Brugge : portret van een stad 1847-1918
Christoph Ruys
Christoph Ruys (Auteur)
1 exemplaar
Beschikbaarheid | Uitgave | Plaats in de bib |
---|---|---|
Aanwezig |
Lannoo, 2008 |
MAGAZIJN : NON-FICTIE : ENKEL NA MAGAZIJNRESERVATIE : 760.5 RUYS |
31/12/2009
In de herfst van 2008 liep in het Vlaams Parlement een groots opgezette tentoonstelling over hedendaagse fotografie uit Vlaanderen. Een 1000-tal foto's waren continu en in wisselende sequenties op verschillende grote schermen te zien. De catalogus toont een 400-tal foto's op klein formaat, zowat tien per fotograaf. Ze volgen elkaar op met als enige uitleg de naam van de fotograaf, een titel en soms een jaartal. Elke verdere toelichting ontbreekt. Men is blijkbaar van de misvatting uitgegaan dat foto's voor zich spreken. Het verschil tussen documentaire en artistieke fotografie is weggewist, wat in de lijn ligt van het FotoMuseum van de Provincie Antwerpen dat de keuze maakte. Je krijgt dus zowel in genre als in kwaliteit enorme verschillen. De Vlaamse fotograaf trekt de wijde wereld in en maakt (bij voorkeur miserabilistische) reportages: over ellende in de derde wereld en gelukkig ook hoe men er tracht te overleven, over kleurrijke toestanden in de landen achter het vroegere IJzeren Gordijn. Veelal moet het spectaculaire voor de lens de weinig creatieve aanpak van de fotograaf compenseren. Niet iedereen kan zoals Tim Dirven beweging in een compositie brengen of zoals Stephan Vanfleteren mensen ook in de grootste ellende hun waardigheid geven. Vaak primeert de (verbazing over) de wansmaak, de sensatie van het exotisme. Naast de reportagefoto's vind je een hoeveelheid kitsch, soms verbonden met traditionele genres als het naakt, het landschap, de mode- en reclamefotografie (de decadente stoeipoezen van Marc Lagrange) of die van sterren en zangers (Angels & Ghosts). Tussen veel fotografie zoals te verwachten en te voorzien was, is het af en toe herademen bij fotografen die de platgetreden paden verlaten. Lara Dhondt presenteert een intrigerende reeks zwart-witfoto's van bijna conceptuele schuilplaatsen. Sterke reeksen zijn er ook van Marco Jacobs, Nadine Tasseel en Ilse Liekens. Sarah Van Marcke laat met fijne ironie de kleuren van haar personages rijmen met hun omgeving. Charif Benhelima maakt raadselachtig onscherpe, suggestieve foto's in zwart-wit en monochroom rood. Jimmy Kets heeft, ook in het banaalste, oog voor humor. Roel Paredaens (niet Pardaens zoals het boek vermeldt) schept een uitgepuurde conceptueel-narratieve reeks uit bijna niets. Babs Decruyenaere creëert met de camera obscura vage symbolistische landschappen, met een tot de verbeelding sprekend koloriet. Andere fotografen experimenteren ook, maar raken niet verder dan kitscherige kleurensuperposities (Mark De Blieck) of geforceerd effectbejag (Ronald Stoops & Inge Grognard). Een overvol fotoboek met te weinig tekst en veel voorspelbare maar gelukkig ook enkele verrassende fotografen. Aanspraak maken op representativiteit kan het helemaal niet. Belangrijke hedendaagse fotografen als Anne Daems en Dirk Braeckman, om er slechts twee heel verschillende te noemen, ontbreken immers. [Erik de Smedt]
Laat hieronder weten op welk e-mailadres je een bericht wil krijgen als dit item beschikbaar is. Dit is geen reservering. Je krijgt geen voorrang om dit item te lenen.
Je gaat akkoord dat we je een mail sturen om je aanvraag te bevestigen en je te verwittigen wanneer jouw artikel binnen is. Deze mails zijn eenmalig. Je kan je toestemming op elk moment intrekken via de link in de bevestigingsmail.