Wow & flutter
Wouter Van Belle
Wouter Van Bellingen (Auteur), Karel Michiels (Medewerker)
1 exemplaar
Beschikbaarheid | Uitgave | Plaats in de bib |
---|---|---|
Magazijn |
Houtekiet, 2008 |
MAGAZIJN : NON-FICTIE : ENKEL NA MAGAZIJNRESERVATIE : 335 BELL |
31/12/2008
Anderen zagen mij als de nieuwe voorzitter, maar daarvoor ben ik niet geschikt, omdat ik niet kneedbaar ben, en niet manipuleerbaar". De Sint-Niklase zwarte schepen Wouter Van Bellingen (Vl.Pro) werd op 21 maart 2007 even wereldberoemd, toen hij tijdens een massahuwelijk op de Grote Markt van Sint-Niklaas 624 stellen symbolisch trouwde. De stunt was een reactie op de weigering van drie koppels om zich door de "zwarte" Van Bellingen ? schepen van burgerzaken ? te laten huwen. Van Bellingen werd in 1972 als zoon van een ongehuwde Rwandese moeder door een Vlaams-nationalistische familie geadopteerd. Hij groeide op in Vlaanderen en heeft geen emotionele banden met zijn echte ouders. "Ik had mijn natuurlijke ouders dus zeker kunnen opzoeken, maar daar heb ik nooit de behoefte aan gehad, niet als kind, niet als puber en ook niet als volwassene. Ik leef hier en niet daar. Ik heb geen band met die mensen, wel met de familie Van Bellingen". Intussen werkt hij gestaag verder aan zijn politieke carrière. Hij wordt regelmatig opgevoerd in televisieprogramma's, en schrijft opiniebijdragen in kranten (zopas nog over de verkiezing van Obama).
In de aanloop naar die Vlaamse verkiezingen van 2009, voelt een aantal politici zich geroepen een boek te publiceren. Doorgaans worden zulke boeken door ghostwriters geschreven, in het geval van Van Bellingen is dat journalist Karel Michiels. Zeg maar Wouter is het schoolvoorbeeld van een laagdrempelig, vlot, snel bij elkaar geharkt politiek boekje zonder veel inhoud, dat naar de sympathie van het grote publiek hengelt. Jammer genoeg getuigt dit boekje ook van een onvoorstelbare zelfvoldaanheid en van een zelden geziene navelstaarderij. Van Bellingen beschouwt zichzelf als een soort Tijl Uilenspiegel van de politiek, omdat hij in oktober 2007 "als gewone basiswerker" de "man van de partij" Stijn Bex klopte bij de verkiezing van de nieuwe partijsecretaris van Spirit. Glimmend van trots vertelt de jonge politicus hoe hij in 2007 in de top 100 van belangrijkste Belgen van 'Het Laatste Nieuws' op nummer 37 stond, en hoe hij in de carnavalsstoet van Aalst liefst drie keer voorkwam. Van Bellingen stond niet op de senaatslijst voor de federale verkiezingen "omdat hij voor iedereen een bedreiging zou hebben gevormd". Hij heeft ook "bijna alles wat sinds de verkiezingen in 2007 gebeurd is, voorspeld".
