Proces-verbaal
J.M.G. Le Clézio
1 exemplaar
Beschikbaarheid | Uitgave | Plaats in de bib |
---|---|---|
Magazijn |
Vrijdag, 2008 |
MAGAZIJN : FICTIE : ENKEL NA MAGAZIJNRESERVATIE : CLEZ |
31/12/2009
Ze ging op het strand zitten en Tomi nestelde zich tegen haar aan. [...] 's morgens op het strand was het fijn. De meeuwen wervelden rond. Het was alsof er niets anders bestond, of alles eeuwig zou duren." In 'Zinna' vinden een adolescent en een uit Marokko verdreven meisje elkaar in een tijdloos moment. Soortgelijke ontmoetingen vormen de rode draad in de vijf kortverhalen in Lente en andere seizoenen van de Franse Nobelprijswinnaar J.M.G. Le Clézio. Blanke jongens wier hoofd meer staat naar avontuur dan naar school worden aangetrokken tot geheimzinnige meisjes uit een exotische, maar straatarme wereld. De kindvolwassenen delen kortstondig een illusie van vrijheid en geluk. Hand in hand dwalen ze eindeloos in Le Clézio's impressionistische lusthof van havens en stranden, hemels en vergezichten die baden in een warme mediterrane gloed. Dan worden de meisjes onherroepelijk teruggestuurd naar hun donkere zolderkamers om, zoals de schrijver insinueert, te eindigen in bedelarij of prostitutie. Le Clézio klaagt zachtjes de harde westerse wereld aan waar zigeunermeisjes en Marokkaanse vluchtelingen, met versleten jassen en te grote schoenen, vogels voor de kat zijn. Dat lijkt op de een of andere manier allemaal de schuld van de blanke man. Waar en hoe het precies is misgegaan, dat komen we niet te weten. Le Clézio blijft steken in de nostalgie van zijn verloren paradijs. Zijn universum heeft veel meer weg van romantische ansichtkaarten dan van de neokoloniale hel die hij aan de kaak wil stellen. Het is allemaal weinig realistisch. De blanke loverboys ademen een melancholie en begeerte die niet de hunne lijken, maar die van een grijzende reiziger die veel weg heeft van de auteur. Zo ontdubbelt de schrijver soms het vertelperspectief. Hij duikt op als een oudere ik-figuur die, net als de jongens, kickt op donkere meisjesogen.
Vooral in het titelverhaal 'Lente' wegen de eindeloze weeklachten en herinneringen zwaar op de spanningsboog. Het verhaal sleept aan, de middag sleept aan, de lezer sleept zich dan maar naar het tweede verhaal. Maar liefst zes vragen heeft de hoofdpersoon nodig om zich maar iets te herinneren van zijn verloren geliefde. Vervolgens emmert hij er vijf bladzijden over door. De lezer die nog niet heeft afgehaakt, kan met 'De tijd gaat niet voorbij' of 'Zinna' genieten van meer gebalde novelles.
De, overigens verdienstelijke, vertaling ontdoet deze bundel van zijn poëtische en verfijnde Franse verpakking. Zo in hun blootje vallen deze verhalen toch wat mager uit. Het register van Le Clézio is al te beperkt. Mondo en andere verhalen, dat tien jaar eerder verscheen, draaide ook al rond verloren kindertijd, schreeuwende meeuwen en kabbelende golfjes. Al deze impressionistische schilderijtjes zijn conformistisch mooi en politiek correct. Je kan ze tijdloos noemen, maar evengoed gedateerd, dichter bij Dickens' Oliver Twist dan bij Vikas Swarups Slumdog millionaire. [Griet Laenen]
Arjen van Meijgaard
Van de winnaar van de Nobelprijs voor de literatuur 2008 een herziene herdruk van een eerder in 1990 verschenen vertaling van een bundel met vijf verhalen die zich in verschillende seizoenen afspelen, met steeds een vrouw al hoofdpersoon. Vrouwen van verschillende komaf die door het najagen van hun droom of juist door het lot terecht zijn gekomen in Frankrijk. Zoals het meisje uit 'Lente', het openingsverhaal, dat tegen wil en dank geadopteerd is, of een meisje dat een jongen het hoofd op hol brengt en even mysterieus en plotseling weer verdwijnt als dat ze in zijn leven is gekomen. Le Clézio staat erom bekend dat hij zijn reiservaringen verwerkt in zijn verhalen, iets wat ook hier goed tot uiting komt. Hij slaagt erin om steeds weer de sfeer te scheppen van het land waar de vrouwen vandaan komen, maar ondanks dat blijven het dwalende zielen, op zoek naar de liefde, de vervlogen herinnering, een onverklaarbare begeerte. Een mooie kennismaking met Le Clézio (1940) voor wie hem nog niet kent. Treffend omslag: een zoekende vrouwenhand, die het eigen lichaam aftast, omdat dat het enige is waarvan zij echt zeker is. Paperback; vrij kleine druk.
Laat hieronder weten op welk e-mailadres je een bericht wil krijgen als dit item beschikbaar is. Dit is geen reservering. Je krijgt geen voorrang om dit item te lenen.
Je gaat akkoord dat we je een mail sturen om je aanvraag te bevestigen en je te verwittigen wanneer jouw artikel binnen is. Deze mails zijn eenmalig. Je kan je toestemming op elk moment intrekken via de link in de bevestigingsmail.