Een leven zonder einde
Frédéric Beigbeder
1 exemplaar
Beschikbaarheid | Uitgave | Plaats in de bib |
---|---|---|
Magazijn |
De Geus, cop. 2008 |
MAGAZIJN : FICTIE : ENKEL NA MAGAZIJNRESERVATIE : BEIG |
31/12/2009
Er zijn enkele scharniermomenten in een leven. Veertig jaar worden is er zo een. Met tram vier in zicht besef je plotseling hoeveel bagage je moet meezeulen. De helft van je leven is gepasseerd, en vanaf dan denk je iedere keer er iets gebeurt dat het misschien wel de laatste keer zal zijn. Voor de protagonist uit deze roman van gewezen reclameman Frédéric Beigbeder is het nog erger.
De openingszin zet meteen de toon: "In het jaar dat ik veertig werd, werd ik gek". Net als in het veelbesproken Euro 14,99 is de megalomane Fransman Octavo Parango aan het woord. Zijn verhaal leest als een lange en wervelende schuldbekentenis. Hij werkt inmiddels als modelscout in Moskou en heeft net een scheiding achter de rug. Zonder bagage ? om zich zo licht mogelijk te voelen ?trekt hij als een hedendaagse nomade rond op zoek naar het mooiste meisje van Rusland, dat het gezicht moet worden van de nieuwe campagne van de cosmetische producten van l'Idéal. Het is het ideale excuus voor een losbandig leven zonder al te veel verantwoordelijkheid. Niet zonder genoegen merkt hij op dat hij geen vaderland, geen wortels en geen relaties meer heeft. Zijn enige verjaardagscadeau is eenzaamheid. Hij doet zich tegoed aan ettelijke lijntjes coke en koketteert met zijn zelfgekozen ballingschap, terwijl hij er alles aan doet om zich een jeugdige imago aan te meten en ten strijde te trekken tegen alle mogelijke ouderdomsverschijnselen. Grijze haren trekt hij eigenhandig uit. In bars van bedenkelijk allooi laat hij zich omringen door de mooiste deernes die Moskou rijk is. Hoe jonger en hoe gewilliger, hoe meer kans op een modellencontract. Maar dan gebeurt het toch: ondanks zichzelf wordt hij opnieuw verliefd, dit keer op de bloedmooie en amper 14-jarige Lena Dojtsjeva. Met zijn verjaardag in zicht weet hij dan al dat er geen weg terug meer zal zijn en hij onherroepelijk met zijn hoofd tegen de muur zal knallen. Maar wie zal hij in zijn val meesleuren?
Vergeef me behoort tot het mooiste dat Frédéric Beigbeder al op papier gezet heeft. Het is knetterend en fonkelend proza over een man die aan zijn eigen decadentie en geestelijke leegte ten onder gaat. De structuur is simpel: de roman is onderverdeeld in vier seizoenen waarin we de protagonist volgen die in een neerwaartse spiraal terecht komt. De verhaallijn is echter minder eenduidig. Er zijn amper rustpauzes in de langgerekte schuldbekentenis, of het zouden de verwijzingen naar de Russische literatuurklassiekers moeten zijn waarmee de hoofdfiguur zich zo graag vereenzelvigt. Ook zijn voortdurend koketteren met religie en geloof lijkt ongeloofwaardig. Tijdens zijn verwarde relaas ontvouwt zich niettemin een ontluisterend beeld van het leven in Moskou. De Russische oligarchie weet zich met haar geld en verveling geen raad meer. Het leidt tot decadente orgieën met steeds gewaagdere pornografische spelletjes waarin de mooiste callgirls uit Moskou en St-Petersburg figureren. De fascist voelt zich in dat decadente milieu als een vis in het water. Alles is er te koop en aangezien alles toch vergankelijk is, kan je er maar beter van profiteren. De amorele en geestelijke verwarde held van Beigbeder roept niet alleen herinneringen op aan het werk van Michel Houellebecq en Bret Easton Ellis, maar ook aan het materialisme en egoïsme dat Martin Amis in zijn weergaloze Money, a Suicide Note hekelde.
Vrolijk word je niet van Vergeef me, maar de macabere en satirische roman steekt boordevol zwartgallige oneliners en is wars van alle sarcasme een prachtige lofzang op de schoonheid van jonge vrouwen. Beigbeder blijft een vat vol contradicties. [Laurent Meese]
Matthieu Kockelkoren
De Franse schrijver Frédéric Beigbeder (1965) profileert zich zoals zijn vriend Michel Houellebecq, zij het met minder talent, als een provocerend, satirisch waarnemer van het moderne leven. In deze roman uit 2007 kruipt hij weer in de huid van de held uit '99 F' ('€ 14,99'), Octave Parango, die ditmaal in Rusland voor het schoonheidsmerk L'idéal op zoek is naar onweerstaanbare modellen. In een reeks biechten aan een orthodoxe priester vertelt de hoofdpersoon over zijn cynische zoektochten in cokesnuivend maffiagezelschap. Zijn relaas neemt een dramatische wending als hij door diezelfde pope in contact gebracht wordt met de 14-jarige Lena Dojtsjeva op wie hij (fatale beroepsfout) hopeloos verliefd wordt. Midlifecrisis en jaloezie zullen hem dan brengen tot een dramatische daad. Het vlot vertelde verhaal boeit niet tot het einde door de verhaalconstructie die halverwege het boek al aangeeft waar het op uit gaat draaien en wordt zelfs ontsierd door een onwaarschijnlijke plot. Goed vertaald, al blijft Tennessee Williams natuurlijk een meneer en geen mevrouw. Gebonden; kleine druk.
Laat hieronder weten op welk e-mailadres je een bericht wil krijgen als dit item beschikbaar is. Dit is geen reservering. Je krijgt geen voorrang om dit item te lenen.
Je gaat akkoord dat we je een mail sturen om je aanvraag te bevestigen en je te verwittigen wanneer jouw artikel binnen is. Deze mails zijn eenmalig. Je kan je toestemming op elk moment intrekken via de link in de bevestigingsmail.