Het boekje wemelt verder van de onnozelheden en simplistische voorstellen. Het zeer complexe verhaal van de collaboratie heeft voor Van Bellingen geen geheimen, "Want waarom zijn er Vlamingen in de collaboratie gestapt? Omdat Hitler hen de onafhankelijkheid had beloofd." Van Bellingen heeft ook een zesde zintuig, en kan personen die bij de scouts actief zijn geweest, meteen herkennen. "Ik herken ze ook meteen. Roos Van Acker, Wim Opbrouck, Wim Helsen, Murielle Scherre. Wie zo in het leven staat, kan dat alleen maar bij de scouts geleerd hebben." Diepzinnig en origineel is ook Van Bellingens visie op inburgering. Dat verhaal moet draaien rond kennis van het Nederlands en niet rond het kunnen bereiden van witlof met kaassaus of het kennen van Wannes Van de Velde. Lumineus is zijn mening dat scholen met veel anderstalige leerlingen extra financiering moeten krijgen. In Brussel wil hij geen tweetalig, maar meertalig onderwijs. Wat hij daarmee bedoelt, blijft evenwel een raadsel, want op dit ogenblik bestaat er in Brussel zelfs geen tweetalig onderwijs (op enkele proefprojecten na). Ook op internationaal vlak blaast Van Bellingen de lezer omver met creatieve ideeën. Hij is een voorstander van het Duitse Rijnlandmodel en stelt vast dat de kloof tussen arm en rijk groter is in Groot-Brittannië dan in Duitsland. Verder komt hij tot de conclusie dat "de weerkerende rellen in Parijs aantonen dat er in Frankrijk nog veel werk aan de winkel is".
Ergerlijker zijn de fouten en halve waarheden in het boek. Zo krijg je een schema met het verschil tussen de links-liberalen, waartoe volgens Van Bellingen de VlaamsProgressieven behoren, en de klassieke liberalen, waartoe Open Vld dan behoort. Volgens Van Bellingens schema benadrukt Open Vld het belang van orde en traditionele moraliteit (welke partij heeft het homohuwelijk op de agenda geplaatst?) en is die partij voorstander van een krachtig, centraal bestuur dat wordt ingevuld door de elite die zich al bewezen heeft (welke partij heeft als eerste gepleit voor het burgerreferendum?). De vraag rijst wie gediend is met zo'n simplistisch zwart-witschema, dat de gediversifieerde werkelijkheid geenszins weerspiegelt.
Wouter Van Bellingen zou beter een voorbeeld nemen aan zijn grote held Barack Obama, die er tot nu toe in geslaagd is op een bescheiden wijze coherente, doordachte en geloofwaardige beleidsvoorstellen te formuleren. Anders dan de partij waar Van Bellingen toe behoort, slaagt Obama er wel in het grote publiek te mobiliseren. [Gunter Bousset]
Redactie Vlabin-VBC
De zwarte Sint-Niklase schepen Wouter Van Bellingen werd bekend in Vlaanderen doordat hij in 2007 honderden mensen symbolisch in de echt verbond, nadat drie koppels uit racistische motieven hadden geweigerd door hem gehuwd te worden. Tegenwoordig wordt hij regelmatig opgevoerd in televisieprogramma's, schrijft hij opiniebijdragen en is hij partijsecretaris van de links-liberale VlaamsProgressieven. Dit boek, dat geschreven werd met de hulp van ghostwriter Karel Michiels, is een schoolvoorbeeld van een laagdrempelige, vlotte en snel bij elkaar geharkte politiek uitgave. Helaas getuigt het boek ook van een grote zelfvoldaanheid en navelstaarderij - zo vertelt de jonge politicus onder meer dat hij niet op de senaatslijst voor de federale verkiezingen stond 'omdat hij voor iedereen een bedreiging zou hebben gevormd'. 'Zeg maar Wouter' wemelt ten slotte van de simplistische voorstellen en oppervlakkige analyses (onder meer met betrekking tot de Vlaamse collaboratie tijdens de Tweede Wereldoorlog, de rellen in Parijs en de standpunten van VlaPro-concurrent Open VLD). Geïllustreerd met zwart-witfoto's.
Laat hieronder weten op welk e-mailadres je een bericht wil krijgen als dit item beschikbaar is. Dit is geen reservering. Je krijgt geen voorrang om dit item te lenen.
Je gaat akkoord dat we je een mail sturen om je aanvraag te bevestigen en je te verwittigen wanneer jouw artikel binnen is. Deze mails zijn eenmalig. Je kan je toestemming op elk moment intrekken via de link in de bevestigingsmail.