je met jezelf moet, zogenaamd grappig gedrag op school, gemopper van ouders op hun zoon en respectloos gedrag. Clou van het verhaal is de titel: ‘daar gaan we weer’. Dit gevoel krijg je als lezer al snel als je in de zoveelste ruzie van het gezin terechtkomt of weer de zogenaamde grappen in de klas onder ogen krijgt. Het verhaal wordt op een gegeven moment langdradig en saai. Hoofdpersoon Sean groeit wel in lichaam, maar niet in karakter. Op het eind krijgt hij ineens wel veel verantwoording toegeschoven, omdat hij natuurlijk wel over moet. Puberjongens zullen dit boek ongetwijfeld waarderen, de vraag is of zij dit echt moeten lezen. Vanaf ca. 12 jaar.
Laat hieronder weten op welk e-mailadres je een bericht wil krijgen als dit item beschikbaar is. Dit is geen reservering. Je krijgt geen voorrang om dit item te lenen.
Je gaat akkoord dat we je een mail sturen om je aanvraag te bevestigen en je te verwittigen wanneer jouw artikel binnen is. Deze mails zijn eenmalig. Je kan je toestemming op elk moment intrekken via de link in de bevestigingsmail.