Tot aan de IJzer
Max Deauville
1 exemplaar
Beschikbaarheid | Uitgave | Plaats in de bib |
---|---|---|
Magazijn |
De Schorre, 2007 |
MAGAZIJN : FICTIE : ENKEL NA MAGAZIJNRESERVATIE : MAG F 1861 |
31/12/2010
85 jaar na het verschijnen van de originele Franse versie, La boue des Flandres, is er uiteindelijk een Nederlandse vertaling van dit aangrijpende relaas over strijd en overleven in de loopgraven gedurende de Grote Oorlog. De modder van de Westhoek is een uiterst verzorgde literaire vertaling en een smaakvolle en verzorgde uitgave die tot stand kwam dankzij een initiatief van de kleinzoon van de auteur aan moederszijde, en vertaler Luk Verlonje. Piet Chielens, curator van het Flanders Field Museum in Ieper zorgde voor een gepaste inleiding bij dit opmerkelijke werk, dat andermaal bijdraagt tot een beter begrip en levendigere kijk op het verleden.
Deze memoires van Max Deauville (1881-1966), auteursnaam van Maurice Duwez, zijn opmerkelijk in meer dan een opzicht. Als vrijwilliger en dokter werd hij in het conflict aangesteld als regimentsarts bij de Karabiniers en bataljonsdokter van de Grenadiers, een bijzondere positie waardoor hij een bevoorrechte getuige werd van het fysieke en psychologische leed veroorzaakt door het oorlogsgeweld. Deauville is geen strijder, hij lost geen schot, is geen bevelhebber, maar registreert daarom ook op onbevooroordeelde en ongecensureerde wijze over de barbarij aangericht door vriend en vijand.
Bovendien is hij als schrijver geen amateur die gedreven door mensonterende miserie naar de pen grijpt als uitlaatklep voor zijn verontwaardiging en frustratie. Reeds voor de oorlog had deze schrijver/arts een literaire reputatie opgebouwd. Dit behoedde hem ervoor in de val te trappen van een bevlogen stijl aangewakkerd door het toen alom tegenwoordige nationalistische elan. Zo behoedt de auteur zijn teksten o.a. voor de leugen van de glorierijke oorlog en voor de bloemrijke beschrijvingen die de gruwel en de waanzin al te zeer zouden maskeren of verbloemen. Een staaltje van dit meedogenloos realisme blijkt onder meer uit een zin als: "Sterven op het veld van eer is miserabel. Een soldaat sneuvelt naast een mesthoop, in een lawine van slijk." In dit boek vindt de lezer dus geen heldenfeiten die een mens tot eer en glorie strekken, maar maakt hij kennis met de gemoedsstemmingen, de omstandigheden, de pijn, de gruwel, maar ook met de menselijkheid en de schoonheid, kwaliteiten die in weerwil van chaos en barbarij, onuitroeibaar blijken.
Deze oorlogsteksten getuigen van de woestenij van de Ieperboog en van de verveling van het achterland. Zowel in de tekstgedeelten over gebeurtenissen aan het front, van de start van het bevrijdingsfront tot de eerste gasaanval, en de gedeelten waarin wordt stilgestaan bij de individuele hygiëne van de soldaat en diensten verleend door ballonvaarders bij de observatieposten, observeert de auteur met oog voor het detail vanuit een positie die het midden houdt tussen de afstandelijkheid van de observator en de betrokkenheid van de humanist. [Staf Schoeters]
Laat hieronder weten op welk e-mailadres je een bericht wil krijgen als dit item beschikbaar is. Dit is geen reservering. Je krijgt geen voorrang om dit item te lenen.
Je gaat akkoord dat we je een mail sturen om je aanvraag te bevestigen en je te verwittigen wanneer jouw artikel binnen is. Deze mails zijn eenmalig. Je kan je toestemming op elk moment intrekken via de link in de bevestigingsmail.