Onderbuik
Tine Bergen
1 exemplaar
Beschikbaarheid | Uitgave | Plaats in de bib |
---|---|---|
Magazijn |
Clavis, 2008 |
MAGAZIJN : FICTIE : ENKEL NA MAGAZIJNRESERVATIE : BERG |
31/12/2009
Bram en Elise komen aan op de luchthaven van Narita, Japan. Zonder het te weten van elkaar dragen ze beiden een loodzware rugzak mee vol persoonlijke geschiedenis en staat hen beiden een parallel verblijf in Japan te wachten. Bram vlucht van zijn moeders boosheid en van zijn vriend Kasper, die hem meezoog in situaties waar hij niet in wilde verzeild geraken. Kasper heeft hem gedwongen om iets te doen wat nooit iemand zou mogen doen, iets wat zijn moeder hem nooit zal kunnen vergeven. Bram weet echter dat hij Kasper niet heeft achtergelaten. Hij komt immers om Kaspers doel te bereiken: bovenop de top van de Mount Fuji een glas sake drinken. Die onverbrekelijke band tussen hem en Kasper heeft vast alles te maken met hun allergie voor vis, wat hen beiden onmiddellijk in levensgevaar kan brengen. Bram is gekomen om af te zien, maar wat had hij precies verwacht van deze klim? Loutering? Inzicht? Troost?
Elise van haar kant gaat met tegenzin op bezoek bij haar vader in Japan en naar diens nieuwe vriendin Narumi. Ze vraagt zich af waarom haar ouders in een onbezonnen moment uitgerekend háár moesten krijgen. Zij is vastbesloten de strijd met haar vader te gaan uitvechten. Wanneer deze echter aankondigt te gaan trouwen, beslist ze om te verdwijnen in de Japanse mensenzee. En te tekenen, want dat maakt haar rustig. Zo maakt ze o.m. een tekening van de Mount Fuji, die ze 'Revanche' noemt.
In Gaijin (Japans voor 'vreemdeling', 'niet-Japanner') worden de gevoelens en daden van de twee onverbonden protagonisten voortdurend gespiegeld. Hun aanwezigheid wordt dan wel verschillend geduid, maar hij is alvast gekomen om af te zien en zij is alvast niet gekomen om zen te worden. Ze worden voortgedreven door de Japanse steden, het toeval en hun eigen leuzen, vragen en doelen. Het land van de rijzende zon is in deze roman eveneens een perfecte protagonist. Bram en Elise worden beurtelings opgeslokt in de mensenmassa van de grote Japanse steden en weer uitgespuwd. Het uiterst bijgelovige land is een ideale setting om twee getormenteerde zielen in te laten rondstruinen. Ze kunnen dan ook bijna niet ontsnappen aan de eindeloze Japanse mogelijkheden om tot zuivering te komen. Die bereiken ze echter op hun eigen manier.
Tine Bergen gaat hier opnieuw in op enkele thema's uit haar vorige boeken, zoals afstand, de stad en reizen. In Gaijin weet ze de karakters en beweegredenen van haar hoofdpersonages goed te plaatsen. Het korte en zeer leesbare boek is ordelijk opgedeeld in korte hoofdstukken waarin we achtereenvolgens Bram en Elise volgen. De auteur werkt bovendien geen overbodige thema's uit, maar focust volledig op de onzichtbare dans tussen de twee hoofdfiguren en op de sfeerschepping van het gastland. Ook de lezer kan van een geslaagde reis spreken. [Ann Vertongen]
Elma Draaisma
Wanneer het verhaal begint, zitten Bram en Elise beiden in het vliegtuig naar Japan. Ieder heeft een probleem. Elise met de scheiding van haar ouders en Bram met de belofte die hij zijn stervende vriend maakte. Beiden zijn ze op zoek naar antwoorden. Ze passeren elkaar regelmatig, terwijl ze ieder op hun eigen manier Japan en hun eigen gevoelens ontdekken. Mooi geschreven boek over jongeren op zoek naar zichzelf. Tevens wordt een boeiend reisverslag over Japan gegeven. Het omslag bevat een aantal subtiele foto's van Japanse items. Dit geeft het boek een volwassen uitstraling. Een nadeel kan zijn dat dit, gecombineerd met de titel, jongeren niet uitnodigt dit boek te kiezen. Dat zou jammer zijn, want het is zeker de moeite waard. Vanaf ca. 14 jaar.
Annie Beullens
ua/an/22 j
Bram en Elise komen allebei aan in Japan. Bram heeft zichzelf de reis opgelegd om de dood van zijn vriend Kasper te verwerken. Elise gaat op bezoek bij haar vader en zijn nieuwe Japanse vrouw. In afwisselende hoofdstukken wordt dan eens Elise, dan weer Bram gevolgd op hun reis. Ze verschijnen even bij elkaar in beeld zonder contact te hebben, maar voor de rest hebben ze de hele tijd niets met elkaar te maken. In de transitzone voor hun vertrek praten ze voor het eerst met elkaar en dan is het verhaal afgelopen. Waarom moeten deze twee losse verhalen zich afspelen in Japan? Elise is boos en Bram worstelt met een schuldgevoel: hij hielp zijn vriend die aan multiple sclerose leed sterven. Er zit weinig verhaal in het geheel, het wordt overdreven lang gerekt en bevat de nodige clichés over Japan. Ik ging me afvragen of de auteur in Japan geweest is, of dat de informatie uit een reisgids komt. Het taalgebruik is ronduit zwak: de portier komt 'gelijk' helpen; frisdrank 'uit de toog halen', op de trappen voor haar i.p.v. voor zich; 'ik kan geen Japans' ... Een probleemroman over echtscheiding en euthanasie om snel te vergeten.
Laat hieronder weten op welk e-mailadres je een bericht wil krijgen als dit item beschikbaar is. Dit is geen reservering. Je krijgt geen voorrang om dit item te lenen.
Je gaat akkoord dat we je een mail sturen om je aanvraag te bevestigen en je te verwittigen wanneer jouw artikel binnen is. Deze mails zijn eenmalig. Je kan je toestemming op elk moment intrekken via de link in de bevestigingsmail.