Eros Thanatos
Greta Buysse
1 exemplaar
Beschikbaarheid | Uitgave | Plaats in de bib |
---|---|---|
Magazijn |
Snoeck, 2008 |
MAGAZIJN : NON-FICTIE : ENKEL NA MAGAZIJNRESERVATIE : 700 HEYRMAN |
31/12/2009
Dr. Hugo Heyrman (geb. 1942) kan terugblikken op een boeiende kunstenaarsloopbaan. Hij stond in de jaren '60, samen met Panamarenko, aan de wieg van de happenings in ons land, stak als een van de eersten zijn schouders onder video- en internetkunst, was docent aan de Koninklijke Academie en het H.I.S.K. in Antwerpen en getuigt ook in zijn schilderijen van een nieuwsgierig vorsende ingesteldheid. Zijn wetenschappelijke belangstelling leidde in 1995 tot een doctoraatstitel in de Kunstwetenschappen.
De pas verschenen monografie over Heyrman zoomt hoofdzakelijk in op de schilderijen die hij maakte tussen 1975 en 2008. Doordat de werken niet chronologisch zijn geordend, is elk bezoek aan het boek als een expeditie. Steeds nieuwe associaties dringen zich op. Je laat je op sleeptouw nemen door Heyrmans consequente queeste omtrent de stad als biotoop. De anonimiteit van haar bewoners, hun lichaamstaal en interactie, hun gedrag en de sporen die ze achterlaten, blijven de kunstenaar intrigeren.
De kwaliteit van de reproducties maken beschouwingen mogelijk over de weergave van glans en reflectie (op metaal, in waterplassen of op vensterglas), over de modulatie van licht en schaduw (op straatstenen, huizenblokken, asfalt, sneeuw of zelfs melk), over kleuraccenten die het gedempte coloriet doen vibreren. Mooi is ook een detail op ware grootte van een olieverfschilderij uit de jaren '70, waarin de structuur van het doek, de penseelvoering en de kleurmenging op het canvas voor zich mogen spreken.
De afbeeldingen zijn echter niet lukraak gerangschikt. Ze illustreren vier essays van Joannes Késenne, waarin hij focust op thematiek, iconografie en filmische eigenschappen van de kunstwerken. Werkwijze, factuur en stilistische aspecten komen nauwelijks aan bod. Afgaande op de citaten ('statements') waarin de schilder zelf over zijn werken schrijft, dienen het oeuvre en de uitspraken van Heyrman als vliegdekschip van waaruit de auteur zijn bespiegelingen lanceert. Doordat de schrijver zelf nadrukkelijk en in lyrische bewoordingen opduikt in het discours, is het niet helemaal duidelijk waar Heyrman eindigt en Késenne begint. De auteur is zich terdege bewust van deze "mislukte ontmoeting tussen de schilder en de estheet": "het moment namelijk waarop de schilder zijn penseel uitwast, stuurt hij het doek de toekomstige wereld in, en het moment waarop de estheet het werk schouwt, verleent hij het met terugwerkende kracht een betekenis die niet noodzakelijk correspondeert met de intentie van de schilder".
Deze monografie is tweetalig, waarbij de Engelse tekst in het blauw is afgedrukt, wat de overzichtelijkheid ten goede komt. Achteraan in het boek geeft een beknopt, maar aanschouwelijk geïllustreerd, chronologisch hoofdstuk een overzicht van de loopbaan van Heyrman. [Christine Buyle]
Laat hieronder weten op welk e-mailadres je een bericht wil krijgen als dit item beschikbaar is. Dit is geen reservering. Je krijgt geen voorrang om dit item te lenen.
Je gaat akkoord dat we je een mail sturen om je aanvraag te bevestigen en je te verwittigen wanneer jouw artikel binnen is. Deze mails zijn eenmalig. Je kan je toestemming op elk moment intrekken via de link in de bevestigingsmail.